Aumingja íslenskan Óttar Guðmundsson skrifar 28. janúar 2017 07:00 Málvísindamenn eru almennt sammála um að íslenskan sé deyjandi tungumál og muni týnast endanlega á næstu 50-100 árum. Tungutak þjóðarinnar verður æ enskuskotnara og gæti smám saman þróast í ensk-íslenska málblöndu. Líklegast er að enskan muni síðan taka öll völd. Með íslenskunni deyr 1000 ára menning þjóðarinnar auk nokkurra tonna af íslenskum bókum sem verða ólæsilegar öðrum en sérvitringum og málrannsóknarmönnum. Flestir eru reyndar sammála um að farið hafi fé betra. Þjóðin mun njóta internets og samfélagsmiðla á ensku og fagna því að vera laus við flókið beygingakerfi og málfræði íslenskunnar. Málverndunarmenn eru réttilega úthrópaðir af allri alþýðu sem elliærir afturhaldsseggir. Útrýming íslenskunnar er þjóðþrifamál sem mun auðvelda öll samskipti við ferðamenn og útlönd. Íslendingar verða enskumælandi heimsborgarar og geta sagt sig úr lögum og öllum samskiptum við Norðurlöndin. Ríkisútvarpinu var alltaf ætlað að standa vörð um viðgang tungunnar. Menn hafa sem betur fer horfið frá þeirri stefnu og ráðið til starfa þáttagerðarmenn sem eru miklir meistarar í ensk-íslensku. Þeim tekst að flétta tungumálin saman á aðdáunarverðan hátt. Stundum virðast þeir reyndar ekki skilja sjálfa sig fullkomlega en hverjum er ekki sama um það? Sunnudagsþátturinn Fangar er þó meistarastykki stofnunarinnar. Handritshöfundum tekst listilega að líkja eftir talsmáta amerískra rappara og láta nokkrar höfuðpersónur segja fokk eða fokking í annarri hverri setningu algjörlega áreynslulaust. Enskunni er gert hátt undir höfði í Föngum og íslenskunni misþyrmt í nafni raunsæis. Á þessum tímamótum í þróun tungumálsins er hollt að vitna í mesta stjórnmálamann aldarinnar. Hann sagði á ögurstund í sögu þjóðarinnar þessa fleygu setningu: „You ain’t seen nothing yet.“ Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óttar Guðmundsson Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
Málvísindamenn eru almennt sammála um að íslenskan sé deyjandi tungumál og muni týnast endanlega á næstu 50-100 árum. Tungutak þjóðarinnar verður æ enskuskotnara og gæti smám saman þróast í ensk-íslenska málblöndu. Líklegast er að enskan muni síðan taka öll völd. Með íslenskunni deyr 1000 ára menning þjóðarinnar auk nokkurra tonna af íslenskum bókum sem verða ólæsilegar öðrum en sérvitringum og málrannsóknarmönnum. Flestir eru reyndar sammála um að farið hafi fé betra. Þjóðin mun njóta internets og samfélagsmiðla á ensku og fagna því að vera laus við flókið beygingakerfi og málfræði íslenskunnar. Málverndunarmenn eru réttilega úthrópaðir af allri alþýðu sem elliærir afturhaldsseggir. Útrýming íslenskunnar er þjóðþrifamál sem mun auðvelda öll samskipti við ferðamenn og útlönd. Íslendingar verða enskumælandi heimsborgarar og geta sagt sig úr lögum og öllum samskiptum við Norðurlöndin. Ríkisútvarpinu var alltaf ætlað að standa vörð um viðgang tungunnar. Menn hafa sem betur fer horfið frá þeirri stefnu og ráðið til starfa þáttagerðarmenn sem eru miklir meistarar í ensk-íslensku. Þeim tekst að flétta tungumálin saman á aðdáunarverðan hátt. Stundum virðast þeir reyndar ekki skilja sjálfa sig fullkomlega en hverjum er ekki sama um það? Sunnudagsþátturinn Fangar er þó meistarastykki stofnunarinnar. Handritshöfundum tekst listilega að líkja eftir talsmáta amerískra rappara og láta nokkrar höfuðpersónur segja fokk eða fokking í annarri hverri setningu algjörlega áreynslulaust. Enskunni er gert hátt undir höfði í Föngum og íslenskunni misþyrmt í nafni raunsæis. Á þessum tímamótum í þróun tungumálsins er hollt að vitna í mesta stjórnmálamann aldarinnar. Hann sagði á ögurstund í sögu þjóðarinnar þessa fleygu setningu: „You ain’t seen nothing yet.“ Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.