Bænin Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar 12. júlí 2017 09:00 Ég finn að þegar ég ætla að tala um bænina verð ég svolítið feimin. Við erum mörg sem lifum bænalífi en erum ekki mikið að deila því. Kannski vegna þess að við höfum komist að því að bænir breyta ekki Guði. – En þær breyta þeim sem biður! Það er alltaf mikilvægt að rækta sinn innri mann, en ekki síst í erfiðleikum. Í slíkum aðstæðum er hugurinn undir svo miklu álagi, hugsanir á fleygiferð og oft erfitt að hugsa skýrt. Það er líka oft þannig að undir álagi festist fólk í þráhyggjukenndum hugsunum. Margir uppgötva bæn og íhugun í þannig aðstæðum. Í bæninni getum við borið angist okkar fram fyrir æðri mátt, lýst umhyggju fyrir öðrum, sett fram einlægar óskir og ekki síður orðað þakklæti okkar. Danski guðfræðingurinn Sören Kierkegaard sagði eitt sinn: „Þegar hafið beitir öllum krafti sínum, megnar það ekki að endurspegla mynd himinsins?… En þegar það stillist og dýpkar sökkvir mynd himinsins sér niður í tóm þess. Sál mannsins er haf.“ Við bænaiðkun tölum við ekki bara heldur hlustum líka, hlustum eftir hvísli andans. Í kyrrðinni og auðmýktinni sem bænaiðkunin felur í sér skapast hlustun og nýjar víddir opnast og nýjar hugsanir koma til okkar. Stundum er það þannig að ég upplifi bænalífið sem endalaus andvörp, ekki einu sinni í samhengi. Þá er bænin nokkurs konar verkfæri til að komast í tengsl við innri hugsanir. Þó er fyrirbænin mögnuðust af öllu. Hún eykur á kærleika og samkennd sem mildar og skapar rými fyrir nýja möguleika og fyrirgefningu í samskiptum. Hér er dæmi um bæn andvarpsins: „Vertu loftið tæra sem ég anda að mér, og höndin sem ég fæ að hvíla í þegar allt, þegar allt er byrði.“ (Vera Sæther) Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Jóna Hrönn Bolladóttir Mest lesið Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson Skoðun
Ég finn að þegar ég ætla að tala um bænina verð ég svolítið feimin. Við erum mörg sem lifum bænalífi en erum ekki mikið að deila því. Kannski vegna þess að við höfum komist að því að bænir breyta ekki Guði. – En þær breyta þeim sem biður! Það er alltaf mikilvægt að rækta sinn innri mann, en ekki síst í erfiðleikum. Í slíkum aðstæðum er hugurinn undir svo miklu álagi, hugsanir á fleygiferð og oft erfitt að hugsa skýrt. Það er líka oft þannig að undir álagi festist fólk í þráhyggjukenndum hugsunum. Margir uppgötva bæn og íhugun í þannig aðstæðum. Í bæninni getum við borið angist okkar fram fyrir æðri mátt, lýst umhyggju fyrir öðrum, sett fram einlægar óskir og ekki síður orðað þakklæti okkar. Danski guðfræðingurinn Sören Kierkegaard sagði eitt sinn: „Þegar hafið beitir öllum krafti sínum, megnar það ekki að endurspegla mynd himinsins?… En þegar það stillist og dýpkar sökkvir mynd himinsins sér niður í tóm þess. Sál mannsins er haf.“ Við bænaiðkun tölum við ekki bara heldur hlustum líka, hlustum eftir hvísli andans. Í kyrrðinni og auðmýktinni sem bænaiðkunin felur í sér skapast hlustun og nýjar víddir opnast og nýjar hugsanir koma til okkar. Stundum er það þannig að ég upplifi bænalífið sem endalaus andvörp, ekki einu sinni í samhengi. Þá er bænin nokkurs konar verkfæri til að komast í tengsl við innri hugsanir. Þó er fyrirbænin mögnuðust af öllu. Hún eykur á kærleika og samkennd sem mildar og skapar rými fyrir nýja möguleika og fyrirgefningu í samskiptum. Hér er dæmi um bæn andvarpsins: „Vertu loftið tæra sem ég anda að mér, og höndin sem ég fæ að hvíla í þegar allt, þegar allt er byrði.“ (Vera Sæther)
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun