Samfelldur mánudagur Ragnheiður Tryggvadótir skrifar 28. janúar 2015 07:00 Það er leiðindatíð, rigning og rok á milli þess sem gengur á með hríðarbyl og frosti. Hagl og slydda lemja á mér til skiptis úr öllum áttum og fjallvegir verða ófærir trekk í trekk. Ég hef misst töluna á hversu margar stormviðvaranir hafa verið gefnar út þennan veturinn. Nenni ekki að drösla grillinu inn í stofu alltaf hreint. Greinarnar á gullregninu slást utan í svefnherbergisgluggann svo ég festi ekki blund og get því hlustað á ruslatunnurnar skella lokum í rokinu fram eftir nóttu. Ég verð úrill. Þetta tíðarfar ætlar engan endi að taka og ýfir skapið. Mér finnst eins og það hafi verið einn samfelldur mánudagur frá áramótum. Fögur fyrirheit um nýjan lífsstíl á nýju ári hafa þar af leiðandi ekki verið haldin, það er ekki hægt við þessar aðstæður. Ég er búin að baka minnst tíu dísætar súkkulaðikökur frá því árið 2015 gekk í garð. Velti sænskum kókosbollum upp úr sykri og helli sýrópi yfir pönnukökurnar morgun eftir morgun. Set rjóma í kaffið, poppa á kvöldin og fæ mér ís. Ég heyri reyndar út undan mér að ég er ekki ein um að finnast þessi janúar fúll og leiðinlegur. Við kaffivélina horfi ég framan í álíka úrill andlit og mætti mér í speglinum í morgun. Fer ekki að birta bráðum? segir fólk. Fer ekki að hlýna? Fer ekki að koma vor?! Merkilegar vangaveltur út af fyrir sig, miðað við dagsetningu og legu lands á hnettinum. Við ættum að vera farin að þekkja þetta. Vorið lætur yfirleitt ekki sjá sig á þessu hrollkalda skeri fyrr en í maí. Það eru minnsta kosti þrír mánuðir í það enn. Þrír. Svo skín allt í einu upp. Allt dettur í dúnalogn fyrir utan gluggann og vetrarsólin brýst út úr muggunni. Hún baðar allt í appelsínugulum bjarma og ég verð alveg hissa á hvað það er bjart yfir þó langt sé liðið á daginn. Það skyldi þó ekki vera að koma vor? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson Skoðun Halldór 26.07.2025 Halldór
Það er leiðindatíð, rigning og rok á milli þess sem gengur á með hríðarbyl og frosti. Hagl og slydda lemja á mér til skiptis úr öllum áttum og fjallvegir verða ófærir trekk í trekk. Ég hef misst töluna á hversu margar stormviðvaranir hafa verið gefnar út þennan veturinn. Nenni ekki að drösla grillinu inn í stofu alltaf hreint. Greinarnar á gullregninu slást utan í svefnherbergisgluggann svo ég festi ekki blund og get því hlustað á ruslatunnurnar skella lokum í rokinu fram eftir nóttu. Ég verð úrill. Þetta tíðarfar ætlar engan endi að taka og ýfir skapið. Mér finnst eins og það hafi verið einn samfelldur mánudagur frá áramótum. Fögur fyrirheit um nýjan lífsstíl á nýju ári hafa þar af leiðandi ekki verið haldin, það er ekki hægt við þessar aðstæður. Ég er búin að baka minnst tíu dísætar súkkulaðikökur frá því árið 2015 gekk í garð. Velti sænskum kókosbollum upp úr sykri og helli sýrópi yfir pönnukökurnar morgun eftir morgun. Set rjóma í kaffið, poppa á kvöldin og fæ mér ís. Ég heyri reyndar út undan mér að ég er ekki ein um að finnast þessi janúar fúll og leiðinlegur. Við kaffivélina horfi ég framan í álíka úrill andlit og mætti mér í speglinum í morgun. Fer ekki að birta bráðum? segir fólk. Fer ekki að hlýna? Fer ekki að koma vor?! Merkilegar vangaveltur út af fyrir sig, miðað við dagsetningu og legu lands á hnettinum. Við ættum að vera farin að þekkja þetta. Vorið lætur yfirleitt ekki sjá sig á þessu hrollkalda skeri fyrr en í maí. Það eru minnsta kosti þrír mánuðir í það enn. Þrír. Svo skín allt í einu upp. Allt dettur í dúnalogn fyrir utan gluggann og vetrarsólin brýst út úr muggunni. Hún baðar allt í appelsínugulum bjarma og ég verð alveg hissa á hvað það er bjart yfir þó langt sé liðið á daginn. Það skyldi þó ekki vera að koma vor?
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun