Nokkur orð um samkeppni og íslenskan landbúnað Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar 11. apríl 2017 07:00 Almennt göngum við Íslendingar út frá því að allir séu jafnir fyrir lögum og reglum samfélagsins. Og þannig á það líka að vera. Á þessu eru þó nokkrar undantekningar enda íslenskt samfélag um margt sérstakt vegna smæðar sinnar og einangrunar. Ein atvinnugrein sem nýtur sérstakra ríkisstyrkja er íslenskur landbúnaður. Sama má segja um hinar ýmsu menningarstofnanir, íþróttastarf, ákveðinn hóp listamanna og svo mætti lengi telja. Við sem samfélag höfum ákveðið það að þessir þættir samfélagsins séu okkur mikilvægir og þess vegna nýtum við okkar sameiginlegu sjóði til að tryggja tilvist þeirra og undirstöður samfélaginu til góðs. Gildir þar einu hvort að um ræðir tónlistarhúsið Hörpu, Þjóðleikhúsið, Íslensku óperuna, Háskóla Íslands eða íslenskan landbúnað. Allt er þetta hluti af okkar samfélagssáttmála jafnvel þó sumir stigi aldrei fæti inn í Hörpu og aðrir drekki aldrei mjólk eða borði hvorki kjöt né hveiti.Hagræðing og fákeppni Íslenskur landbúnaður hefur þó ákveðna sérstöðu í þessum efnum þar sem ákveðnir rekstrarþættir afurðastöðva í mjólkuriðnaði njóta einnig tiltekinna undanþága frá samkeppnislögum. Þetta á vissulega við um örfáar aðrar greinar líka en sérstaðan er engu að síður talsverð í tilfelli mjólkuriðnaðarins sem í dag einkennist af fákeppni. Að því sögðu er ljóst að núverandi fyrirkomulag á mjólkurmarkaði hefur skilað sér í auknu hagræði fyrir bæði bændur og neytendur á undanförnum áratugum vegna sparnaðar sem rekja má til hagræðingar í rekstri, flutningi og aðföngum. Hvort sama árangri hefði verið hægt að ná með öðrum hætti er ómögulegt að segja en eftir stendur að mjólkuriðnaðurinn á Íslandi er öflug atvinnugrein og tækifærin eru mörg ef rétt er á málum haldið. Þó svo að við Íslendingar séum í grunninn sammála um hvernig samfélagi við viljum búa í þá verða ráðstafanir hins opinbera á almannafé og undanþágur frá lögum alltaf umdeildar og skemmst er að minnast búvörusamninganna sem eins og kunnugt er voru naumlega samþykktir á Alþingi með 19 atkvæðum gegn sjö. Þessari stöðu þarf að snúa við enda óásættanlegt að ein af grunnatvinnugreinum þjóðarinnar sitji ítrekað undir neikvæðri umræðu.Ýmist of eða van Í samræmi við stjórnarsáttmálann hef ég farið yfir þá þætti sem snerta frávik mjólkuriðnaðarins frá tilteknum ákvæðum samkeppnislaga og lagt fram drög að frumvarpi þess efnis. Drögunum er meðal annars ætlað að koma til móts við athugasemdir Samkeppniseftirlitsins og annarra aðila sem telja samkeppnisstöðu mjólkuriðnaðarins vera óeðlilega í ljósi gildandi undanþága. Í samræmi við lýðræðisleg og gegnsæ vinnubrögð var frumvarpið lagt fram á vef ráðuneytisins til að gefa hagsmunaðilum og öðrum tækifæri til að tjá sig strax á fyrstu stigum málsins. Viðbrögðin við frumvarpsdrögunum hafa verið misjöfn, en sumir telja frumvarpið ekki ganga nógu langt á meðan aðrir, einkum þeir sem koma að mjólkuriðnaðinum, hafa lýst yfir áhyggjum og sumir farið mikinn á miðlunum. Þessum sjónarmiðum hefur nú verið komið milliliðalaust til ráðuneytisins. Það er hvorki óeðlilegt að þau hagsmunaöfl sem búið hafa við sérreglur um nokkurn tíma vilji viðhalda þeim, né er það skrýtið að stjórnmálamenn og flokkar sem alla tíð hafa barist gegn samkeppni á sviði landbúnaðar tjái sig með afgerandi hætti. Hitt væri sérstakt ef nýir og gamlir flokkar sem kallað hafa eftir aukinni samkeppni og frelsi fylgdu ekki þeim hugsjónum sínum eftir. Reyndar tel ég málum þannig háttað að þeir sem vilja áfram sérreglur og undanþágur frá lögum sem gilda um almannahagsmuni þurfi að útskýra mál sitt en ekki hinir sem vilja að almennar leikreglur samfélagsins gildi. Ég mun fara vel yfir þær athugasemdir sem hafa borist um frumvarpið og leggja það síðan fyrir þing og ríkisstjórn á komandi haustmánuðum. Mikilvægt er að söfnun mjólkur sé tryggð yfir allt landið og þar með byggðafesta, sem og að tryggður verði jafn aðgangur að kaupum á hrámjólk og auka þar með möguleika á frekari nýliðun við vinnslu á mjólkurvörum.Aukin innsýn eykur traust Í hreinskiptnum samtölum mínum við bændur síðastliðnar vikur hef ég ítrekað þá afstöðu mína að ekki stendur til að kollvarpa íslenskum landbúnaði á þessu kjörtímabili heldur þvert á móti styðja enn frekar við áframhaldandi sókn greinarinnar. Á því hefur engin breyting orðið þó svo að mörgum kunni að finnast endurskipun samráðshóps um búvörusamningana og umrædd frumvarpsdrög til marks um annað. Ég er hins vegar sannfærð um að hvort tveggja muni leiða til aukinnar umræðu um íslenskan landbúnað og í kjölfarið aukinnar sáttar eftir því sem fleiri öðlast skilning á stöðu bænda. Við verðum að veita ólíkum hópum innsýn inn í málefni landbúnaðarins til að auka skilning og byggja upp traust. Að sama skapi verða mjólkurframleiðendur að skilja að á meðan þeir njóta ríkisstyrkja og undanþága frá lögum umfram aðra þá verða þeir að þola umræðu um hvort núverandi kerfi sé réttlátt og sanngjarnt gagnvart öðrum hópum samfélagsins. Annars skapast seint sátt um íslenskan landbúnað. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Mest lesið Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson skrifar Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Sjá meira
Almennt göngum við Íslendingar út frá því að allir séu jafnir fyrir lögum og reglum samfélagsins. Og þannig á það líka að vera. Á þessu eru þó nokkrar undantekningar enda íslenskt samfélag um margt sérstakt vegna smæðar sinnar og einangrunar. Ein atvinnugrein sem nýtur sérstakra ríkisstyrkja er íslenskur landbúnaður. Sama má segja um hinar ýmsu menningarstofnanir, íþróttastarf, ákveðinn hóp listamanna og svo mætti lengi telja. Við sem samfélag höfum ákveðið það að þessir þættir samfélagsins séu okkur mikilvægir og þess vegna nýtum við okkar sameiginlegu sjóði til að tryggja tilvist þeirra og undirstöður samfélaginu til góðs. Gildir þar einu hvort að um ræðir tónlistarhúsið Hörpu, Þjóðleikhúsið, Íslensku óperuna, Háskóla Íslands eða íslenskan landbúnað. Allt er þetta hluti af okkar samfélagssáttmála jafnvel þó sumir stigi aldrei fæti inn í Hörpu og aðrir drekki aldrei mjólk eða borði hvorki kjöt né hveiti.Hagræðing og fákeppni Íslenskur landbúnaður hefur þó ákveðna sérstöðu í þessum efnum þar sem ákveðnir rekstrarþættir afurðastöðva í mjólkuriðnaði njóta einnig tiltekinna undanþága frá samkeppnislögum. Þetta á vissulega við um örfáar aðrar greinar líka en sérstaðan er engu að síður talsverð í tilfelli mjólkuriðnaðarins sem í dag einkennist af fákeppni. Að því sögðu er ljóst að núverandi fyrirkomulag á mjólkurmarkaði hefur skilað sér í auknu hagræði fyrir bæði bændur og neytendur á undanförnum áratugum vegna sparnaðar sem rekja má til hagræðingar í rekstri, flutningi og aðföngum. Hvort sama árangri hefði verið hægt að ná með öðrum hætti er ómögulegt að