Afsakið meðan ég æli Kolbeinn Ó. Proppé skrifar 26. ágúst 2009 06:00 Ákafamenn um afsökunarbeiðnir fara mikinn þessi dægrin. Varla er tekið það viðtal að viðmælandinn sé ekki krafinn um hvort hann telji sig skulda afsökunarbeiðni, eða hvort hann telji að einhverjir aðrir skuldi nú ekki slíkar beiðnir - og þá hverjir og hverjum. Fjármálaráðherra segir útrásar-víkinga eiga að biðjast afsökunar og nefnir Hreiðar Má. Sá telur sig ekki eiga að biðja þjóðina afsökunar og Hannes Hólmsteinn segir Steingrím eiga að biðjast afsökunar. Ögmundur telur síðan Hannes sjálfan eiga að biðjast afsökunar. Haldi einhver að þetta sé atburðarás leikverks eftir Ionesco er það mikill misskilningur. Þetta eru fréttir og fréttatímar allra síðustu daga. Ein afsökunarkrafa á fréttatíma er viðmiðið; annars er lítið í fréttum þann daginn. Ég veit það ekki. Einhvern veginn er mér alveg sama um hver biður hvern afsökunar. Það mun engu breyta í minni stöðu hvort kapítalistar þessa lands koma í röðum og biðja mig og aðra afsökunar. Þeir geta gengið sig upp að hnjám í aflátsgöngum, þrammað til Rómar og til baka daglega, keypt sér aflátsbréf eða brennt reykelsi til minningar um framin afbrot. Það mun engu breyta. Því hvað á að breytast við þessar framkölluðu afsökunarbeiðnir? Mun lífið verða léttbærara, reikningarnir lægri, vinnan meiri? Yrðu þær til að friða almenning eða afsökuðina sjálfa? Og hver á að ákveða hvaða afsökunarbeiðna er þörf? Eigum við að búa til lista yfir þá fjármála-, embættis- og stjórnmálamenn, ásamt öllum hinum, sem okkur finnst að skuldi okkur afsökunarbeiðni? Eigum við kannski sjálf að biðjast afsökunar? Fara öll út í Viðey og kyrja við friðarsúluna þar til Ringo Starr stoppar okkur? Er ekki komið nóg af þessu? Væri fjölmiðlamönnum þessa lands ekki hollara að eyða orku sinni og útsendingartíma í eitthvað annað en að fá það á hreint hverjum finnst hverjir skulda hverjum afsökunarbeiðni? Finni einhver sig knúinn af innri þörf til að biðjast afsökunar, þá gott og vel. best að taka af ómakið hvað mig varðar: það þarf enginn að biðja mig afsökunar. Hefji einhver þann söng mun ég taka undir með Megasi: Afsakið meðan ég æli. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir Skoðun Tímaskekkja í velferðarríki Stefán Þorri Helgason Skoðun Þreytta þjóðarsjálfið Starri Reynisson Skoðun Umferðarslys eða umhverfisslys Baldur Sigurðsson Skoðun Þegar Inga Sæland sendir reikninginn á næsta borð Einar Þorsteinsson Skoðun Síðan hvenær var bannað að hafa gaman? Hópur stjórnarmanna í Uppreisn Skoðun Milljarðarnir óteljandi og bókun 35 Haraldur Ólafsson Skoðun Þegar Steve Jobs græddi milljarða á Toy Story Björn Berg Gunnarsson Fastir pennar Vextir eins og í útlöndum? Björn Berg Gunnarsson Skoðun Kynjuð vísindi, leikskólaráð á villigötum, klámsýki, svipmyndir frá Norður-Kóreu Fastir pennar
Ákafamenn um afsökunarbeiðnir fara mikinn þessi dægrin. Varla er tekið það viðtal að viðmælandinn sé ekki krafinn um hvort hann telji sig skulda afsökunarbeiðni, eða hvort hann telji að einhverjir aðrir skuldi nú ekki slíkar beiðnir - og þá hverjir og hverjum. Fjármálaráðherra segir útrásar-víkinga eiga að biðjast afsökunar og nefnir Hreiðar Má. Sá telur sig ekki eiga að biðja þjóðina afsökunar og Hannes Hólmsteinn segir Steingrím eiga að biðjast afsökunar. Ögmundur telur síðan Hannes sjálfan eiga að biðjast afsökunar. Haldi einhver að þetta sé atburðarás leikverks eftir Ionesco er það mikill misskilningur. Þetta eru fréttir og fréttatímar allra síðustu daga. Ein afsökunarkrafa á fréttatíma er viðmiðið; annars er lítið í fréttum þann daginn. Ég veit það ekki. Einhvern veginn er mér alveg sama um hver biður hvern afsökunar. Það mun engu breyta í minni stöðu hvort kapítalistar þessa lands koma í röðum og biðja mig og aðra afsökunar. Þeir geta gengið sig upp að hnjám í aflátsgöngum, þrammað til Rómar og til baka daglega, keypt sér aflátsbréf eða brennt reykelsi til minningar um framin afbrot. Það mun engu breyta. Því hvað á að breytast við þessar framkölluðu afsökunarbeiðnir? Mun lífið verða léttbærara, reikningarnir lægri, vinnan meiri? Yrðu þær til að friða almenning eða afsökuðina sjálfa? Og hver á að ákveða hvaða afsökunarbeiðna er þörf? Eigum við að búa til lista yfir þá fjármála-, embættis- og stjórnmálamenn, ásamt öllum hinum, sem okkur finnst að skuldi okkur afsökunarbeiðni? Eigum við kannski sjálf að biðjast afsökunar? Fara öll út í Viðey og kyrja við friðarsúluna þar til Ringo Starr stoppar okkur? Er ekki komið nóg af þessu? Væri fjölmiðlamönnum þessa lands ekki hollara að eyða orku sinni og útsendingartíma í eitthvað annað en að fá það á hreint hverjum finnst hverjir skulda hverjum afsökunarbeiðni? Finni einhver sig knúinn af innri þörf til að biðjast afsökunar, þá gott og vel. best að taka af ómakið hvað mig varðar: það þarf enginn að biðja mig afsökunar. Hefji einhver þann söng mun ég taka undir með Megasi: Afsakið meðan ég æli.