Hugleiðing á útskriftardegi Sigrún Edda Eðvarðsdóttir skrifar 8. júní 2020 15:00 Þessa dagana eru skólar landsins í óðaönn að útskrifa nemendur og við foreldrar fyllumst stolti á þessum merku tímamótum í lífi barnanna okkar. Það er alveg sama hvort við erum að tala um leik- grunn-, framhalds- eða háskólanám. Á stundum sem þessum fyllumst við foreldrar, systkini, afar og ömmur sem og aðrir aðstandendur stolti yfir börnunum okkar. Þessari ungu og flottu kynslóð, enda ekki annað hægt. Við þurfum ekki annað en að líta örsnöggt í baksýnisspegilinn til að sjá hvað þau hafa þroskast og vaxið á þessum tíma. Tekist á við alls konar áskoranir þar sem sumt hefur mögulega gengið betur en annað en þannig er lífsins skóli. Við erum öll góð í einhverju og sem foreldri finnst manni það mikilvægast á tímamótum sem þessum að börnunum okkar líði vel, þau búi við ást og umhyggju, þau þekki sína styrkleika og hafi trú á sjálfum sér. Eða eins og skáldið Gunnar M. Magnúss, sagði forðum: Mundu það æska að allt þitt lánog auðlegð í sjálfri þér býr.Hver drengileg hugsun, hvert drengilegt orðtil dáðrakkra verka knýr.Vertu lifandi, vakandi, starfandi, sterkog styrktu þinn undramátt.Haldu hreinleik og dirfð, berðu höfuðið háttog horfðu í sólarátt. Í dag mun dóttir mín ásamt skólasystkinum sínum útskrifast úr grunnskóla og hefja líkt og margir aðrir framhaldsskólanám í haust. Spurningar eins og: hvert skal stefna? í hvaða skóla ætlarðu? hvað langar þig að læra? hafa dunið á henni líkt og öðrum sem eru í þessum sömu sporum. Þessi tímamót eru sveipuð ákveðinni gleði, spennu og ævintýraljóma á sama tíma og þeim fylgir sömuleiðis ákveðin dulúð og óvissa. Hlutverki okkar foreldra er hins vegar ekki lokið og skilaboðin „slaka en ekki sleppa“ frá Saman hópnum mikilvægt veganesti inn á næsta skólastig. Alveg sama hvort börnin okkar eru að byrja í leik, grunn- eða framhaldsskóla þá ætla ég að gefa mér að við hugsum mörg hver á svipuðum nótum, við viljum að þeim vegni vel, þeim líði vel, þau eignist góða vini, þeim gangi vel í skólanum og skólasamfélagið í heild sinni taki vel á móti þeim og mæti þörfum þeirra. Í gegnum árin hefur okkur foreldrum gefist einstakt tækifæri í upphafi hvers skólaárs að leggja okkar af mörkum við að gera gott skólastarf og skólasamfélag enn betra. Að virkja foreldra og fá þá til að leiða bekkjarfulltrúastarf í skólum landsins hefur sums staðar reynst vandasamt verkefni. Það er ekki það að ekki sé öfluga einstaklinga að finna innan foreldrasamfélagsins, því þar er gríðarlega mikill og öflugur mannauður sem mikilvægt er að ná til og virkja með jákvæðum og uppbyggilegum hætti. Þegar börnin okkar hefja nám í grunnskóla þá skiptir miklu máli að við áttum okkur strax á á okkar mikilvæga hlutverki sem skólaforeldrar og hvað við getum gert til að láta gott af okkur leiða. Samstarf, samtal og samstaða foreldra skiptir hér miklu máli. Það er fátt sem sameinar börnin okkar meir en grunnskólinn auk þess sem þau verja þar lengstum tíma. Það er því til mikils að vinna að vel takist til. Á fésbókinni hefur gengið færsla sem margir hafa deilt, þar sem meginboðskapurinn er að koma fram við aðra eins og við viljum að aðrir komi fram við okkur. Ekki skilja út undan, að börn vilji tilheyra og vera samþykkt og fá að vera með. Hér skiptir umgjörð leiksins meira máli en úrslitin sjálf. Hvernig samfélag viljum við skapa og hlúa að? Ef við viljum samfélag þar sem umburðarlyndi, samhugur og samstaða ríkir þá þurfum við ekkert síður að hafa hag annarra barna að leiðarljósi líkt og þau væru okkar eigin. Mögulega þurfum við sömuleiðis á hugarfarsbreytingu að halda því um leið og börnin okkar byrja í grunnskóla þá er mikilvægt að við lítum á foreldrastarfið sem samstarfsverkefni til tíu ára í stað afplánunar í eitt. Saman getum við gert góða hluti og oft þarf ekki meira en einn kraftmikinn leiðtoga innan öflugs foreldrahóps til að leiða gott og mikilvægt starf þar sem allir leggja sitt af mörkum. Þannig stuðlum við að samstöðu, samvinnu, samveru, jöfnuði og góðum samskiptum með hag barnanna okkar og samfélagsins alls að leiðarljósi. Sigrún Edda Eðvarðsdóttir, formaður Heimilis og skóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Sigrún Edda Eðvarðsdóttir Mest lesið „Hvenær var þetta samtal við þjóðina tekið?