segja en eftir stendur að mjólkuriðnaðurinn á Íslandi er öflug atvinnugrein og tækifærin eru mörg ef rétt er á málum haldið. Þó svo að við Íslendingar séum í grunninn sammála um hvernig samfélagi við viljum búa í þá verða ráðstafanir hins opinbera á almannafé og undanþágur frá lögum alltaf umdeildar og skemmst er að minnast búvörusamninganna sem eins og kunnugt er voru naumlega samþykktir á Alþingi með 19 atkvæðum gegn sjö. Þessari stöðu þarf að snúa við enda óásættanlegt að ein af grunnatvinnugreinum þjóðarinnar sitji ítrekað undir neikvæðri umræðu.Ýmist of eða van Í samræmi við stjórnarsáttmálann hef ég farið yfir þá þætti sem snerta frávik mjólkuriðnaðarins frá tilteknum ákvæðum samkeppnislaga og lagt fram drög að frumvarpi þess efnis. Drögunum er meðal annars ætlað að koma til móts við athugasemdir Samkeppniseftirlitsins og annarra aðila sem telja samkeppnisstöðu mjólkuriðnaðarins vera óeðlilega í ljósi gildandi undanþága. Í samræmi við lýðræðisleg og gegnsæ vinnubrögð var frumvarpið lagt fram á vef ráðuneytisins til að gefa hagsmunaðilum og öðrum tækifæri til að tjá sig strax á fyrstu stigum málsins. Viðbrögðin við frumvarpsdrögunum hafa verið misjöfn, en sumir telja frumvarpið ekki ganga nógu langt á meðan aðrir, einkum þeir sem koma að mjólkuriðnaðinum, hafa lýst yfir áhyggjum og sumir farið mikinn á miðlunum. Þessum sjónarmiðum hefur nú verið komið milliliðalaust til ráðuneytisins. Það er hvorki óeðlilegt að þau hagsmunaöfl sem búið hafa við sérreglur um nokkurn tíma vilji viðhalda þeim, né er það skrýtið að stjórnmálamenn og flokkar sem alla tíð hafa barist gegn samkeppni á sviði landbúnaðar tjái sig með afgerandi hætti. Hitt væri sérstakt ef nýir og gamlir flokkar sem kallað hafa eftir aukinni samkeppni og frelsi fylgdu ekki þeim hugsjónum sínum eftir. Reyndar tel ég málum þannig háttað að þeir sem vilja áfram sérreglur og undanþágur frá lögum sem gilda um almannahagsmuni þurfi að útskýra mál sitt en ekki hinir sem vilja að almennar leikreglur samfélagsins gildi. Ég mun fara vel yfir þær athugasemdir sem hafa borist um frumvarpið og leggja það síðan fyrir þing og ríkisstjórn á komandi haustmánuðum. Mikilvægt er að söfnun mjólkur sé tryggð yfir allt landið og þar með byggðafesta, sem og að tryggður verði jafn aðgangur að kaupum á hrámjólk og auka þar með möguleika á frekari nýliðun við vinnslu á mjólkurvörum.Aukin innsýn eykur traust Í hreinskiptnum samtölum mínum við bændur síðastliðnar vikur hef ég ítrekað þá afstöðu mína að ekki stendur til að kollvarpa íslenskum landbúnaði á þessu kjörtímabili heldur þvert á móti styðja enn frekar við áframhaldandi sókn greinarinnar. Á því hefur engin breyting orðið þó svo að mörgum kunni að finnast endurskipun samráðshóps um búvörusamningana og umrædd frumvarpsdrög til marks um annað. Ég er hins vegar sannfærð um að hvort tveggja muni leiða til aukinnar umræðu um íslenskan landbúnað og í kjölfarið aukinnar sáttar eftir því sem fleiri öðlast skilning á stöðu bænda. Við verðum að veita ólíkum hópum innsýn inn í málefni landbúnaðarins til að auka skilning og byggja upp traust. Að sama skapi verða mjólkurframleiðendur að skilja að á meðan þeir njóta ríkisstyrkja og undanþága frá lögum umfram aðra þá verða þeir að þola umræðu um hvort núverandi kerfi sé réttlátt og sanngjarnt gagnvart öðrum hópum samfélagsins. Annars skapast seint sátt um íslenskan landbúnað.
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar