Að snupra siðferðið Kolbeinn Óttarsson Proppé skrifar 24. mars 2010 06:00 Sérkennileg umræða hefur komið upp í kjölfar hugmynda um að hernaðarfyrirtæki frá Hollandi hefji starfsemi á Suðurnesjum. Þeir sem hafa sett spurningarmerki við komu fyrirtækisins hafa, í blöðum, á öldum ljósvakans og á hinu alltumlykjandi interneti, þurft að sitja undir því að vera á móti atvinnuuppbyggingu, Suðurnesjum og gott ef nútímanum og framtíðinni var ekki hent með í pottinn. Þeir voru afturhald og kommar og gamaldags og skammsýnir og kreddufullir og ég veit ekki hvað og hvað. Og hvers vegna? Jú, þeir voguðu sér að setja spurningarmerki við það að græða fé á starfsemi tengdri hernaði. Það er sérkennilegt að nú, svo skömmu eftir að þjóðin rak af höndum sér ríkisstjórn í fyrsta skipti í sögunni, séu hugsjónir orðnar að skammaryrði. Fólk sé snuprað fyrir að vilja láta hugsjónir stýra gerðum sínum. Einhvern veginn hefði maður fyrirfram búist við því að einn fylgifiskur hrunsins hefði verið breyttur hugsanaháttur, en svo er ekki. Óvirðing fyrir hugmyndum annarra tröllríður enn umræðunni. Þeir sem eru svo typpilsinna yfir hugsjónum þessa dagana verða hins vegar að svara því hvort þeir dragi einhver mörk út frá hugsjónum eða siðferði. Ef ekki má vera á móti umsvifum hernaðarfyrirtækis hér á landi vegna þeirra peninga sem það skilar inn í samfélagið, er þá eitthvað sem má vera á móti? Kjarnorkuver? Olíuhreinsunarstöð? Vopnaverksmiðja? Vændishús? Mansalsmiðstöð? Þrælakista? Auðvitað er hér verið að grípa til öfga í umræðunni, en aldrei þessu vant eiga þær nokkurn rétt á sér. Það er ekki einfaldlega hægt að blása þetta út af borðinu sem bull. Annaðhvort hefur siðferði fólks áhrif á afstöðu þess til hvernig peningar græðast, eða ekki. Hitt snýst svo bara um að finna línuna. Mönnum getur þótt hollenska fyrirtækið ekki fara yfir þessi siðferðismörk, hver og einn verður að gera það upp við sig og hvar þau mörk liggja. En að gera lítið úr þeim siðferðismörkum hjá öðrum sýnir eitt af tvennu; þá hræsni að þykja siðferðismörk annarra ómerkilegri en eigin, eða það að viðkomandi hafi engin siðferðileg mörk. Sem er enn verra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbeinn Óttarsson Proppé Mest lesið „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir Skoðun
Sérkennileg umræða hefur komið upp í kjölfar hugmynda um að hernaðarfyrirtæki frá Hollandi hefji starfsemi á Suðurnesjum. Þeir sem hafa sett spurningarmerki við komu fyrirtækisins hafa, í blöðum, á öldum ljósvakans og á hinu alltumlykjandi interneti, þurft að sitja undir því að vera á móti atvinnuuppbyggingu, Suðurnesjum og gott ef nútímanum og framtíðinni var ekki hent með í pottinn. Þeir voru afturhald og kommar og gamaldags og skammsýnir og kreddufullir og ég veit ekki hvað og hvað. Og hvers vegna? Jú, þeir voguðu sér að setja spurningarmerki við það að græða fé á starfsemi tengdri hernaði. Það er sérkennilegt að nú, svo skömmu eftir að þjóðin rak af höndum sér ríkisstjórn í fyrsta skipti í sögunni, séu hugsjónir orðnar að skammaryrði. Fólk sé snuprað fyrir að vilja láta hugsjónir stýra gerðum sínum. Einhvern veginn hefði maður fyrirfram búist við því að einn fylgifiskur hrunsins hefði verið breyttur hugsanaháttur, en svo er ekki. Óvirðing fyrir hugmyndum annarra tröllríður enn umræðunni. Þeir sem eru svo typpilsinna yfir hugsjónum þessa dagana verða hins vegar að svara því hvort þeir dragi einhver mörk út frá hugsjónum eða siðferði. Ef ekki má vera á móti umsvifum hernaðarfyrirtækis hér á landi vegna þeirra peninga sem það skilar inn í samfélagið, er þá eitthvað sem má vera á móti? Kjarnorkuver? Olíuhreinsunarstöð? Vopnaverksmiðja? Vændishús? Mansalsmiðstöð? Þrælakista? Auðvitað er hér verið að grípa til öfga í umræðunni, en aldrei þessu vant eiga þær nokkurn rétt á sér. Það er ekki einfaldlega hægt að blása þetta út af borðinu sem bull. Annaðhvort hefur siðferði fólks áhrif á afstöðu þess til hvernig peningar græðast, eða ekki. Hitt snýst svo bara um að finna línuna. Mönnum getur þótt hollenska fyrirtækið ekki fara yfir þessi siðferðismörk, hver og einn verður að gera það upp við sig og hvar þau mörk liggja. En að gera lítið úr þeim siðferðismörkum hjá öðrum sýnir eitt af tvennu; þá hræsni að þykja siðferðismörk annarra ómerkilegri en eigin, eða það að viðkomandi hafi engin siðferðileg mörk. Sem er enn verra.
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun