Magnaðir tónleikar Jónas Sen skrifar 27. júní 2015 14:00 Hluti þeirra snjöllu tónlistarmanna sem komu fram á Reykjavík Midsummer Music hátíðinni í ár. Visir/GVA Tónlist Lokatónleikar Reykjavík Midsummer Music Norðurljósum Hörpu sunnudaginn 21. júní. Lokatónleikar Reykjavík Midsummer Music hófust á svonefndri Passacagliu eftir Händel í útsetningu Johans Halvorsen. Passacaglia er dansform sem á rætur sínar að rekja til Spánar á 17. öld. Anna-Liisa Bezrodny lék á fiðlu en Jan-Erik Gustafsson á selló. Spilamennskan var sérlega flott, allar hendingar voru nákvæmar, lifandi og áleitnar. Ekki síðri var Vorsónatan, þ.e. sónata nr. 5 eftir Beethoven. Hún var flutt af Sayaka Shoji á fiðlu og Víkingi Heiðari Ólafssyni á píanó. Sónatan er kölluð þessu nafni vegna þess hve björt hún er. Stemningin er vongóð og afslöppuð. Leikurinn nú var eftir því draumfagur og þrunginn skáldskap. Þetta var einhver fallegasta túlkun á Vorsónötunni sem ég hef heyrt – og ég hef heyrt þær margar! Eftir hlé var fyrstur á dagskránni strengjakvartett nr. 2 eftir Philip Glass. Kvartettinn var upphaflega saminn fyrir leikgerð á Félagsskap Samuels Becket. Þar segir frá gömlum manni sem rifjar upp atburði og persónur úr lífi sínu í næturmyrkrinu þegar hann getur ekki sofið. Hann er einmana, en minningarnar veita honum félagsskap. Tónlist Glass er hrífandi, þótt hún sé afstrakt þá er hún full af merkingu sem samt er ekki hægt að skilgreina með orðum. Hér var hún leikin af Sigrúnu Eðvaldsdóttur á fiðlu og Pauline Sachse á víólu, auk þeirra Bezrodny og Gustafsson sem fyrr voru nefnd. Spilamennskan var í fremstu röð, fínleg áferð tónmálsins var nostursamlega útfærð og blæbrigðarík. Síðasta tónsmíðin á efnisskránni var píanókvintettinn eftir Schumann, sem var leikinn af Shoji, Bezrodny, Sachse, Gustafsson og Víkingi. Þetta er eitt besta verk Schumanns, atburðaríkt og kraftmikið, með líflegri framvindu sem fimmmenningarnir skiluðu til áheyrenda af öryggi og dirfsku. Samspilið var akkúrat, nánast eins og fólkið væri búið að spila saman um árabil. Þetta var frábær endir á afar skemmtilegri tónlistarhátíð.Niðurstaða: Magnaður lokahnykkur á Reykjavik Midsummer Music. Spilamennskan var svo gott sem fullkomin, verkefnavalið fjölbreytt og spennandi. Menning Mest lesið Með húsaflutninga á heilanum Lífið Sigmundur og hvolpurinn gleðjast yfir fylgi Miðflokksins Lífið Dolly gefur 135 milljónir vegna Helenu Lífið Krakkatían: Ber, forsetar og prinsessur Lífið „Það braut ísinn að við hefðum deitað sama gaurinn“ Lífið „Ég var heppinn. En ekki hann“ Lífið „Það er önnur hver gella með í vörunum“ Lífið Ólafur Ragnar skellti sér á sæþotu eftir langan dag Lífið Karlmennskuhlaðvarpið heyrir sögunni til Lífið Gómsætar haustkökur að hætti Elenoru Lífið Fleiri fréttir Speak No Evil: Pabbi er ekki með fulle fem Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Sjá meira
Tónlist Lokatónleikar Reykjavík Midsummer Music Norðurljósum Hörpu sunnudaginn 21. júní. Lokatónleikar Reykjavík Midsummer Music hófust á svonefndri Passacagliu eftir Händel í útsetningu Johans Halvorsen. Passacaglia er dansform sem á rætur sínar að rekja til Spánar á 17. öld. Anna-Liisa Bezrodny lék á fiðlu en Jan-Erik Gustafsson á selló. Spilamennskan var sérlega flott, allar hendingar voru nákvæmar, lifandi og áleitnar. Ekki síðri var Vorsónatan, þ.e. sónata nr. 5 eftir Beethoven. Hún var flutt af Sayaka Shoji á fiðlu og Víkingi Heiðari Ólafssyni á píanó. Sónatan er kölluð þessu nafni vegna þess hve björt hún er. Stemningin er vongóð og afslöppuð. Leikurinn nú var eftir því draumfagur og þrunginn skáldskap. Þetta var einhver fallegasta túlkun á Vorsónötunni sem ég hef heyrt – og ég hef heyrt þær margar! Eftir hlé var fyrstur á dagskránni strengjakvartett nr. 2 eftir Philip Glass. Kvartettinn var upphaflega saminn fyrir leikgerð á Félagsskap Samuels Becket. Þar segir frá gömlum manni sem rifjar upp atburði og persónur úr lífi sínu í næturmyrkrinu þegar hann getur ekki sofið. Hann er einmana, en minningarnar veita honum félagsskap. Tónlist Glass er hrífandi, þótt hún sé afstrakt þá er hún full af merkingu sem samt er ekki hægt að skilgreina með orðum. Hér var hún leikin af Sigrúnu Eðvaldsdóttur á fiðlu og Pauline Sachse á víólu, auk þeirra Bezrodny og Gustafsson sem fyrr voru nefnd. Spilamennskan var í fremstu röð, fínleg áferð tónmálsins var nostursamlega útfærð og blæbrigðarík. Síðasta tónsmíðin á efnisskránni var píanókvintettinn eftir Schumann, sem var leikinn af Shoji, Bezrodny, Sachse, Gustafsson og Víkingi. Þetta er eitt besta verk Schumanns, atburðaríkt og kraftmikið, með líflegri framvindu sem fimmmenningarnir skiluðu til áheyrenda af öryggi og dirfsku. Samspilið var akkúrat, nánast eins og fólkið væri búið að spila saman um árabil. Þetta var frábær endir á afar skemmtilegri tónlistarhátíð.Niðurstaða: Magnaður lokahnykkur á Reykjavik Midsummer Music. Spilamennskan var svo gott sem fullkomin, verkefnavalið fjölbreytt og spennandi.
Menning Mest lesið Með húsaflutninga á heilanum Lífið Sigmundur og hvolpurinn gleðjast yfir fylgi Miðflokksins Lífið Dolly gefur 135 milljónir vegna Helenu Lífið Krakkatían: Ber, forsetar og prinsessur Lífið „Það braut ísinn að við hefðum deitað sama gaurinn“ Lífið „Ég var heppinn. En ekki hann“ Lífið „Það er önnur hver gella með í vörunum“ Lífið Ólafur Ragnar skellti sér á sæþotu eftir langan dag Lífið Karlmennskuhlaðvarpið heyrir sögunni til Lífið Gómsætar haustkökur að hætti Elenoru Lífið Fleiri fréttir Speak No Evil: Pabbi er ekki með fulle fem Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Sjá meira