Jól

Rokkurinn suðar

Rokkurinn suðar raular og kveður

rímlítil kvæðin sín

hlær mér í brjósti hugurinn glaður

hálfnuð er snældan mín

Jólin mín bíða ég fer til tíða

bara að ég sjái þann sem ég þrái

þá verður gleði nóg,

gaman og gleði nóg.



Spunavísa. Radds. W. Unger






×