Reiða fólkið Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar 1. júní 2019 09:00 Það er þetta með tjáningarfrelsið og lýðræðið. Við erum öll sammála um að lýðræðið hvílir meðal annars á þeirri stoð að allir geti tjáð opinberlega skoðanir sínar óttalaust. Um leið og þrengist um tjáningarfrelsið þá þrengist um lýðræðið og þá þrengist um okkur öll – þröngt fyrir dyrum, sagði Einar Þveræingur fyrir langa löngu. Það er nefnilega ekki nóg að öllum sé frjálst að segja skoðun sína. Ef andrúmsloftið í samfélaginu verður þannig að fólk leggur ekki í að tjá sig vegna þess að viðbrögðin verða svo ofsafengin þá erum við í vanda stödd. Umræðan um þriðja orkupakkann er að þróast í þessa átt. Stuðningsmönnum er brigslað um landráð og þjónkun við ESB og andstæðingarnir sitja undir skömmum um að þeir séu einangrunarsinnar og lýðskrumarar. Þetta er uppskrift að vandamáli. Gott dæmi um í hvað stefnir er að á dögunum tjáði formaður VR sig um þriðja orkupakkann. Og viðbrögðin létu ekki á sér standa, hópur fólks virtist missa vitið. Um þessa skæðadrífu sem á honum dundi sagði Ragnar VR-formaður: „Ég hef verið úthrópaður kvenhatari, krafinn um afsögn úr embætti formanns VR og þaðan af verra fyrir vikið. Einnig er fullyrt að ég sé genginn í Miðflokkinn.“ Maðurinn var að tala um orkumál og þá dynur þetta á honum! Ég hef ekki skoðun á þriðja orkupakkanum, treysti þinginu til að klára málið, til þess voru þau kosin. En hvað á þetta að þýða? Getum við ekki þolað hvert öðru ólíkar skoðanir, er bara frelsi til að hafa „réttar“ skoðanir og hvers virði er það frelsi? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Sirrý Hallgrímsdóttir Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun
Það er þetta með tjáningarfrelsið og lýðræðið. Við erum öll sammála um að lýðræðið hvílir meðal annars á þeirri stoð að allir geti tjáð opinberlega skoðanir sínar óttalaust. Um leið og þrengist um tjáningarfrelsið þá þrengist um lýðræðið og þá þrengist um okkur öll – þröngt fyrir dyrum, sagði Einar Þveræingur fyrir langa löngu. Það er nefnilega ekki nóg að öllum sé frjálst að segja skoðun sína. Ef andrúmsloftið í samfélaginu verður þannig að fólk leggur ekki í að tjá sig vegna þess að viðbrögðin verða svo ofsafengin þá erum við í vanda stödd. Umræðan um þriðja orkupakkann er að þróast í þessa átt. Stuðningsmönnum er brigslað um landráð og þjónkun við ESB og andstæðingarnir sitja undir skömmum um að þeir séu einangrunarsinnar og lýðskrumarar. Þetta er uppskrift að vandamáli. Gott dæmi um í hvað stefnir er að á dögunum tjáði formaður VR sig um þriðja orkupakkann. Og viðbrögðin létu ekki á sér standa, hópur fólks virtist missa vitið. Um þessa skæðadrífu sem á honum dundi sagði Ragnar VR-formaður: „Ég hef verið úthrópaður kvenhatari, krafinn um afsögn úr embætti formanns VR og þaðan af verra fyrir vikið. Einnig er fullyrt að ég sé genginn í Miðflokkinn.“ Maðurinn var að tala um orkumál og þá dynur þetta á honum! Ég hef ekki skoðun á þriðja orkupakkanum, treysti þinginu til að klára málið, til þess voru þau kosin. En hvað á þetta að þýða? Getum við ekki þolað hvert öðru ólíkar skoðanir, er bara frelsi til að hafa „réttar“ skoðanir og hvers virði er það frelsi?