Leitin að fullkomna pottinum Kolbeinn Tumi Daðason skrifar 10. febrúar 2016 07:00 Varla er hægt að finna pláss á landinu þar sem sundlaug er ekki að finna. Hana má nýta til að eiga góðar leikstundir með krökkunum, slaka á í beinu framhaldi af útihlaupi eða líkamsræktartíma og svo er heimsókn í gufuna einhver besti þynnkubani sem fyrir finnst. Klukkutíma blundur í framhaldinu toppar svo allt. Já, svo má víst líka synda í laugunum. Margar laugar eiga sér langa sögu eins og Sundhöllin í Reykjavík, sem brátt verður að túristagildru dauðans með glæsilegu útivistarsvæði. Aðrar yngri á borð við Álftaneslaug og Lágafellslaug eru nánast vatnsskemmtigarðar með öllum sínum rennibrautum og öldulaug. Nánast alls staðar er boðið upp á gufubað, víða er sauna, heitir pottar með hitastigi við allra hæfi og nú líka kaldir pottar fyrir þá hörðustu. Sjálfur er ég nýbyrjaður á skriðsundsnámskeiði sem gæti breytt sundlaugahegðun minni en hingað til hef ég varið 95 prósent heimsókna minna í heitum pottum. Kann ég þá sérstaklega vel við að liggja flatur í svonefndum diskum eða vaðlaugum sem er víða að finna og fara yfir málin með vinunum. Hins vegar eiga allir slíkir pottar sem ég hef prófað á landinu það sameiginlegt að hinn fullkomna líkamsstaða finnst aldrei þrátt fyrir mikla leit. Svo virðist sem hönnuðir þessara tegunda lauga hafi vanrækt þennan þátt. Það bara hlýtur að vera til hin fullkomna hönnun þar sem þú getur legið á bakinu, höfðinu líður vel, axlirnar eru ofan í heitu vatninu og þú rennur ekki úr stöðu þinni þannig að hausinn fer undir yfirborð vatnsins. Þegar hinn fullkomni diskur hefur verið hannaður þá verð ég fastagestur í viðkomandi laug. Skiptir þá engu þótt þá laug verði að finna á Kópaskeri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbeinn Tumi Daðason Mest lesið D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir Skoðun Við vitum alveg upphafið Guðný Níelsen Skoðun Varalitur á skattagrísinum Helgi Brynjarsson Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson Skoðun Það er flókið að eiga næstum 500 milljarða króna á Íslandi Þórður Snær Júlíusson Skoðun Hugrekki getur af sér hugrekki Þorbjörg Þorvaldsdóttir Skoðun Mikilvægt skref til sáttar Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 3/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Níðingsverk Jón Daníelsson Skoðun
Varla er hægt að finna pláss á landinu þar sem sundlaug er ekki að finna. Hana má nýta til að eiga góðar leikstundir með krökkunum, slaka á í beinu framhaldi af útihlaupi eða líkamsræktartíma og svo er heimsókn í gufuna einhver besti þynnkubani sem fyrir finnst. Klukkutíma blundur í framhaldinu toppar svo allt. Já, svo má víst líka synda í laugunum. Margar laugar eiga sér langa sögu eins og Sundhöllin í Reykjavík, sem brátt verður að túristagildru dauðans með glæsilegu útivistarsvæði. Aðrar yngri á borð við Álftaneslaug og Lágafellslaug eru nánast vatnsskemmtigarðar með öllum sínum rennibrautum og öldulaug. Nánast alls staðar er boðið upp á gufubað, víða er sauna, heitir pottar með hitastigi við allra hæfi og nú líka kaldir pottar fyrir þá hörðustu. Sjálfur er ég nýbyrjaður á skriðsundsnámskeiði sem gæti breytt sundlaugahegðun minni en hingað til hef ég varið 95 prósent heimsókna minna í heitum pottum. Kann ég þá sérstaklega vel við að liggja flatur í svonefndum diskum eða vaðlaugum sem er víða að finna og fara yfir málin með vinunum. Hins vegar eiga allir slíkir pottar sem ég hef prófað á landinu það sameiginlegt að hinn fullkomna líkamsstaða finnst aldrei þrátt fyrir mikla leit. Svo virðist sem hönnuðir þessara tegunda lauga hafi vanrækt þennan þátt. Það bara hlýtur að vera til hin fullkomna hönnun þar sem þú getur legið á bakinu, höfðinu líður vel, axlirnar eru ofan í heitu vatninu og þú rennur ekki úr stöðu þinni þannig að hausinn fer undir yfirborð vatnsins. Þegar hinn fullkomni diskur hefur verið hannaður þá verð ég fastagestur í viðkomandi laug. Skiptir þá engu þótt þá laug verði að finna á Kópaskeri.