Gaman að vera fyndin? 13. júní 2004 00:01 Þóra Karítas rifjar upp erfiðar bernskuminningar Það er svo gaman að vera fyndin. Þegar vel tekst til og fólk hlær að smellnum brandara eða jafnvel bara litlu, vel tímasettu kommenti, þá líður manni eitthvað svo vel. Ég finn þó sjaldan fyrir þessu því ég hef einstaklega vanþroskaða hæfileika til að segja brandara. Ég byrja iðullega á pönslæninu og reyni svo að útskýra það fyrir fólki svo engum þurfi nú að líða jafnilla og mér þegar ég heyrði brandarann fyrst.Ég gleymi því augnabliki seint þegar ég gerði mér grein fyrir því að ég væri ekkert sérstaklega sniðug manneskja. Það var á leikskólanum. Bróðir minn, sem er einu ári eldri en ég, geislaði af sjálfsöryggi þegar hann reitti af sér hvern brandarann á fætur öðrum. Hann fékk félaga okkar, strax fimm ára gamall, til að liggja í krampakasti af hlátri yfir öllum sniðugu hlutunum sem honum datt í hug og allir hinir krakkarnir á leikskólanum virtust hafa eitthvað fyndnara til málanna að leggja en ég.Einhvern tímann, á leikskólatímabilinu, bugaðist ég svo af eigin vanmætti í þessum efnum að ég fór að gráta. Gráturinn olli móður minni töluverðum áhyggjum. Ég var nefninlega svo bældur krakki að ég grét sjaldnast fyrir framan fólk og í þeim tilvikum sem það gerðist skammaðist ég mín fyrir hvert tár og gat með engu móti látið upp um kjánalegar ástæður tilfinninga minna. En mamma gafst ekki upp á mér og það er kannski þess vegna sem ég get gengið með sæmilega beint bak um götur borgarinnar í dag.Ástæðuna fékk hún upp úr mér snöktandi. "Ég hef ekki húmor, snökt, snökt," sagði ég við mömmu og það undarlega gerðist. Ég kom einhverjum til að hlæja. Mamma hló og hló en eftir því sem hlátur hennar varð hvellari jókst táraframleiðslan hjá mér og enn þann dag í dag finnst mér erfitt að vera fyndin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stuð milli stríða Mest lesið Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir Skoðun Græðgi Kolbrún Bergþórsdóttir Skoðun Árið er 1990 Rebekka Hilmarsdóttir Skoðun Núna er næst! Bjarney Bjarnadóttir,Jóhanna M. Þorvaldsdóttir Skoðun Hvers vegna getur ein greiðsla á ári frá TR verið góður kostur? Sigurjón Skúlason Skoðun
Þóra Karítas rifjar upp erfiðar bernskuminningar Það er svo gaman að vera fyndin. Þegar vel tekst til og fólk hlær að smellnum brandara eða jafnvel bara litlu, vel tímasettu kommenti, þá líður manni eitthvað svo vel. Ég finn þó sjaldan fyrir þessu því ég hef einstaklega vanþroskaða hæfileika til að segja brandara. Ég byrja iðullega á pönslæninu og reyni svo að útskýra það fyrir fólki svo engum þurfi nú að líða jafnilla og mér þegar ég heyrði brandarann fyrst.Ég gleymi því augnabliki seint þegar ég gerði mér grein fyrir því að ég væri ekkert sérstaklega sniðug manneskja. Það var á leikskólanum. Bróðir minn, sem er einu ári eldri en ég, geislaði af sjálfsöryggi þegar hann reitti af sér hvern brandarann á fætur öðrum. Hann fékk félaga okkar, strax fimm ára gamall, til að liggja í krampakasti af hlátri yfir öllum sniðugu hlutunum sem honum datt í hug og allir hinir krakkarnir á leikskólanum virtust hafa eitthvað fyndnara til málanna að leggja en ég.Einhvern tímann, á leikskólatímabilinu, bugaðist ég svo af eigin vanmætti í þessum efnum að ég fór að gráta. Gráturinn olli móður minni töluverðum áhyggjum. Ég var nefninlega svo bældur krakki að ég grét sjaldnast fyrir framan fólk og í þeim tilvikum sem það gerðist skammaðist ég mín fyrir hvert tár og gat með engu móti látið upp um kjánalegar ástæður tilfinninga minna. En mamma gafst ekki upp á mér og það er kannski þess vegna sem ég get gengið með sæmilega beint bak um götur borgarinnar í dag.Ástæðuna fékk hún upp úr mér snöktandi. "Ég hef ekki húmor, snökt, snökt," sagði ég við mömmu og það undarlega gerðist. Ég kom einhverjum til að hlæja. Mamma hló og hló en eftir því sem hlátur hennar varð hvellari jókst táraframleiðslan hjá mér og enn þann dag í dag finnst mér erfitt að vera fyndin.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun