Skólabarinn Lára G. Sigurðardóttir skrifar 1. júlí 2019 07:00 Á grunnskólaárum mínum seldu nemendur áfengi undir borði í skólasjoppunni. Þá var talið töff að vera fullur fjórtán ára. Grunnskólabarinn var vinsæll. Á flugfreyjuárunum óð ég í gegnum reykjarkóf til að þjóna farþegum. Þeir sem reyktu völdu reyklaus sæti en stóðu upp til að reykja aftast. Eftir vinnu þurfti oft að hreinsa tjöruna úr nefinu. Í flugferðunum lifðum við á Frosties því breski maturinn þótti óætur – enda kominn af kynslóð þar sem val á morgunmat stóð á milli Lucky Charms, Trix eða Cocoa Puffs. Mér finnst ég ekki ævagömul en þegar ég hugsa til baka þá finnst mér ég hafa lifað miklar breytingar. Dæmin að ofan minna okkur á starfið sem baráttumenn, foreldrar og þingmenn hafa unnið til að breyta umhverfi okkar og viðhorfum til hins betra. Lýðheilsustarf snýst einmitt um að styðjast við vísindi til að koma í veg fyrir sjúkdóma og bæta heilsu og vellíðan. Hefði ég alist upp í dag þá þykist ég vita að ég væri með betra minni, meira úthald og færri meltingartruflanir. Ég fyllist þakklæti við að hugsa til þess að börnin mín alast ekki upp í umhverfi þar sem það þykir sjálfsagt að vera fullur fjórtán ára, þau eru tilneydd til að anda að sér sígarettureyk og borða aðallega sykur í morgunmat. Og því þakka ég öflugu foreldrastarfi og þingmönnum sem notuðu vald sitt í þágu þjóðarinnar. Valdið er enn í höndum þingmanna. Þeir geta bætt heilsu okkar enn frekar með því að vinna áfram að því að beita aðgerðum gegn áfengis-, tóbaks- og sykurneyslu. Þar er sykurskattur árangursríkt stjórntæki sé hann vel útfærður. Og það getur þurft að fórna eiginhagsmunum fyrir fjöldann. Það er tímabært að loka nammibarnum – eins og grunnskólabarnum forðum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Lára G. Sigurðardóttir Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun
Á grunnskólaárum mínum seldu nemendur áfengi undir borði í skólasjoppunni. Þá var talið töff að vera fullur fjórtán ára. Grunnskólabarinn var vinsæll. Á flugfreyjuárunum óð ég í gegnum reykjarkóf til að þjóna farþegum. Þeir sem reyktu völdu reyklaus sæti en stóðu upp til að reykja aftast. Eftir vinnu þurfti oft að hreinsa tjöruna úr nefinu. Í flugferðunum lifðum við á Frosties því breski maturinn þótti óætur – enda kominn af kynslóð þar sem val á morgunmat stóð á milli Lucky Charms, Trix eða Cocoa Puffs. Mér finnst ég ekki ævagömul en þegar ég hugsa til baka þá finnst mér ég hafa lifað miklar breytingar. Dæmin að ofan minna okkur á starfið sem baráttumenn, foreldrar og þingmenn hafa unnið til að breyta umhverfi okkar og viðhorfum til hins betra. Lýðheilsustarf snýst einmitt um að styðjast við vísindi til að koma í veg fyrir sjúkdóma og bæta heilsu og vellíðan. Hefði ég alist upp í dag þá þykist ég vita að ég væri með betra minni, meira úthald og færri meltingartruflanir. Ég fyllist þakklæti við að hugsa til þess að börnin mín alast ekki upp í umhverfi þar sem það þykir sjálfsagt að vera fullur fjórtán ára, þau eru tilneydd til að anda að sér sígarettureyk og borða aðallega sykur í morgunmat. Og því þakka ég öflugu foreldrastarfi og þingmönnum sem notuðu vald sitt í þágu þjóðarinnar. Valdið er enn í höndum þingmanna. Þeir geta bætt heilsu okkar enn frekar með því að vinna áfram að því að beita aðgerðum gegn áfengis-, tóbaks- og sykurneyslu. Þar er sykurskattur árangursríkt stjórntæki sé hann vel útfærður. Og það getur þurft að fórna eiginhagsmunum fyrir fjöldann. Það er tímabært að loka nammibarnum – eins og grunnskólabarnum forðum.