Skólabarinn Lára G. Sigurðardóttir skrifar 1. júlí 2019 07:00 Á grunnskólaárum mínum seldu nemendur áfengi undir borði í skólasjoppunni. Þá var talið töff að vera fullur fjórtán ára. Grunnskólabarinn var vinsæll. Á flugfreyjuárunum óð ég í gegnum reykjarkóf til að þjóna farþegum. Þeir sem reyktu völdu reyklaus sæti en stóðu upp til að reykja aftast. Eftir vinnu þurfti oft að hreinsa tjöruna úr nefinu. Í flugferðunum lifðum við á Frosties því breski maturinn þótti óætur – enda kominn af kynslóð þar sem val á morgunmat stóð á milli Lucky Charms, Trix eða Cocoa Puffs. Mér finnst ég ekki ævagömul en þegar ég hugsa til baka þá finnst mér ég hafa lifað miklar breytingar. Dæmin að ofan minna okkur á starfið sem baráttumenn, foreldrar og þingmenn hafa unnið til að breyta umhverfi okkar og viðhorfum til hins betra. Lýðheilsustarf snýst einmitt um að styðjast við vísindi til að koma í veg fyrir sjúkdóma og bæta heilsu og vellíðan. Hefði ég alist upp í dag þá þykist ég vita að ég væri með betra minni, meira úthald og færri meltingartruflanir. Ég fyllist þakklæti við að hugsa til þess að börnin mín alast ekki upp í umhverfi þar sem það þykir sjálfsagt að vera fullur fjórtán ára, þau eru tilneydd til að anda að sér sígarettureyk og borða aðallega sykur í morgunmat. Og því þakka ég öflugu foreldrastarfi og þingmönnum sem notuðu vald sitt í þágu þjóðarinnar. Valdið er enn í höndum þingmanna. Þeir geta bætt heilsu okkar enn frekar með því að vinna áfram að því að beita aðgerðum gegn áfengis-, tóbaks- og sykurneyslu. Þar er sykurskattur árangursríkt stjórntæki sé hann vel útfærður. Og það getur þurft að fórna eiginhagsmunum fyrir fjöldann. Það er tímabært að loka nammibarnum – eins og grunnskólabarnum forðum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Lára G. Sigurðardóttir Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun
Á grunnskólaárum mínum seldu nemendur áfengi undir borði í skólasjoppunni. Þá var talið töff að vera fullur fjórtán ára. Grunnskólabarinn var vinsæll. Á flugfreyjuárunum óð ég í gegnum reykjarkóf til að þjóna farþegum. Þeir sem reyktu völdu reyklaus sæti en stóðu upp til að reykja aftast. Eftir vinnu þurfti oft að hreinsa tjöruna úr nefinu. Í flugferðunum lifðum við á Frosties því breski maturinn þótti óætur – enda kominn af kynslóð þar sem val á morgunmat stóð á milli Lucky Charms, Trix eða Cocoa Puffs. Mér finnst ég ekki ævagömul en þegar ég hugsa til baka þá finnst mér ég hafa lifað miklar breytingar. Dæmin að ofan minna okkur á starfið sem baráttumenn, foreldrar og þingmenn hafa unnið til að breyta umhverfi okkar og viðhorfum til hins betra. Lýðheilsustarf snýst einmitt um að styðjast við vísindi til að koma í veg fyrir sjúkdóma og bæta heilsu og vellíðan. Hefði ég alist upp í dag þá þykist ég vita að ég væri með betra minni, meira úthald og færri meltingartruflanir. Ég fyllist þakklæti við að hugsa til þess að börnin mín alast ekki upp í umhverfi þar sem það þykir sjálfsagt að vera fullur fjórtán ára, þau eru tilneydd til að anda að sér sígarettureyk og borða aðallega sykur í morgunmat. Og því þakka ég öflugu foreldrastarfi og þingmönnum sem notuðu vald sitt í þágu þjóðarinnar. Valdið er enn í höndum þingmanna. Þeir geta bætt heilsu okkar enn frekar með því að vinna áfram að því að beita aðgerðum gegn áfengis-, tóbaks- og sykurneyslu. Þar er sykurskattur árangursríkt stjórntæki sé hann vel útfærður. Og það getur þurft að fórna eiginhagsmunum fyrir fjöldann. Það er tímabært að loka nammibarnum – eins og grunnskólabarnum forðum.