Olíuþegnarnir 31. mars 2008 10:51 Ég tek ofan fyrir trukkabílstjórum landsins. Þeir hafa afsannað þá alkunnu kenningu að Íslendingar láti allt yfir sig ganga - og kjósi fremur að ganga með veggjum, þegar á bjátar, fremur en að byrsta sig á torgum. Íslendingar hafa gjarnan mótmælt með fámunalega aumri aðferð, sem felst í því að þusa, hver í sínu horni, en snúa sér því næst til veggjar og byrgja reiðina innra með sér. Það er af þessum ástæðum sem Íslendingar ganga á stundum með höfuð sín í handarkrikanum, því fátt er þeim raunameira en að deila áhyggjum sínum með öðru fólki; það kallar á ódrukkin samtöl, samhug, samstöðu. Sem er ekki íslenskt. Belgar eru annarrar náttúru; ófemnir við að ræsa traktorana sína og tæta og trylla stjórnkerfið í Brúarseli ef áburðarverð hækkar um þumlung. Vestur í Bandaríkjunum keyra menn fylkja á milli til að kaupa gallonið við betra verði en heima fyrir. Á Spáni ganga lestarstjórar út á einu augabragði og lama samfélagið. Og trukkabílstjórarnir í Frans eru svo auðvitað sér kapituli í þessu ævintýri öllu; hin raunverulega franska bylting sem enn lifir. Heima á Íslandi hefur þetta verið aumara en úldinn fögl, eins og sagt var fyrir austan í bágindum síðmiðalda. Þar til fyrir helgi ... að vonin birtist í býsna þrútnum bílstjórum. Íslenskum, vel að merkja. Svo ... nú er eitthvert vor í lofti. Það er franskt andrúm. Altént eitthvað útlenskt við þessi tíðu og markvissu mótmæli íslensku trukkabílstjóranna sem standa reiðir framan við tíu hjóla tröllin sín og horfa eins og fornkappar á eina allsherjar Lýðveldishátíðarlengju af almenningsfarartækjum í halarófu á eftir sér (sem Mogginn, vel að merkja kallar skrílslæti í leiðara sínum !!! ) En þjóðin er sammála, ekki Mogga, heldur mönnunum við stýrið. Merkilegt nokk. Í orði, altént. Hún veit sem er að trukkarnir hafa talað ... af viti. En hvar er hin raunverulega samstaða? Hvar er einkabílaalþýðan annars staðar en föst í röðinni? Það vantar að þjóðin leggist á sveif með testósterón-tröllunum - og taki þetta með trukki og dífu. Eða ætlar hún að snúa sér til veggjar ... enn einu sinni? Og þusa grúfð í koddann sinn ... -SER. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mannamál Sigmundar Ernis Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Með baunabyssu í kennaraverkfalli Ólafur Hauksson Skoðun Vanvirðing við einkaframtakið og verðmætasköpun Bessí Þóra Jónsdóttir Skoðun Við þurfum að tala um Bálstofuna Matthías Kormáksson Skoðun Það þarf meiri töffara í okkur Davíð Már Sigurðsson Skoðun Verðum að rannsaka hvað gerðist í Covid Hildur Þórðardóttir Skoðun Samfylkingin ætlar ekki að hækka tekjuskatt Alma D. Möller Skoðun Á að banna rauða jólasveininn? Stefán Vagn Stefánsson Skoðun Treystir þú konum? Hópur 72 kvenna úr sex stjórnmálaflokkum Skoðun Unga fólkið og frjósemi María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun
Ég tek ofan fyrir trukkabílstjórum landsins. Þeir hafa afsannað þá alkunnu kenningu að Íslendingar láti allt yfir sig ganga - og kjósi fremur að ganga með veggjum, þegar á bjátar, fremur en að byrsta sig á torgum. Íslendingar hafa gjarnan mótmælt með fámunalega aumri aðferð, sem felst í því að þusa, hver í sínu horni, en snúa sér því næst til veggjar og byrgja reiðina innra með sér. Það er af þessum ástæðum sem Íslendingar ganga á stundum með höfuð sín í handarkrikanum, því fátt er þeim raunameira en að deila áhyggjum sínum með öðru fólki; það kallar á ódrukkin samtöl, samhug, samstöðu. Sem er ekki íslenskt. Belgar eru annarrar náttúru; ófemnir við að ræsa traktorana sína og tæta og trylla stjórnkerfið í Brúarseli ef áburðarverð hækkar um þumlung. Vestur í Bandaríkjunum keyra menn fylkja á milli til að kaupa gallonið við betra verði en heima fyrir. Á Spáni ganga lestarstjórar út á einu augabragði og lama samfélagið. Og trukkabílstjórarnir í Frans eru svo auðvitað sér kapituli í þessu ævintýri öllu; hin raunverulega franska bylting sem enn lifir. Heima á Íslandi hefur þetta verið aumara en úldinn fögl, eins og sagt var fyrir austan í bágindum síðmiðalda. Þar til fyrir helgi ... að vonin birtist í býsna þrútnum bílstjórum. Íslenskum, vel að merkja. Svo ... nú er eitthvert vor í lofti. Það er franskt andrúm. Altént eitthvað útlenskt við þessi tíðu og markvissu mótmæli íslensku trukkabílstjóranna sem standa reiðir framan við tíu hjóla tröllin sín og horfa eins og fornkappar á eina allsherjar Lýðveldishátíðarlengju af almenningsfarartækjum í halarófu á eftir sér (sem Mogginn, vel að merkja kallar skrílslæti í leiðara sínum !!! ) En þjóðin er sammála, ekki Mogga, heldur mönnunum við stýrið. Merkilegt nokk. Í orði, altént. Hún veit sem er að trukkarnir hafa talað ... af viti. En hvar er hin raunverulega samstaða? Hvar er einkabílaalþýðan annars staðar en föst í röðinni? Það vantar að þjóðin leggist á sveif með testósterón-tröllunum - og taki þetta með trukki og dífu. Eða ætlar hún að snúa sér til veggjar ... enn einu sinni? Og þusa grúfð í koddann sinn ... -SER.