Offita fyrr og nú Óttar Guðmundsson skrifar 14. janúar 2017 07:00 Í Egilssögu er sagt frá landnámsmanni sem Ketill hét, blundur. Sonur hans, Geir hinn auðgi, kvæntist Þórunni, systur Egils Skallagrímssonar. Þau eignuðust synina Blund-Ketil, Þorgeir blund og Þórodd hrísablund. Ég hélt alltaf að þessi fjölskylda hefði þjáðst af svefnsýki en Þorvaldur Friðriksson, fréttamaður og frændi minn, benti mér á að orðið blundur væri úr gelísku og þýddi feitur. Þessi piltar áttu því við verulegan offituvanda að stríða, sem reyndar fylgir stundum svefnsýkinni. Ólafur Haraldsson, Noregskonungur var lítill og feitur patti, haldinn kvalalosta. Hann var kallaður Ólafur helgi í Noregi en Ólafur digri á Íslandi. Norðmenn voru greinilega meðvirkir með þessum ólánlega þjóðhöfðingja sínum. Í Sturlungu eru fjórir karlar og ein kona sem bera viðurnefnið digri. Með vaxandi velmegun þjóðarinnar hefur þyngdarstuðullinn hækkað verulega. Þjóðin er mjög meðvituð um þau vandamál sem fylgja aukakílóum. Allir fjölmiðlar gera út á offituvandann með megrunarráðum og dramatískum frásögnum af fólki sem léttist um tugi kílóa með því að drekka gulrótasafa. Stór hluti fólks stundar einhvers konar aðhald og líkamsrækt með litlum árangri. Þybbið fólk verður fyrir stöðugu aðkasti velmeinandi horrenglna sem vita hvað öllum er fyrir bestu. Í allri umræðunni gleymist að þjóðin er feitari en áður en hún hefur aldrei verið heilbrigðari og langlífari. Maður getur huggað sig við að forfeðurnir sem voru á víkingakúrnum (enginn sykur, ekkert hveiti, mikil fita og eggjahvíta) glímdu við þennan sama vanda. Snorri Sturluson var reyndar kurteis maður og vildi ekki vera sakaður um fitufordóma. Hann ákvað því að fela aðdróttanir sína um holdafar fólks í orðskrúði sem enginn skilur lengur nema eini sérfræðingur þjóðarinnar í gelísku. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óttar Guðmundsson Mest lesið Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson Skoðun Á uppgjör frá TR að koma eldri borgurum á óvart? Björn Snæbjörnsson Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas Skoðun
Í Egilssögu er sagt frá landnámsmanni sem Ketill hét, blundur. Sonur hans, Geir hinn auðgi, kvæntist Þórunni, systur Egils Skallagrímssonar. Þau eignuðust synina Blund-Ketil, Þorgeir blund og Þórodd hrísablund. Ég hélt alltaf að þessi fjölskylda hefði þjáðst af svefnsýki en Þorvaldur Friðriksson, fréttamaður og frændi minn, benti mér á að orðið blundur væri úr gelísku og þýddi feitur. Þessi piltar áttu því við verulegan offituvanda að stríða, sem reyndar fylgir stundum svefnsýkinni. Ólafur Haraldsson, Noregskonungur var lítill og feitur patti, haldinn kvalalosta. Hann var kallaður Ólafur helgi í Noregi en Ólafur digri á Íslandi. Norðmenn voru greinilega meðvirkir með þessum ólánlega þjóðhöfðingja sínum. Í Sturlungu eru fjórir karlar og ein kona sem bera viðurnefnið digri. Með vaxandi velmegun þjóðarinnar hefur þyngdarstuðullinn hækkað verulega. Þjóðin er mjög meðvituð um þau vandamál sem fylgja aukakílóum. Allir fjölmiðlar gera út á offituvandann með megrunarráðum og dramatískum frásögnum af fólki sem léttist um tugi kílóa með því að drekka gulrótasafa. Stór hluti fólks stundar einhvers konar aðhald og líkamsrækt með litlum árangri. Þybbið fólk verður fyrir stöðugu aðkasti velmeinandi horrenglna sem vita hvað öllum er fyrir bestu. Í allri umræðunni gleymist að þjóðin er feitari en áður en hún hefur aldrei verið heilbrigðari og langlífari. Maður getur huggað sig við að forfeðurnir sem voru á víkingakúrnum (enginn sykur, ekkert hveiti, mikil fita og eggjahvíta) glímdu við þennan sama vanda. Snorri Sturluson var reyndar kurteis maður og vildi ekki vera sakaður um fitufordóma. Hann ákvað því að fela aðdróttanir sína um holdafar fólks í orðskrúði sem enginn skilur lengur nema eini sérfræðingur þjóðarinnar í gelísku. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun