Fágað indí-popp Björn Teitsson skrifar 22. desember 2015 10:00 Tónlist Dikta Easy St. Sena, 2015 Easy St. er fimmta breiðskífa Garðbæinganna í Diktu og sú fyrsta í fjögur ár. Hljómsveitin hefur notið stöðugra vinsælda á Íslandi í rúman áratug og líklega hefur ríkt talsverð eftirvænting fyrir plötunni. Á heimasíðu sveitarinnar kemur fram að vinna við hana hafi staðið yfir undanfarin tvö ár en skífan var að mestu tekin upp í Þýskalandi með þarlendum upptökustjóra, Sky van Hoff – sem hefur meðal annars reynslu við tónlistarstjórn efnilegra hljómsveita í þýsku útgáfunni af þættinum X-Factor. Það er á hreinu að mikið er lagt í hljóminn og alla úrvinnslu þeirra 11 laga sem prýða plötuna. Þetta er einhvers konar indí-popp, sem einkennist af hægri og látlausri laglínu uns viðlagið skellur á þegar allt fer á fullt. Textarnir fjalla mikið um vináttu og ástina, já, aðallega ástina og hvernig hún glataðist en hve mikilvægt það er að berjast fyrir henni samt sem áður. Angurværðin svífur sannarlega yfir vötnum en fáir eru betri að tjá þá stemningu en Haukur Heiðar, sem hefur algerlega röddina í dæmið – brothætt en traust í senn. Nú þegar hafa lögin We’ll Meet Again og Sink or Swim fengið talsverða spilun í útvarpi en bæði lögin eru einkennandi fyrir lagasmíðar Diktu. Sándið er mjög poppað en líklega einmitt það sem þessi tónlist krefst, fágað indí-popp af sama meiði og bresku hljómsveitirnar Keane eða jafnvel Coldplay. Gallinn er sá að öll lögin renna meira og minna saman í eitt, ef undan eru skildar ballöðurnar Out Of Breath, Anonymous og I Miss You. Jú, Hope For the Best gæti reyndar reynst óvæntur smellur. En þótt það sé eflaust ótrúlega skemmtilegt að starfa sem ljósameistari á tónleikum sveitarinnar þá vantar ef til vill eftirminnilegri brýr og eftirminnilegri melódíur í viðlögunum til að heildarmyndin gangi jafn vel upp og hún gengur jafnan hjá Diktu.Niðurstaða: Fimmta breiðskífa Diktu er unnin af mikilli fagmennsku. Aðdáendur verða ekki fyrir vonbrigðum. Menning Tónlist Mest lesið Með húsaflutninga á heilanum Lífið Sigmundur og hvolpurinn gleðjast yfir fylgi Miðflokksins Lífið Covidsmitaður Al Pacino var nær dauða en lífi Lífið Dolly gefur 135 milljónir vegna Helenu Lífið Krakkatían: Ber, forsetar og prinsessur Lífið „Það braut ísinn að við hefðum deitað sama gaurinn“ Lífið „Það er önnur hver gella með í vörunum“ Lífið „Ég var heppinn. En ekki hann“ Lífið Ólafur Ragnar skellti sér á sæþotu eftir langan dag Lífið Karlmennskuhlaðvarpið heyrir sögunni til Lífið Fleiri fréttir Speak No Evil: Pabbi er ekki með fulle fem Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Sjá meira
Tónlist Dikta Easy St. Sena, 2015 Easy St. er fimmta breiðskífa Garðbæinganna í Diktu og sú fyrsta í fjögur ár. Hljómsveitin hefur notið stöðugra vinsælda á Íslandi í rúman áratug og líklega hefur ríkt talsverð eftirvænting fyrir plötunni. Á heimasíðu sveitarinnar kemur fram að vinna við hana hafi staðið yfir undanfarin tvö ár en skífan var að mestu tekin upp í Þýskalandi með þarlendum upptökustjóra, Sky van Hoff – sem hefur meðal annars reynslu við tónlistarstjórn efnilegra hljómsveita í þýsku útgáfunni af þættinum X-Factor. Það er á hreinu að mikið er lagt í hljóminn og alla úrvinnslu þeirra 11 laga sem prýða plötuna. Þetta er einhvers konar indí-popp, sem einkennist af hægri og látlausri laglínu uns viðlagið skellur á þegar allt fer á fullt. Textarnir fjalla mikið um vináttu og ástina, já, aðallega ástina og hvernig hún glataðist en hve mikilvægt það er að berjast fyrir henni samt sem áður. Angurværðin svífur sannarlega yfir vötnum en fáir eru betri að tjá þá stemningu en Haukur Heiðar, sem hefur algerlega röddina í dæmið – brothætt en traust í senn. Nú þegar hafa lögin We’ll Meet Again og Sink or Swim fengið talsverða spilun í útvarpi en bæði lögin eru einkennandi fyrir lagasmíðar Diktu. Sándið er mjög poppað en líklega einmitt það sem þessi tónlist krefst, fágað indí-popp af sama meiði og bresku hljómsveitirnar Keane eða jafnvel Coldplay. Gallinn er sá að öll lögin renna meira og minna saman í eitt, ef undan eru skildar ballöðurnar Out Of Breath, Anonymous og I Miss You. Jú, Hope For the Best gæti reyndar reynst óvæntur smellur. En þótt það sé eflaust ótrúlega skemmtilegt að starfa sem ljósameistari á tónleikum sveitarinnar þá vantar ef til vill eftirminnilegri brýr og eftirminnilegri melódíur í viðlögunum til að heildarmyndin gangi jafn vel upp og hún gengur jafnan hjá Diktu.Niðurstaða: Fimmta breiðskífa Diktu er unnin af mikilli fagmennsku. Aðdáendur verða ekki fyrir vonbrigðum.
Menning Tónlist Mest lesið Með húsaflutninga á heilanum Lífið Sigmundur og hvolpurinn gleðjast yfir fylgi Miðflokksins Lífið Covidsmitaður Al Pacino var nær dauða en lífi Lífið Dolly gefur 135 milljónir vegna Helenu Lífið Krakkatían: Ber, forsetar og prinsessur Lífið „Það braut ísinn að við hefðum deitað sama gaurinn“ Lífið „Það er önnur hver gella með í vörunum“ Lífið „Ég var heppinn. En ekki hann“ Lífið Ólafur Ragnar skellti sér á sæþotu eftir langan dag Lífið Karlmennskuhlaðvarpið heyrir sögunni til Lífið Fleiri fréttir Speak No Evil: Pabbi er ekki með fulle fem Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Sjá meira