Ljósberinn í hjartanu Telma Tómasson skrifar 28. nóvember 2017 07:00 Desember er mörgum erfiður mánuður. Myrkrið umlykur, dagsbirtan skammvinn. Fram undan er jólahátíð, hjartans bjartasti tími ársins. Þó ekki fyrir alla, því andstæðurnar hvítt og svart leika lausum hala. Á bak við hástemmuna fela sig erfiðu stundirnar, sorg, áföll, horfnir ástvinir, mistök fortíðar, helvíti fíknilífs, andnauð fátæktar. Svo fátt eitt sé nefnt. Vinabandið var fléttað á menntaskólaárunum. Hún var fágætt eintak af manneskju, myndarlega stúlkan. Mjúk í fasi, með blik í auga og greindarlegt enni, þar kom enginn að tómum kofanum. Lífsglöð gekk hún áfram veginn og hitti á köldu vetrarkvöldi ókunnugan mann. Þau horfðu hvort á annað, örlögin ráðin. Og eilífð ástarinnar var innsigluð í nýju lífi. Unga konan fæddi fallega barnið, var vinsæl og vinamörg, yfirburðar í leik og starfi. En ský dró fyrir sólu, henni var ætlað annað og stærra. Skarpgreinda stúlkan með hnausþykka hárið, vinkonan ljúfa, fór alltof fljótt. Það var kalsaveður og illt í sjó daginn sem dísin kvaddi jarðvistina, tók hörpu sína og snerti strengi á nýjum stað. Við vorum óhuggandi, söknuðum daglega og tárin streymdu. En einhvern veginn hélt jörðin áfram að snúast, árstíðir komu og fóru, árin liðu hjá. Smám saman rofaði til, með tímanum kom hlýjan og ljósið sem hreiðraði um sig hið innra, minningin sem aldrei hverfur. Stúlkan góða varð ljósberinn minn. Lokaðu nú augunum, lesandi góður, andaðu djúpt og hugsaðu ljós. Hvað sérðu? Sól á himni, ástina þína, bros barnanna, föður og móður, vinina góðu, frið á jörðu, útbreiddan faðm, frelsi í fjallasal? Hugsaðu. Hver er þinn ljósberi? Hlustaðu. Hann er í hjartanu. Og allt verður bjartara. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Skoðun Telma Tómasson Mest lesið Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Hvernig og hvenær en ekki hvort Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Halldór 13.04.2024 Halldór Baldursson Halldór Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Snjallsímar og geðveiki meðal barna og unglinga Atli Harðarson Skoðun Græðum pening, bætum lífsgæði, drögum úr losun. Vandamál? Björn Teitsson Skoðun
Desember er mörgum erfiður mánuður. Myrkrið umlykur, dagsbirtan skammvinn. Fram undan er jólahátíð, hjartans bjartasti tími ársins. Þó ekki fyrir alla, því andstæðurnar hvítt og svart leika lausum hala. Á bak við hástemmuna fela sig erfiðu stundirnar, sorg, áföll, horfnir ástvinir, mistök fortíðar, helvíti fíknilífs, andnauð fátæktar. Svo fátt eitt sé nefnt. Vinabandið var fléttað á menntaskólaárunum. Hún var fágætt eintak af manneskju, myndarlega stúlkan. Mjúk í fasi, með blik í auga og greindarlegt enni, þar kom enginn að tómum kofanum. Lífsglöð gekk hún áfram veginn og hitti á köldu vetrarkvöldi ókunnugan mann. Þau horfðu hvort á annað, örlögin ráðin. Og eilífð ástarinnar var innsigluð í nýju lífi. Unga konan fæddi fallega barnið, var vinsæl og vinamörg, yfirburðar í leik og starfi. En ský dró fyrir sólu, henni var ætlað annað og stærra. Skarpgreinda stúlkan með hnausþykka hárið, vinkonan ljúfa, fór alltof fljótt. Það var kalsaveður og illt í sjó daginn sem dísin kvaddi jarðvistina, tók hörpu sína og snerti strengi á nýjum stað. Við vorum óhuggandi, söknuðum daglega og tárin streymdu. En einhvern veginn hélt jörðin áfram að snúast, árstíðir komu og fóru, árin liðu hjá. Smám saman rofaði til, með tímanum kom hlýjan og ljósið sem hreiðraði um sig hið innra, minningin sem aldrei hverfur. Stúlkan góða varð ljósberinn minn. Lokaðu nú augunum, lesandi góður, andaðu djúpt og hugsaðu ljós. Hvað sérðu? Sól á himni, ástina þína, bros barnanna, föður og móður, vinina góðu, frið á jörðu, útbreiddan faðm, frelsi í fjallasal? Hugsaðu. Hver er þinn ljósberi? Hlustaðu. Hann er í hjartanu. Og allt verður bjartara.