Opin spurning til ríkisstjórnarinnar: „Hafið þið hugleitt það að byggja barnafangelsi?“ Alma Björk Ástþórsdóttir skrifar 9. nóvember 2021 07:31 Hvað þarf til þess að þið vaknið kæra fólk? Þarf barn að láta lífið í skólakerfinu til þess að þið skiljið alvarleikann? Ykkur finnst kannski fjarstæða að slíkt gæti gerst á litla Íslandi, en hér fjallar ABC fréttastofan um nokkur tilfelli þar sem börn létu lífið eftir að vera þvinguð í gólfið af starfsmönnum skóla. Í gærkveldi kom íslensk móðir fram í kvöldfréttum Stöðvar 2 og greindi frá því að barnið hennar hefði lent í nákvæmlega svona taki hjá starfsmanni í Gerðaskóla. Þessi móðir kærði viðkomandi starfsmann til lögreglu, en nú tæpu ári síðar er málið enn í rannsókn og starfsmaðurinn enn við vinnu! Frá því í vor hefur verið vakin talsverð athygli á vanrækslu barna með sérþarfir í íslensku skólakerfi. Í ágúst hélt ÖBÍ blaðamannafund þar sem tilkynnt var um yfirvofandi málsókn vegna slíkrar vanrækslu. Í október bárust fréttir af því að Umboðsmaður Alþingis hefði óskað eftir upplýsingum um vistun nemenda í sérstökum rýmum. Hann bendir á að það þurfi lagaheimild til að svipta barn frelsi, að málið sé tekið alvarlega og að hann telji þörf á að bregðast við. Í byrjun mánaðarins bárust fréttir af því að starfsmenn skóla á höfuðborgarsvæðinu hefðu verið kærðir til lögreglu í kjölfar þess að hafa læst 8 ára gamalt barn eitt inni í herbergi í 25 mínútur. Á sama tíma sitjið þið, æðsta framkvæmdarvald landsins og horfið þögul á. Eins og málið sé ykkur algjörlega óviðkomandi. Má skilja það sem svo að þið séuð hlynnt því að börn séu tekin fangataki og læst ein inni í herbergjum? Hvað á að gera gætu einhverjir sagt? Því mörg málanna eru sannarlega alvarleg eins og við sáum í fréttum í gær þegar nemandi í Valhúsaskóla otaði hníf úr matsal skólans að öðrum nemanda. Hefði ekki verið best að loka þennan nemenda inni? NEI, því þá gerum við hann enn reiðari, aukum enn frekar vantraust á starfsfólki, samfélaginu, lífinu…það væri þjarmað að honum þannig að hann tæki mjög líklega enn beittari hníf næst þegar hann lætur til skarar skríða, og það er nú ekki það sem samfélagið vill. Hvað þá? Væri kannski ráð að byggja barnafangelsi þannig að svona nemendur geti ekki náð í beittasta hnífinn næst? Þannig að það verði ekkert „næst“? Sameina alla þessa fangaklefa sem virðast vera að spretta upp í mörgum skólum undir eitt og sama þakið? Loka bara litlu skæruliðana inni þar til þeir fullorðnast og komast inn á Hraunið? „School to prison pipeline“ eins og vinir okkar vestan hafs orða það? Eða væri kannski leið að grípa inn í áður en hlutirnir þróast á þennan veg? Barn mætir nefnilega ekki í fyrsta bekk og byrjar að ógna samnemendum eða ráðast á kennara. Eitthvað mikið hefur gengið á áður en það gerist. Hvernig væri að bregðast við um leið og við verðum þess vör í stað þess að foreldrar þurfi að berjast við kerfið og úrelt viðhorf og fá svo skömm fyrir lélegt uppeldi þegar ofbeldi meðal ungmenna eykst? Hvernig væri að hafa fagaðila í skólum til þess að takast á við svona uppákomur? Þið og forverar ykkar hafið unnið í því síðustu ár að láta rannsaka aðbúnað barna og fatlaðra einstaklinga á vistheimilum síðustu aldar. Þið settuð á lög um sanngirnisbætur fyrir misgjörðir á stofnunum fyrir fötluð börn. En á sama tíma hafið þið umbylt menntakerfinu með skóla án aðgreiningar og þar með skellt fötluðum börnum og öðrum börnum með sérþarfir í hendurnar á starfsfólki sem hvorki hefur reynslu né þekkingu til þess að takast á við vanda þessara barna! Svo heyrið þið ekki ákallið þegar sýður upp úr! Þið hreinsið upp „skítinn“ á einum stað en á sama tíma leyfið þið honum að safnast upp á öðrum stað! Er það kannski einhver sér íslensk leið? Brjóta á fólki og setja svo rannsóknarnefnd af stað og greiða sanngirnisbætur? Munum við í framtíðinni fá að sjá nefnd til þess að rannsaka aðstæður og aðbúnað barna með sérþarfir í íslensku skólakerfi? Ég óska hér opinberlega eftir því að þið, ráðherrarnir okkar, æðsta framkvæmdarvaldið okkar, tjáið ykkur um þessi mál og beitið ykkur fyrir því að ástandið lagist. Þetta er óboðlegt fyrir alla! Höfundur er stofnandi grasrótarhópsins Sagan okkar, sem berst fyrir réttindum barna með sérþarfir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alma Björk Ástþórsdóttir Réttindi barna Mest lesið Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson Skoðun Halldór 26.07.2025 Halldór Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson skrifar Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Þrengt að þjóðarleikvanginum Þorvaldur Örlygsson skrifar Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Sjá meira
Hvað þarf til þess að þið vaknið kæra fólk? Þarf barn að láta lífið í skólakerfinu til þess að þið skiljið alvarleikann? Ykkur finnst kannski fjarstæða að slíkt gæti gerst á litla Íslandi, en hér fjallar ABC fréttastofan um nokkur tilfelli þar sem börn létu lífið eftir að vera þvinguð í gólfið af starfsmönnum skóla. Í gærkveldi kom íslensk móðir fram í kvöldfréttum Stöðvar 2 og greindi frá því að barnið hennar hefði lent í nákvæmlega svona taki hjá starfsmanni í Gerðaskóla. Þessi móðir kærði viðkomandi starfsmann til lögreglu, en nú tæpu ári síðar er málið enn í rannsókn og starfsmaðurinn enn við vinnu! Frá því í vor hefur verið vakin talsverð athygli á vanrækslu barna með sérþarfir í íslensku skólakerfi. Í ágúst hélt ÖBÍ blaðamannafund þar sem tilkynnt var um yfirvofandi málsókn vegna slíkrar vanrækslu. Í október bárust fréttir af því að Umboðsmaður Alþingis hefði óskað eftir upplýsingum um vistun nemenda í sérstökum rýmum. Hann bendir á að það þurfi lagaheimild til að svipta barn frelsi, að málið sé tekið alvarlega og að hann telji þörf á að bregðast við. Í byrjun mánaðarins bárust fréttir af því að starfsmenn skóla á höfuðborgarsvæðinu hefðu verið kærðir til lögreglu í kjölfar þess að hafa læst 8 ára gamalt barn eitt inni í herbergi í 25 mínútur. Á sama tíma sitjið þið, æðsta framkvæmdarvald landsins og horfið þögul á. Eins og málið sé ykkur algjörlega óviðkomandi. Má skilja það sem svo að þið séuð hlynnt því að börn séu tekin fangataki og læst ein inni í herbergjum? Hvað á að gera gætu einhverjir sagt? Því mörg málanna eru sannarlega alvarleg eins og við sáum í fréttum í gær þegar nemandi í Valhúsaskóla otaði hníf úr matsal skólans að öðrum nemanda. Hefði ekki verið best að loka þennan nemenda inni? NEI, því þá gerum við hann enn reiðari, aukum enn frekar vantraust á starfsfólki, samfélaginu, lífinu…það væri þjarmað að honum þannig að hann tæki mjög líklega enn beittari hníf næst þegar hann lætur til skarar skríða, og það er nú ekki það sem samfélagið vill. Hvað þá? Væri kannski ráð að byggja barnafangelsi þannig að svona nemendur geti ekki náð í beittasta hnífinn næst? Þannig að það verði ekkert „næst“? Sameina alla þessa fangaklefa sem virðast vera að spretta upp í mörgum skólum undir eitt og sama þakið? Loka bara litlu skæruliðana inni þar til þeir fullorðnast og komast inn á Hraunið? „School to prison pipeline“ eins og vinir okkar vestan hafs orða það? Eða væri kannski leið að grípa inn í áður en hlutirnir þróast á þennan veg? Barn mætir nefnilega ekki í fyrsta bekk og byrjar að ógna samnemendum eða ráðast á kennara. Eitthvað mikið hefur gengið á áður en það gerist. Hvernig væri að bregðast við um leið og við verðum þess vör í stað þess að foreldrar þurfi að berjast við kerfið og úrelt viðhorf og fá svo skömm fyrir lélegt uppeldi þegar ofbeldi meðal ungmenna eykst? Hvernig væri að hafa fagaðila í skólum til þess að takast á við svona uppákomur? Þið og forverar ykkar hafið unnið í því síðustu ár að láta rannsaka aðbúnað barna og fatlaðra einstaklinga á vistheimilum síðustu aldar. Þið settuð á lög um sanngirnisbætur fyrir misgjörðir á stofnunum fyrir fötluð börn. En á sama tíma hafið þið umbylt menntakerfinu með skóla án aðgreiningar og þar með skellt fötluðum börnum og öðrum börnum með sérþarfir í hendurnar á starfsfólki sem hvorki hefur reynslu né þekkingu til þess að takast á við vanda þessara barna! Svo heyrið þið ekki ákallið þegar sýður upp úr! Þið hreinsið upp „skítinn“ á einum stað en á sama tíma leyfið þið honum að safnast upp á öðrum stað! Er það kannski einhver sér íslensk leið? Brjóta á fólki og setja svo rannsóknarnefnd af stað og greiða sanngirnisbætur? Munum við í framtíðinni fá að sjá nefnd til þess að rannsaka aðstæður og aðbúnað barna með sérþarfir í íslensku skólakerfi? Ég óska hér opinberlega eftir því að þið, ráðherrarnir okkar, æðsta framkvæmdarvaldið okkar, tjáið ykkur um þessi mál og beitið ykkur fyrir því að ástandið lagist. Þetta er óboðlegt fyrir alla! Höfundur er stofnandi grasrótarhópsins Sagan okkar, sem berst fyrir réttindum barna með sérþarfir.
Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar
Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar