Niðurskurður í vinnustaðahúmor Sif Sigmarsdóttir skrifar 13. október 2010 06:00 Grænmetisætur lifa ekki lengur en við hin - þær líta bara út fyrir að vera eldri. Sama dag og grænmetisafurðum rigndi yfir íslenskan þingheim við setningu Alþingis setti breska þingið lög sem vernda grænmetisætur gegn bröndurum sem þeim hér að ofan. Með nýrri löggjöf um jafnrétti á breskum vinnustöðum er nú bannað að segja brandara um grænmetisætur, trúleysingja og bindindisfólk á skrifstofunni - vernd sem aðeins trúarhópar höfðu fram að þessu. Rauðhærðir eru reiðir því þeirra er ekki sérstaklega getið í lögunum. Skrifstofu-brandarakallinn er alveg æfur yfir að vegið sé að persónu hans og lífsköllun. Ég get hins vegar trútt um talað þar sem ég er svo lánsöm að falla í einn þeirra flokka sem nú er bannað að gera grín að (nei, ljóskubrandararnir fengu ekki að fjúka). En eins vel og það hljómar að vera undanþegin háði þegar kemur að trúarskoðunum mínum - eða réttara sagt skorti á þeim - hefði ég afsalað mér slíkum munaði án þess að hika í skiptum fyrir vernd ákvæðis sem bresk stjórnvöld létu fjarlægja úr lagabálknum áður en hann var lagður fyrir þingið - ákvæði sem stuðlað hefði að raunverulegu og áþreifanlegu jafnrétti á vinnustöðum. Klausan sem stjórnvöld guggnuðu á átti að draga úr kynbundnum launamun með því að skylda atvinnurekendur til að veita starfsfólki upplýsingar um hver laun karla eru miðað við laun kvenna. Eins og fljúgandi grænmetisafurðirnar báru vott um við setningu Alþingis bíður íslenskra ráðamanna erfitt og lítt öfundsvert starf. Eitt af fyrstu fórnarlömbum óhjákvæmilegs niðurskurðar í ríkisútgjöldum var fæðingarorlofssjóður. Margur hefur bent á að slíkur niðurskurður komi niður á börnum sem verði af samvistum við foreldra - einkum feður. En aðgengi beggja foreldra að fæðingarorlofi er einnig jafnréttismál. Feðraorlof átti ekki aðeins að stuðla að aukinni þátttöku feðra í umönnun barna og almennu heimilishaldi heldur jafnrétti kynjanna á vinnumarkaði. Feðraorlof átti að draga úr hvata atvinnurekanda til að mismuna gegn konum við ráðningar af ótta við að þær hyrfu skyndilega í barneignarleyfi. Til að vinna gegn skaðanum sem niðurskurður í fæðingarorlofssjóði kann að valda jafnréttisbaráttunni, hvernig væri ef íslensk stjórnvöld endurynnu það sem féll af bresku lögunum um jafnrétti á vinnustað? Þetta er einfalt úrræði - og það er alveg ókeypis. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sif Sigmarsdóttir Mest lesið Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson Skoðun Gerum betur Hilmar Björnsson Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson Skoðun
Grænmetisætur lifa ekki lengur en við hin - þær líta bara út fyrir að vera eldri. Sama dag og grænmetisafurðum rigndi yfir íslenskan þingheim við setningu Alþingis setti breska þingið lög sem vernda grænmetisætur gegn bröndurum sem þeim hér að ofan. Með nýrri löggjöf um jafnrétti á breskum vinnustöðum er nú bannað að segja brandara um grænmetisætur, trúleysingja og bindindisfólk á skrifstofunni - vernd sem aðeins trúarhópar höfðu fram að þessu. Rauðhærðir eru reiðir því þeirra er ekki sérstaklega getið í lögunum. Skrifstofu-brandarakallinn er alveg æfur yfir að vegið sé að persónu hans og lífsköllun. Ég get hins vegar trútt um talað þar sem ég er svo lánsöm að falla í einn þeirra flokka sem nú er bannað að gera grín að (nei, ljóskubrandararnir fengu ekki að fjúka). En eins vel og það hljómar að vera undanþegin háði þegar kemur að trúarskoðunum mínum - eða réttara sagt skorti á þeim - hefði ég afsalað mér slíkum munaði án þess að hika í skiptum fyrir vernd ákvæðis sem bresk stjórnvöld létu fjarlægja úr lagabálknum áður en hann var lagður fyrir þingið - ákvæði sem stuðlað hefði að raunverulegu og áþreifanlegu jafnrétti á vinnustöðum. Klausan sem stjórnvöld guggnuðu á átti að draga úr kynbundnum launamun með því að skylda atvinnurekendur til að veita starfsfólki upplýsingar um hver laun karla eru miðað við laun kvenna. Eins og fljúgandi grænmetisafurðirnar báru vott um við setningu Alþingis bíður íslenskra ráðamanna erfitt og lítt öfundsvert starf. Eitt af fyrstu fórnarlömbum óhjákvæmilegs niðurskurðar í ríkisútgjöldum var fæðingarorlofssjóður. Margur hefur bent á að slíkur niðurskurður komi niður á börnum sem verði af samvistum við foreldra - einkum feður. En aðgengi beggja foreldra að fæðingarorlofi er einnig jafnréttismál. Feðraorlof átti ekki aðeins að stuðla að aukinni þátttöku feðra í umönnun barna og almennu heimilishaldi heldur jafnrétti kynjanna á vinnumarkaði. Feðraorlof átti að draga úr hvata atvinnurekanda til að mismuna gegn konum við ráðningar af ótta við að þær hyrfu skyndilega í barneignarleyfi. Til að vinna gegn skaðanum sem niðurskurður í fæðingarorlofssjóði kann að valda jafnréttisbaráttunni, hvernig væri ef íslensk stjórnvöld endurynnu það sem féll af bresku lögunum um jafnrétti á vinnustað? Þetta er einfalt úrræði - og það er alveg ókeypis.