Hefur farið 23 sinnum á Eurovision

Hvenær kviknaði áhugi þinn á Eurovision?

Ég man ekki eftir því að hafa ekki haft áhuga á Eurovision! Ein af fyrstu minningum mínum var þegar Sandie Shaw sigraði 1967 en ég veit ekki hvort ég sá keppnina sjálfa. Ég held að margir muni eftir því að hafa verið börn sem máttu vaka lengur til að horfa á Eurovision, en það er mjög spennandi þegar þú ert sex ára. Ég man líka eftir því að hafa fundið plötu með laginu Congratulations eftir Cliff Richard’s í húsinu hjá frænku minni sumarið 1968 og spilað það villt og galið.

Hvað elskarðu mest við Eurovision?

Fjölbreytnina, tungumálin og klikkaða tilgangsleysið í að dæma eitt lag á móti öðru, sem er fáránlegt að gera. 

Og svo er það glamúrinn og framandleikinn, sem varð meira af eftir að Ísland og austur Evrópu þjóðirnar urðu hluti af keppninni. Ég hef í kjölfarið af því verið svo heppinn að hafa hitt ótal marga frábæra listamenn og fjölmiðlamenn ásamt því að hafa fengið að skrifa með fullt af fólki. Auk þess hef ég fengið tækifæri til að heimsækja staði sem ég hefði annars mögulega ekki leyft mér að dreyma um, eins og Riga, Helsinki og Baku.

Hvað finnst þér um lögin í keppninni í ár?

Mér finnst nokkur lög bera af, eins og Ítalía, Bretland og Svíþjóð. Ég myndi vilja sjá fleiri lög flutt á sínu þjóðar tungumáli, ef marka má síðasta ár þá virkar það vel þar sem efstu þrjú lögin voru ekki sungin á ensku í fyrra. Ég held líka að viðkvæmur radd stíll Duncan Laurence, sem sigraði keppnina 2019, hafi áhrif á of marga keppendur í ár. Það er gott að hafa frumleika og ferskleika í keppninni.

Hvað er uppáhalds lagið þitt í ár?

Mér finnst Ítalía vera með magnað lag. Hér er líka á ferðinni sjaldgæft dæmi um tvo karlkyns söngvara að syngja rómantíska ballöðu til hvors annars. Meira að segja hafa Elton John og George Michael aldrei almennilega tekist það! Sviss finnst mér líka vera með frábært lag, smá Nina Simone í því, og Litháen, því ég hef aldrei heyrt neitt sem líkist því.

Hvað finnst þér mikilvægast þegar það kemur að góðu Eurovision atriði?

Þú verður að líta út fyrir að meina það, gera það sem þú gerir og gera það vel, og fara upp á svið lítandi út fyrir að hafa nú þegar sigrað, ekki eins og þú sért að reyna að vinna. Það er mjög mikilvægt að virka ekki örvæntingarfullur, með klikkað hár og garga Come on Europe og baða þig í óþarfa flugeldum. 

Ef þú ert að reyna að vera fyndinn þarftu líka að vera viss um að þú sért í alvöru fyndinn og það má aldrei vera óviljandi ógnvekjandi.

Dana, sem sigraði árið 1971 fyrir hönd Írlands, er eina aðal söngkonan sem sigraði sitjandi. Mjög fáir hafa náð að vinna með því að reyna að feta í hennar fótspor.

Jay Aston hjá Bucks Fizz er eina manneskjan sem hefur unnið í gulum fötum þannig að ég myndi segja að Noregur og Finnland séu í miklum vandræðum. Enginn vinnur í fjólubláu heldur. Svartur og hvítur virðast vera stóru litirnir til að vinna með, annað hvort aðskildir eða saman. Það er mikilvægt að hreyfa sig ekki of mikið frá miðjunni. Netta frá Ísrael er þó sjaldgæft dæmi um sigurvegara sem fór út um allt svið.

Hvernig finnst þér hinar íslensku Systur?

Mér finnst þær flottar og mjög íslenskar. Textinn er fallegur og þær flytja þetta virkilega vel.

 Við verðum bara að vona að fólk kunni að meta það inn á milli flugeldanna og bers holds.

Hvað er uppáhalds íslenska Eurovision lagið þitt?

All Out Of Luck og Minn Hinsti Dans. Bæði lög eru stórkostleg popplög og virkilega vel flutt. Það eru nú liðin 25 ár síðan ég hitti Pál Óskar í Dublin og við erum enn vinir, sem og ég og Selma. Þetta voru mjög einstakir tímar. 

Það eru samt bara þrjú íslensk Eurovision lög sem mér finnst ekki góð - en ég mun ekki segja hvaða lög það eru!

Hvað hefur þú farið á mörg Eurovision og hvað stendur mest upp úr?

Ég hef farið á 23 núna síðan 1995. Fyrsta var að sjálfsögðu mjög einstakt, áhorfendur þurftu að klæðast jökkum og bindi og vera í formlegum klæðnaði og boðið var upp á súkkulaði og endalaust af drykkjum.

Það var líka mjög eftirminnilegt þegar Eiki Hauksson keppti í Helsinki 2007, af því að ég var með í að skrifa lagið og svo aftur þegar Friðrik og Regína kepptu í Belgrade 2008. Þar þekktu leigubílstjórarnir öll lögin og veðrið þar frábært.

Ég held að af öllum séu þó Portúgal og Austurríki uppáhalds Eurovision-in því ég var svo glaður að sjá þau vinna eftir svona langan tíma. Sigur frá Íslandi og Kýpur eru enn á bucket listanum, biðjum fyrir því!

Hvaðan sækir þú innblástur í þínu starfi?

Ég vil reyna að gera eins vel og ég get og reyni að vera frumlegur með því að fá innblástur frá fólki sem er mikið hæfileikaríkara en ég. 

En listin misheppnast alltaf. Þú getur alltaf gert betur! Ég fékk einu sinni umsögn frá kennaranum mínum sem sagði: „Hann finnur alltaf erfiðu leiðina út úr öllum aðstæðum“. Það er svo satt, ég geri það alltaf. Ég hefði til dæmis átt að gefa þér mikið styttri svör við þessum spurningum.