Fastir pennar

Tveir mánuðir í kosningar

Nú þegar réttir tveir mánuðir eru þar til sveitarstjórnarkosningar fara fram hér á landi eru flokkar og fulltrúar kosningabandalaga um land allt í óða önn að undirbúa sig fyrir kosningaslaginn sem er framundan. Víðast hvar er orðið ljóst hverjir verða í framboði og listar hafa verið birtir og þá hefst venjulega málefnavinnan.

Eins og jafnan áður beinist athygli landsmanna einkum að stöðunni í Reykjavík, en þar bendir ekkert til annars en að sjálfstæðismenn eigi sigurinn vísan, eins og raunar er búið að vera ljóst nú um nokkurra mánaða skeið. Skoðanakönnun Fréttablaðsins, sem birt var í gær undirstrikar enn og aftur yfirburði sjálfstæðismanna í þessum efnum með Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson í broddi fylkingar. Þeir fengju hvorki meira né minna en níu af fimmtán borgarfulltrúum í Reykjavík, Samfylkingin fimm og Vinstri grænir einn fulltrúa. Frjálslyndir og Framsóknarflokkurinn fengju engan fulltrúa kjörinn. Framsóknarflokurinn má muna fífil sinn fegri í borgarmálum, og menn þar á bæ hljóta að vera þungt hugsi yfir útkomu flokksins í skoðanakönnunum.Það þýðir ekki sí og æ að minna á að flokkurinn fái minna í könnunum en í kosningum.Sífelld ólga og óánægja innan flokksins í Reykjavík hefur áreiðanlega sitt að segja varðandi útkomu í könnunum og í vor. En þótt augu flestra beinist að úrslitunum í Reykjavík, er ljóst að framundan eru spennandi sveitarstjórnarkosningar víða um land. Frá því í síðustu kosningum hafa orðið þónokkrar breytingar á framboðum og nægir þar að minna á nýtt kosningaafl í Reykjanesbæ, þar sem Samfylking og Framsóknarflokkur hafa slegið sér saman um einn sameiginlegan lista. Hann var ákveðinn áður en Bandaríkjamenn vörpuðu Varnarliðssprengjunni á íslenskt samfélag fyrir skömmu. Úrslitin í viðræðunum við Bandaríkjamenn munu eflaust hafa einhver áhrif á gang sveitarstjórnarmála á Suðurnesjum í maí, og forystumenn aðallistanna þar eru þegar farnir að yfirbjóða hvor annan, vegna nálægðar kosninganna.

Í sveitarstjórnarkosningum á ýmsum stöðum á landsbyggðinni verður það oft svo í kosningabaráttunni og reyndar stundum á kjörtímabilinu öllu, að málefnaumræða víkur fyrir persónulegum kryt og heift, þannig að byggðarlögin líða fyrir. Návígið er mun meira í sveitarstjórnarkosningum og sveitarstjórnum en á Alþingi og í alþingiskosningum og þar kemur margt til. Þetta hefur orðið til þess að frambærilegir menn og konur gefa ekki kost á sér til starfa í sveitarstjórnum, eða gefast upp eftir stutta setu þar. Með stærri sveitarfélögum og öflugri ætti þetta vandamál að minnka, þótt seint verði komi í veg fyrir nágrannakryt og öfund.






×