Albúm Berglind Pétursdóttir skrifar 9. nóvember 2015 07:00 Fílar hafa ótrúlega gott minni og það sama má segja um mig. Ég man til dæmis einstaklega vel eftir æsku minni og öllum hennar smáatriðum. Ég komst að því um daginn þegar ég byrjaði að rifja upp minningar úr leik- og grunnskóla af slíkri nákvæmni að vinnufélagar mínir litu hvor á annan og sögðust sjálfir aðeins muna eftir tilvist sinni, svona nokkurn veginn, í grunnskóla en ekki mikið meira en það. Ég held að þessi skýra sýn mín á uppvaxtarárin sé að einhverju leyti því að þakka að ég skoðaði mikið myndaalbúm (muniði eftir svoleiðis?) þegar ég var krakki. Áður en ég lærði að lesa fannst mér ekkert skemmtilegra en að skoða myndir. Af mér. Enda af nógu að taka. Bróðir minn var 15 ára þegar ég fæddist og löngu hættur að vera krúttlegur svo foreldrar mínir gátu einbeitt sér að krúttleika mínum allan daginn og var nánast hvert einasta fótspor mitt fest á filmu. Filmu eftir filmu var æska mín svo sótt í framköllun og öllu raðað samviskusamlega í albúm. Á heimilinu var safn myndaalbúma, nokkur græn sem ég nennti aldrei að skoða. Í þeim voru gamlar og brúnleitar myndir af mömmu, pabba og vinum þeirra þegar þau voru ung og mjó. Svo voru rósótt albúm og í þeim voru allar myndirnar af mér. Ég sat löngum stundum og fletti rósóttu albúmunum og dáðist að sjálfri mér. Þegar ég lærði að lesa og skrifa dundaði ég mér svo við að skrifa stutta, sniðuga texta á flipana sem hægt var að smeygja milli mynda. Ef mér fannst einhverjar myndir ljótar eða hallærislegar sneri ég þeim á hvolf eða faldi ofan í skúffu. Myndunum var öllum raðað í tímaröð og minningar mínar um æsku mína byggjast á þessum fína grunni. Sannkallað Instagram fortíðarinnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Berglind Pétursdóttir Mest lesið Halldór 4.10.2025 Halldór Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun
Fílar hafa ótrúlega gott minni og það sama má segja um mig. Ég man til dæmis einstaklega vel eftir æsku minni og öllum hennar smáatriðum. Ég komst að því um daginn þegar ég byrjaði að rifja upp minningar úr leik- og grunnskóla af slíkri nákvæmni að vinnufélagar mínir litu hvor á annan og sögðust sjálfir aðeins muna eftir tilvist sinni, svona nokkurn veginn, í grunnskóla en ekki mikið meira en það. Ég held að þessi skýra sýn mín á uppvaxtarárin sé að einhverju leyti því að þakka að ég skoðaði mikið myndaalbúm (muniði eftir svoleiðis?) þegar ég var krakki. Áður en ég lærði að lesa fannst mér ekkert skemmtilegra en að skoða myndir. Af mér. Enda af nógu að taka. Bróðir minn var 15 ára þegar ég fæddist og löngu hættur að vera krúttlegur svo foreldrar mínir gátu einbeitt sér að krúttleika mínum allan daginn og var nánast hvert einasta fótspor mitt fest á filmu. Filmu eftir filmu var æska mín svo sótt í framköllun og öllu raðað samviskusamlega í albúm. Á heimilinu var safn myndaalbúma, nokkur græn sem ég nennti aldrei að skoða. Í þeim voru gamlar og brúnleitar myndir af mömmu, pabba og vinum þeirra þegar þau voru ung og mjó. Svo voru rósótt albúm og í þeim voru allar myndirnar af mér. Ég sat löngum stundum og fletti rósóttu albúmunum og dáðist að sjálfri mér. Þegar ég lærði að lesa og skrifa dundaði ég mér svo við að skrifa stutta, sniðuga texta á flipana sem hægt var að smeygja milli mynda. Ef mér fannst einhverjar myndir ljótar eða hallærislegar sneri ég þeim á hvolf eða faldi ofan í skúffu. Myndunum var öllum raðað í tímaröð og minningar mínar um æsku mína byggjast á þessum fína grunni. Sannkallað Instagram fortíðarinnar.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun