Gagnrýni

Afhöggvinn hausinn kysstur

Jónas Sen skrifar
Bylgja Dís Gunnarsdóttir söng af mikillri prýði á tónleikunum Óp-hópsins í síðustu viku.
Bylgja Dís Gunnarsdóttir söng af mikillri prýði á tónleikunum Óp-hópsins í síðustu viku. Visir/Stefán
Richard Strauss í Salnum

Óp-hópurinn flutti tónlist eftir Richard Strauss.

Leikstjórn: Sveinn Einarsson

Leikari: Arnar Jónsson

Miðvikudagur 29. apríl.



Óperan Salóme eftir Richard Strauss vakti mikla hneykslun á sínum tíma, hún þótti guðlast og klám. Salóme var stjúpdóttir Heródesar úr Biblíunni og girntist Jóhannes skírara, sem vildi ekkert með hana hafa. Hún hefndi sín með því að láta hálshöggva hann. Eftirleikurinn fór fyrir brjóstið á fólki. Þar lét Salóme í ljósi ósiðlegar hugsanir um leið og hún hélt á höfði Jóhannesar og kyssti það, alblóðug.

Þessi sena var hápunkturinn á fremur misjöfnum Strauss-tónleikum Óp-hópsins í Salnum í Kópavogi á miðvikudagskvöldið. Bylgja Dís Gunnarsdóttir söng og gerði það af mikilli prýði. Söngur hennar var magnaður, fullur af heift og myrkri ástríðu. Hlutverkið krefst breiðs raddsviðs en Bylgja Dís hafði ekkert fyrir því. Röddin var jöfn hvar sem var, bæði á efra og neðra sviði.

Leiktilburðirnir voru auk þess viðeigandi brjálæðislegir. Óhugnaðurinn skilaði sér fullkomlega. Verst að það var ekki allt svona gott. Einn af söngvurunum, Ágúst Ólafsson hefur átt betri daga. Morgen var ekki fullnægjandi hjá honum, söngurinn var óöruggur, ef ekki falskur. Hörn Hrafnsdóttir var ekki heldur í sínu besta formi, Allerseelen var hikandi og ekki alveg hreint. Ständchen var litlu skárra.

Aðrir söngvarar voru hins vegar góðir. Egill Árni Pálsson var flottur, bæði í Nichts og sem ítalski söngvarinn í Rósariddaranum. Rödd hans var glæsileg, framsetningin óheft og grípandi. Jóhanna Héðinsdóttir söng sömuleiðis vel, einnig Erla Björg Káradóttir. Þær hafa báðar fallegar raddir og miðluðu skáldskapnum í tónlistinni af sannfærandi einlægni.

Píanóleikararnir Hrönn Þráinsdóttir og Eva Þyrí Hilmarsdóttir skiluðu sínum hlutverkum af stakri prýði, en voru skemmtilega ólíkar. Þær skiptu undirleikshlutverkunum á milli sín. Eva Þyrí lék sinn part skýrt og örugglega, Hrönn var mýkri og óljósari.

Tónleikarnir voru sviðsettir að því leyti að Arnar Jónsson leikari var í hlutverki tónskáldsins. Sveinn Einarsson leikstýrði þessari hlið tónleikanna; það var skemmtilegt. Strauss gamli spjallaði við söngvarana um verkin sín, sem varpaði ljósi á ævi hans og tónsmíðar og var fróðlegt. Tónleikarnir fá plús fyrir þetta. Gaman er þegar hið staðnaða er brotið upp og gert lifandi. Það gerist alltof sjaldan í heimi klassískrar tónlistar. 

Niðurstaða: Tónleikarnir voru upp og ofan, sumt var magnað, annað ekki.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×