“ spurði garðyrkjubóndinn Halla Hrund Logadóttir Skoðun Vonin er vonarstjarna sálfræðinnar Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Víðtæk og öflug barátta gegn einmanaleika á Íslandi Guðrún Svava Viðarsdóttir Skoðun Ritskoðun á heimsmælikvarða Hildur Þórðardóttir Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Þeir sem þurfa ekki að takast á við afleiðingar gjörða sinna Davíð Már Sigurðsson Skoðun Sjö spurningar sem fjölmiðlar verða að spyrja frambjóðendur um loftslagsmál Eyþór Eðvarðsson Skoðun Ert þú með geðsjúkdóm? Mjög líklega... Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Mikilvæg „ófemínísk“ tillaga og fleira gott Hildur Sverrisdóttir Skoðun Íþróttir fyrir alla! Ingibjörg Isaksen Skoðun Skoðun Skoðun Kjósum Rósu á þing Linda Baldvinsdóttir skrifar Skoðun Þeir sem þurfa ekki að takast á við afleiðingar gjörða sinna Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Geðheilbrigðiskerfi án sálfræðinga, hvernig hljómar það? María Mjöll Björnsdóttir skrifar Skoðun Götusalar eða stjórnmálamenn? Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Ritskoðun á heimsmælikvarða Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir alla! Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Sjö spurningar sem fjölmiðlar verða að spyrja frambjóðendur um loftslagsmál Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Ert þú með geðsjúkdóm? Mjög líklega... Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Vonin er vonarstjarna sálfræðinnar Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Mikilvæg „ófemínísk“ tillaga og fleira gott Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Kjósum Lilju Dögg Alfreðsdóttur á Alþingi Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Samfélag fyrir okkur öll Alexandra Briem skrifar Skoðun Pólitíska umhverfið í dag – sviðsett leiksýning Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Reddarinn Geiri í Glaumbæ - gömul saga og ný Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson skrifar Skoðun „Hvenær var þetta samtal við þjóðina tekið?“ spurði garðyrkjubóndinn Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til Bjarna Benediktssonar: Bruninn á Stuðlum: Hver ber ábyrgð? Anna María Ingveldur Larsen skrifar Skoðun Varist eftirlíkingar Franklín Ernir Kristjánsson skrifar Skoðun Íslenskan okkar allra Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Nærsýni afinn og baunabyssan Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Miðflokkurinn hefur lausnir á húsnæðismarkaði Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Skyldan við ungt fólk og framtíðina Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ríkið sviptir 30.400 manns grundvallarréttindum sínum Yngvi Sighvatsson skrifar Skoðun Tökum aftur völdin í sjávarútvegi Unnur Rán Reynisdóttir skrifar Skoðun Forarpyttur fordómanna – forðumst hann! Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Örugg og fagleg lyfjaendurnýjun – hagur sjúklinga Már Egilsson skrifar Skoðun Rangar lögheimilisskráningar og skynsemishyggja Ingibjörg Bernhöft skrifar Skoðun Fjölfræðingur óskar eftir starfi Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Leyfum ungmennum að sofa – hættum að sofa á verðinum Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Íslensku menntaverðlaunin og vandi íslenska skólakerfisins Meyvant Þórólfsson skrifar Sjá meira
Þessa dagana eru skólar landsins í óðaönn að útskrifa nemendur og við foreldrar fyllumst stolti á þessum merku tímamótum í lífi barnanna okkar. Það er alveg sama hvort við erum að tala um leik- grunn-, framhalds- eða háskólanám. Á stundum sem þessum fyllumst við foreldrar, systkini, afar og ömmur sem og aðrir aðstandendur stolti yfir börnunum okkar. Þessari ungu og flottu kynslóð, enda ekki annað hægt. Við þurfum ekki annað en að líta örsnöggt í baksýnisspegilinn til að sjá hvað þau hafa þroskast og vaxið á þessum tíma. Tekist á við alls konar áskoranir þar sem sumt hefur mögulega gengið betur en annað en þannig er lífsins skóli. Við erum öll góð í einhverju og sem foreldri finnst manni það mikilvægast á tímamótum sem þessum að börnunum okkar líði vel, þau búi við ást og umhyggju, þau þekki sína styrkleika og hafi trú á sjálfum sér. Eða eins og skáldið Gunnar M. Magnúss, sagði forðum: Mundu það æska að allt þitt lánog auðlegð í sjálfri þér býr.Hver drengileg hugsun, hvert drengilegt orðtil dáðrakkra verka knýr.Vertu lifandi, vakandi, starfandi, sterkog styrktu þinn undramátt.Haldu hreinleik og dirfð, berðu höfuðið háttog horfðu í sólarátt. Í dag mun dóttir mín ásamt skólasystkinum sínum útskrifast úr grunnskóla og hefja líkt og margir aðrir framhaldsskólanám í haust. Spurningar eins og: hvert skal stefna? í hvaða skóla ætlarðu? hvað langar þig að læra? hafa dunið á henni líkt og öðrum sem eru í þessum sömu sporum. Þessi tímamót eru sveipuð ákveðinni gleði, spennu og ævintýraljóma á sama tíma og þeim fylgir sömuleiðis ákveðin dulúð og óvissa. Hlutverki okkar foreldra er hins vegar ekki lokið og skilaboðin „slaka en ekki sleppa“ frá Saman hópnum mikilvægt veganesti inn á næsta skólastig. Alveg sama hvort börnin okkar eru að byrja í leik, grunn- eða framhaldsskóla þá ætla ég að gefa mér að við hugsum mörg hver á svipuðum nótum, við viljum að þeim vegni vel, þeim líði vel, þau eignist góða vini, þeim gangi vel í skólanum og skólasamfélagið í heild sinni taki vel á móti þeim og mæti þörfum þeirra. Í gegnum árin hefur okkur foreldrum gefist einstakt tækifæri í upphafi hvers skólaárs að leggja okkar af mörkum við að gera gott skólastarf og skólasamfélag enn betra. Að virkja foreldra og fá þá til að leiða bekkjarfulltrúastarf í skólum landsins hefur sums staðar reynst vandasamt verkefni. Það er ekki það að ekki sé öfluga einstaklinga að finna innan foreldrasamfélagsins, því þar er gríðarlega mikill og öflugur mannauður sem mikilvægt er að ná til og virkja með jákvæðum og uppbyggilegum hætti. Þegar börnin okkar hefja nám í grunnskóla þá skiptir miklu máli að við áttum okkur strax á á okkar mikilvæga hlutverki sem skólaforeldrar og hvað við getum gert til að láta gott af okkur leiða. Samstarf, samtal og samstaða foreldra skiptir hér miklu máli. Það er fátt sem sameinar börnin okkar meir en grunnskólinn auk þess sem þau verja þar lengstum tíma. Það er því til mikils að vinna að vel takist til. Á fésbókinni hefur gengið færsla sem margir hafa deilt, þar sem meginboðskapurinn er að koma fram við aðra eins og við viljum að aðrir komi fram við okkur. Ekki skilja út undan, að börn vilji tilheyra og vera samþykkt og fá að vera með. Hér skiptir umgjörð leiksins meira máli en úrslitin sjálf. Hvernig samfélag viljum við skapa og hlúa að? Ef við viljum samfélag þar sem umburðarlyndi, samhugur og samstaða ríkir þá þurfum við ekkert síður að hafa hag annarra barna að leiðarljósi líkt og þau væru okkar eigin. Mögulega þurfum við sömuleiðis á hugarfarsbreytingu að halda því um leið og börnin okkar byrja í grunnskóla þá er mikilvægt að við lítum á foreldrastarfið sem samstarfsverkefni til tíu ára í stað afplánunar í eitt. Saman getum við gert góða hluti og oft þarf ekki meira en einn kraftmikinn leiðtoga innan öflugs foreldrahóps til að leiða gott og mikilvægt starf þar sem allir leggja sitt af mörkum. Þannig stuðlum við að samstöðu, samvinnu, samveru, jöfnuði og góðum samskiptum með hag barnanna okkar og samfélagsins alls að leiðarljósi. Sigrún Edda Eðvarðsdóttir, formaður Heimilis og skóla.
Sjö spurningar sem fjölmiðlar verða að spyrja frambjóðendur um loftslagsmál Eyþór Eðvarðsson Skoðun
Skoðun Sjö spurningar sem fjölmiðlar verða að spyrja frambjóðendur um loftslagsmál Eyþór Eðvarðsson skrifar
Skoðun „Hvenær var þetta samtal við þjóðina tekið?“ spurði garðyrkjubóndinn Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til Bjarna Benediktssonar: Bruninn á Stuðlum: Hver ber ábyrgð? Anna María Ingveldur Larsen skrifar
Sjö spurningar sem fjölmiðlar verða að spyrja frambjóðendur um loftslagsmál Eyþór Eðvarðsson Skoðun