Saksóknarinn og Skrattinn Frosti Logason skrifar 12. febrúar 2015 10:30 Maður allra árstíða (e. Man for all Seasons) er klassísk kvikmynd sem fjallaði um Tómas nokkurn More. Sá var háttsettur embættismaður við hirð hins alræmda Hinriks áttunda, konungs á tímum siðaskiptanna. Sennilega varð Tómas þessi þekktastur fyrir bók sína Útópíu, þar sem hann lýsti hinu „fullkomna samfélagi“ eins og hann ímyndaði sér það. Hann þótti bæði fjölhæfur og fluggáfaður. Myndinvann til sex Óskarsverðlauna og er fyrir margra hluta sakir eftirminnileg. Sér í lagi þótti eftirminnileg senan þar sem Tómas átti í rökræðum við tengdason sinn um hvernig ætti að framfylgja lögum sem hann sjálfur stóð fyrir í krafti síns embættis. Tengdasonurinn, Roper, var þeirrar skoðunar að ekki þyrfti að fara í einu og öllu eftir lögum og reglum þegar menn væru á annað borð að eltast við sjálfan Skrattann. Hann væri jú þegar öllu er á botninn hvolft, verstur allra glæpamanna. Markmið Ropers voru vissulega göfug og ásetningurinn góður. Hann væri sennilega þeirrar skoðunar í dag að íslenska ríkið ætti hiklaust að kaupa illa fengnar upplýsingar um fjármuni Íslendinga í þekktum skattskjólum ef upplýsingarnar væru þess eðlis að þær myndu hjálpa við að endurheimta fé sem skotið hefði verið undan skatti hérlendis. Hannhefði jafnvel lagt það til að lögreglan greiddi innbrotsþjófum fyrir að brjótast inn í hús og afla þar sönnunargagna, þegar ekki fengjust til þess leitarheimildir. Roper sagðist jú reiðubúinn til þess að brjóta öll lög Englands til að hafa hendur í hári Skrattans. Þegar hann var þá spurður á bak við hvaða lög hann mundi fela sig ef Skrattinn snéri sér við til að koma á eftir honum sjálfum, varð hins vegar fátt um svör. Það væri jú erfitt fyrir saklausa menn að verjast yfirvöldum sem ekki virtu lög og reglur réttarríkisins. Jafnvel ómögulegt. Með öðrum orðum hefði Tómas More talið að ef ekki væri mögulegt að afla sönnunargagna á löglegan máta þá væri betra að láta hugsanleg afbrot ótalin. Það setti jú slæmt fordæmi þegar einstaklingur yrði gerður út til þess að brjóta lög, eingöngu til þess að hægt væri að handsama aðra sem brytu lög. Eru ekki allir sammála um það annars? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Óskarinn Mest lesið Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Á uppgjör frá TR að koma eldri borgurum á óvart? Björn Snæbjörnsson Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas Skoðun
Maður allra árstíða (e. Man for all Seasons) er klassísk kvikmynd sem fjallaði um Tómas nokkurn More. Sá var háttsettur embættismaður við hirð hins alræmda Hinriks áttunda, konungs á tímum siðaskiptanna. Sennilega varð Tómas þessi þekktastur fyrir bók sína Útópíu, þar sem hann lýsti hinu „fullkomna samfélagi“ eins og hann ímyndaði sér það. Hann þótti bæði fjölhæfur og fluggáfaður. Myndinvann til sex Óskarsverðlauna og er fyrir margra hluta sakir eftirminnileg. Sér í lagi þótti eftirminnileg senan þar sem Tómas átti í rökræðum við tengdason sinn um hvernig ætti að framfylgja lögum sem hann sjálfur stóð fyrir í krafti síns embættis. Tengdasonurinn, Roper, var þeirrar skoðunar að ekki þyrfti að fara í einu og öllu eftir lögum og reglum þegar menn væru á annað borð að eltast við sjálfan Skrattann. Hann væri jú þegar öllu er á botninn hvolft, verstur allra glæpamanna. Markmið Ropers voru vissulega göfug og ásetningurinn góður. Hann væri sennilega þeirrar skoðunar í dag að íslenska ríkið ætti hiklaust að kaupa illa fengnar upplýsingar um fjármuni Íslendinga í þekktum skattskjólum ef upplýsingarnar væru þess eðlis að þær myndu hjálpa við að endurheimta fé sem skotið hefði verið undan skatti hérlendis. Hannhefði jafnvel lagt það til að lögreglan greiddi innbrotsþjófum fyrir að brjótast inn í hús og afla þar sönnunargagna, þegar ekki fengjust til þess leitarheimildir. Roper sagðist jú reiðubúinn til þess að brjóta öll lög Englands til að hafa hendur í hári Skrattans. Þegar hann var þá spurður á bak við hvaða lög hann mundi fela sig ef Skrattinn snéri sér við til að koma á eftir honum sjálfum, varð hins vegar fátt um svör. Það væri jú erfitt fyrir saklausa menn að verjast yfirvöldum sem ekki virtu lög og reglur réttarríkisins. Jafnvel ómögulegt. Með öðrum orðum hefði Tómas More talið að ef ekki væri mögulegt að afla sönnunargagna á löglegan máta þá væri betra að láta hugsanleg afbrot ótalin. Það setti jú slæmt fordæmi þegar einstaklingur yrði gerður út til þess að brjóta lög, eingöngu til þess að hægt væri að handsama aðra sem brytu lög. Eru ekki allir sammála um það annars?
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun