Nýja orkustefnu strax! Björk Guðmundsdóttir skrifar 7. október 2010 00:01 Hinn 17. september kom út skýrsla nefndarinnar um orku- og auðlindamál sem átti m.a. að fjalla um sölu HS Orku til Magma. Þetta eru mjög áhugaverðar 93 blaðsíður sem væri vel hægt að nota sem upphaf á stefnu þjóðarinnar í umhverfismálum og umgengni á auðlindunum, bæði til sjávar og lands. Þegar skýrslan kom út voru nefndarmenn spurðir hvort skúffan í Svíþjóð væri lögleg eða ekki. Þeir sögðu að það væri túlkunaratriði. Samstundis fór það upp á síður fjölmiðlanna að salan til Magma væri í lagi. Málið er ekki alveg svona einfalt. Stjórn Íslands hefur nú fjóra ráðherra í að fara í gegnum þessa skýrslu og mun líklegast koma með niðurstöður fljótlega. Nú á fimmtudag mun fara fram málþing í Háskóla Íslands þar sem ráðið verður í skýrsluna með sérfræðingum, meðal annars nefndarmönnum sjálfum. Ég skora á alla sem hafa áhuga að mæta til að kynna sér þessa mjög svo upplýsandi skýrslu. Mér finnst of mikil áhersla hafa verið lögð á það í umræðunni um Magmamálið hvort þessi fræga skúffan sé lögleg eða ekki. Það er aðeins smáatriði í stóru spurningunni: vilja Íslendingar einkavæða aðgang að orkuauðlindum sínum? Könnun var gerð þar sem rúm 80% Íslendinga sögðu að þeir vildu það ekki. Til að bregðast rétt við stöðunni þarf ráðamenn með framtíðarsýn og hugrekki, sem eru tilbúnir að breyta lögum og síðan framkvæma róttækar breytingar. Tæp 20.000 manns hafa skrifað undir á orkuaudlindir.is þar sem þeir andmæla sölunni á HS Orku til einkaaðila og krefjast þjóðaratkvæðagreiðslu um málið. Vilja ráðamenn þjóðarinnar virkilega þrýsta sölunni á þriðja stærsta orkufyrirtæki landsins í gegn í óþökk Íslendinga? Þetta mál snýst ekki bara um söluna til Magma heldur stefnu þjóðarinnar í orkumálum. Mig langar að minna þjóðina á að þeir sem vilja láta í sér heyra í þessum málum ættu að nota tækifærið og skrifa undir núna. Geysir Green Energy neitaði þessari stjórnskipuðu nefnd um aðgang að öllum upplýsingum. Síðan sendi Geysir Green umboðsmanni Alþingis fyrirspurn um hversu lögleg afskipti nefndarinnar af sölu HS Orku eru. Telur Geysir Green sig vera yfir allt hafið, meira að segja stjórnvöld landsins? Hljómar þetta eitthvað kunnuglega? Gæti þetta ekki þýtt að þeir hafi eitthvað að fela? Hver eru annars raunveruleg tengsl á milli Suðurorku, Geysir Green, Magma, REI og HS Orku? Þetta þarf að rannsaka á sama hátt og bankahrunið var rannsakað. Nú þegar hafa ofangreind fyrirtæki sýnt áhuga á Hrunamannaafrétt, Kerlingarfjöllum, Öræfum, Krísuvík, Reykjahlíð og Vogum við Mývatn. Magma myndi ekki aðeins fá einkarétt á nýtingu mikilvægra orkuauðlinda heldur jafnframt þau leyfi og réttindi sem HS Orka og Suðurorka hafa og væri því komið í lykilstöðu víða um land. Eftir bankahrunið ættum við að hafa lært að ekki sé gott að láta fáa viðskiptamenn ákveða örlög okkar og ráðstafa peningunum okkar þar til fjöldi manns hefur bæði misst vinnu, hús, bíl og sjálfsvirðinguna. Reiði þjóðarinnar fór ekki framhjá neinum síðasta föstudag og á mánudag. Á samt að fara með náttúruna okkar á sama hátt? Á að ræna náttúruauðlindir okkar á sama hátt og bankana og almenning? Í síðustu viku var í fréttum að Landsvirkjun hefði tekið enn eitt gígantíska erlenda lánið á okkar nafni á ekki of góðum kjörum, keypt meirihluta að aðgangi á Þeistareyki og lokið svo samþykki við Alcoa og Rio Tinto um að stækka álverið í Straumsvík. Öllu þessu er skellt í gegn án umræðu eða neinnar orkustefnu sem fólk er sammála um. Ef verður af stækkun álversins í Straumsvík og Landsvirkjun klárar verkefni sitt á Þeistareykjum verða langflest jarðvarmasvæði okkar nýtt. Þá er of seint að gera aðra hluti. Þegar hart er í ári og erfitt eins og núna ættum við einmitt að vera að sá fræjum langt fram í tímann. Ekki vera með skyndilausnir eða óþarfa áhættu. Af hverju stefnum við ekki að því t.d. að rækta allt okkar eigið grænmeti? Og síðan þegar þeim áfanga er náð bæta við ávöxtum. Eins og ég hef minnst á áður í öðrum greinum finnst mér miklu betra ef við fjárfestum í grænni kostum. Þetta eru atvinnuskapandi hlutir sem vinna með landinu, bæta umhverfið, gera okkur sjálfstæðari, gefa arðinn ekki frá sér og munu vaxa í tugi ára, ekki hrynja eftir fjögur ár. Ómar Ragnarsson varð nýlega sjötugur og þjóðin kepptist við að leggja í púkk saman til að greiða fyrir skuldir hans, þakka honum fyrir óeigingjörn störf í þágu náttúrunnar og stytta var reist honum til heiðurs. En öll hans barátta, bar hún árangur? Stöðvaði hann Kárahnjúkavirkjun? Mér sýnist vera hefð fyrir því að finnast náttúruverndarfólk vera soddan dúllur og krútt og innst inni í hjartanu á okkur vitum við öll að þau hafa rétt fyrir sér en í "raunveruleikanum" virkar það ekki, þá hverfur trúin, og best að skella bara upp stóriðju þrátt fyrir öll mótmælin, og verðlauna fólkið svo bara með styttu seinna. Hvað vorum við að verðlauna? Hugrekki hans til að segja satt? En ætlum við að fara eftir því? Eða bara hlusta á það í smástund, bera vinstri hendina upp að eyra og svo halda áfram eyðileggingunni með þeirri hægri? Hefur einhvern tíma verið gerður almennilegur útreikningur um alla hina kostina? Um það hvernig við viljum að framtíðin sé? Fáum við ekki að taka þátt í að skapa auðlindastefnu?Framtíð þjóðarinnar í húfi Ég skil að þegar þjóðin er að heyja allar þessar stóru orrustur er erfitt að gefa meðferð náttúruauðlinda athygli. Ekki pláss. En tíminn er að renna út. Ef við tökum ekki stefnu núna, sættum þjóðina með t.d. þjóðaratkvæðagreiðslu, ef við brúum ekki bilið milli þessara ólíku en annars líku fylkinga, þá gæti það orðið of seint. Gæti verið líka að verið sé að skella þessu í gegn einmitt núna í skjóli kaossins? Maður heyrir að fólki finnist að sérstaklega núna í kreppunni höfum við ekki efni á að hlífa náttúrunni. En ef við seljum aðgang að auðlindunum og afsölum okkur ábyrgð á náttúrunni erum við um leið að horfa framhjá þeirri leið sem langflestir ráðgjafar hafa ráðlagt okkur að fara: að halda auðlindunum okkar sjálf, að vernda náttúruauðlindir okkar og vera ábyrg í nýtingu þeirra. Erfiðleikarnir eru miklir núna og erfitt að horfa fram á við þegar kreppir æ meira að á hverjum degi. En ef við hlúum ekki að náttúruauðlindum okkar núna eigum við á hættu að sýna af okkur vítavert gáleysi gagnvart framtíð okkar og barnanna okkar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Björk Umhverfismál Mest lesið Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Hugsjónir ójafnaðarmanns - svar við bréfi Kára Snorri Másson Skoðun Viðreisn er Samfylkingin Júlíus Viggó Ólafsson Skoðun Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun „Ég hefði nú ekkert á móti því að taka aðeins í tæjuna“ Eva Pandora Baldursdóttir Skoðun Heimskasta þjóð í heimi? Sverrir Björnsson Skoðun Mun forseti Íslands fremja landráð? Ástþór Magnússon Skoðun Er skynsemi Sigmundar Davíðs o.fl. skynsamleg? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sjálfskaparvíti Samfylkingar og Viðreisnar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tími fyrir breytingar – Nú er tækifærið Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Ölvunarakstur á Arnarnesbrú Anna Linda Bjarnadóttir skrifar Skoðun Flokknum er sama um þig Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan í Reykjavík er efnahagslegt vandamál Guðlaugur Þór Þórðarson skrifar Skoðun Virði en ekki byrði Hulda Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn – svarið fyrir fjölskyldur og ungt fólk Guðbjörg Oddný Jónasdóttir skrifar Skoðun Vanrækt barn er besti ráðherrann Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Fjárfestum í vellíðan – því hver króna skilar sér margfalt til baka Theodór Ingi Ólafsson skrifar Skoðun Úr öskunni í eldinn á laugardaginn? Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Skuggaspil valdsins Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Viltu að barnabörnin þín verði fátækir leiguliðar? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Nýtt upphaf – í þjónustu við þjóðina Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á hvert annað og breytum þessu Aðalsteinn Leifsson skrifar Skoðun Kæru landsmenn – þetta er ekki lengur boðlegt Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun XL niðurskurður – hugsum stórt! Arnar Þór Jónsson,Kári Allansson skrifar Skoðun Blórabögglar og gylliboð frá vinstri Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Hvað kjósa foreldrar ósýnilegra barna? Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Heimskasta þjóð í heimi? Sverrir Björnsson skrifar Skoðun Jöfnum leikinn á laugardaginn Björgvin G. Sigurðsson skrifar Skoðun ADHD, fjórir stafir og hvað svo? Jóna Kristín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skattagleði á kostnað ferðaþjónustunnar Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Börnin heim Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Mun forseti Íslands fremja landráð? Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Ég býð mig fram fyrir framtíðarkynslóðir Finnur Ricart Andrason skrifar Skoðun Rödd mannréttinda, jöfnuðar og jafnréttis þarf að hljóma á Alþingi Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gera þarf skurk í búsetumálum eldri borgara Ólafur Ísleifsson skrifar Skoðun „Ég hefði nú ekkert á móti því að taka aðeins í tæjuna“ Eva Pandora Baldursdóttir skrifar Skoðun Vilt þú breytingu á stjórn landsins? Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Hugsjónir ójafnaðarmanns - svar við bréfi Kára Snorri Másson skrifar Skoðun Af hverju er nauðsyn að fá Sósíalista inn á þing og í næstu ríkisstjórn? Ólafur H. Ólafsson skrifar Sjá meira
Hinn 17. september kom út skýrsla nefndarinnar um orku- og auðlindamál sem átti m.a. að fjalla um sölu HS Orku til Magma. Þetta eru mjög áhugaverðar 93 blaðsíður sem væri vel hægt að nota sem upphaf á stefnu þjóðarinnar í umhverfismálum og umgengni á auðlindunum, bæði til sjávar og lands. Þegar skýrslan kom út voru nefndarmenn spurðir hvort skúffan í Svíþjóð væri lögleg eða ekki. Þeir sögðu að það væri túlkunaratriði. Samstundis fór það upp á síður fjölmiðlanna að salan til Magma væri í lagi. Málið er ekki alveg svona einfalt. Stjórn Íslands hefur nú fjóra ráðherra í að fara í gegnum þessa skýrslu og mun líklegast koma með niðurstöður fljótlega. Nú á fimmtudag mun fara fram málþing í Háskóla Íslands þar sem ráðið verður í skýrsluna með sérfræðingum, meðal annars nefndarmönnum sjálfum. Ég skora á alla sem hafa áhuga að mæta til að kynna sér þessa mjög svo upplýsandi skýrslu. Mér finnst of mikil áhersla hafa verið lögð á það í umræðunni um Magmamálið hvort þessi fræga skúffan sé lögleg eða ekki. Það er aðeins smáatriði í stóru spurningunni: vilja Íslendingar einkavæða aðgang að orkuauðlindum sínum? Könnun var gerð þar sem rúm 80% Íslendinga sögðu að þeir vildu það ekki. Til að bregðast rétt við stöðunni þarf ráðamenn með framtíðarsýn og hugrekki, sem eru tilbúnir að breyta lögum og síðan framkvæma róttækar breytingar. Tæp 20.000 manns hafa skrifað undir á orkuaudlindir.is þar sem þeir andmæla sölunni á HS Orku til einkaaðila og krefjast þjóðaratkvæðagreiðslu um málið. Vilja ráðamenn þjóðarinnar virkilega þrýsta sölunni á þriðja stærsta orkufyrirtæki landsins í gegn í óþökk Íslendinga? Þetta mál snýst ekki bara um söluna til Magma heldur stefnu þjóðarinnar í orkumálum. Mig langar að minna þjóðina á að þeir sem vilja láta í sér heyra í þessum málum ættu að nota tækifærið og skrifa undir núna. Geysir Green Energy neitaði þessari stjórnskipuðu nefnd um aðgang að öllum upplýsingum. Síðan sendi Geysir Green umboðsmanni Alþingis fyrirspurn um hversu lögleg afskipti nefndarinnar af sölu HS Orku eru. Telur Geysir Green sig vera yfir allt hafið, meira að segja stjórnvöld landsins? Hljómar þetta eitthvað kunnuglega? Gæti þetta ekki þýtt að þeir hafi eitthvað að fela? Hver eru annars raunveruleg tengsl á milli Suðurorku, Geysir Green, Magma, REI og HS Orku? Þetta þarf að rannsaka á sama hátt og bankahrunið var rannsakað. Nú þegar hafa ofangreind fyrirtæki sýnt áhuga á Hrunamannaafrétt, Kerlingarfjöllum, Öræfum, Krísuvík, Reykjahlíð og Vogum við Mývatn. Magma myndi ekki aðeins fá einkarétt á nýtingu mikilvægra orkuauðlinda heldur jafnframt þau leyfi og réttindi sem HS Orka og Suðurorka hafa og væri því komið í lykilstöðu víða um land. Eftir bankahrunið ættum við að hafa lært að ekki sé gott að láta fáa viðskiptamenn ákveða örlög okkar og ráðstafa peningunum okkar þar til fjöldi manns hefur bæði misst vinnu, hús, bíl og sjálfsvirðinguna. Reiði þjóðarinnar fór ekki framhjá neinum síðasta föstudag og á mánudag. Á samt að fara með náttúruna okkar á sama hátt? Á að ræna náttúruauðlindir okkar á sama hátt og bankana og almenning? Í síðustu viku var í fréttum að Landsvirkjun hefði tekið enn eitt gígantíska erlenda lánið á okkar nafni á ekki of góðum kjörum, keypt meirihluta að aðgangi á Þeistareyki og lokið svo samþykki við Alcoa og Rio Tinto um að stækka álverið í Straumsvík. Öllu þessu er skellt í gegn án umræðu eða neinnar orkustefnu sem fólk er sammála um. Ef verður af stækkun álversins í Straumsvík og Landsvirkjun klárar verkefni sitt á Þeistareykjum verða langflest jarðvarmasvæði okkar nýtt. Þá er of seint að gera aðra hluti. Þegar hart er í ári og erfitt eins og núna ættum við einmitt að vera að sá fræjum langt fram í tímann. Ekki vera með skyndilausnir eða óþarfa áhættu. Af hverju stefnum við ekki að því t.d. að rækta allt okkar eigið grænmeti? Og síðan þegar þeim áfanga er náð bæta við ávöxtum. Eins og ég hef minnst á áður í öðrum greinum finnst mér miklu betra ef við fjárfestum í grænni kostum. Þetta eru atvinnuskapandi hlutir sem vinna með landinu, bæta umhverfið, gera okkur sjálfstæðari, gefa arðinn ekki frá sér og munu vaxa í tugi ára, ekki hrynja eftir fjögur ár. Ómar Ragnarsson varð nýlega sjötugur og þjóðin kepptist við að leggja í púkk saman til að greiða fyrir skuldir hans, þakka honum fyrir óeigingjörn störf í þágu náttúrunnar og stytta var reist honum til heiðurs. En öll hans barátta, bar hún árangur? Stöðvaði hann Kárahnjúkavirkjun? Mér sýnist vera hefð fyrir því að finnast náttúruverndarfólk vera soddan dúllur og krútt og innst inni í hjartanu á okkur vitum við öll að þau hafa rétt fyrir sér en í "raunveruleikanum" virkar það ekki, þá hverfur trúin, og best að skella bara upp stóriðju þrátt fyrir öll mótmælin, og verðlauna fólkið svo bara með styttu seinna. Hvað vorum við að verðlauna? Hugrekki hans til að segja satt? En ætlum við að fara eftir því? Eða bara hlusta á það í smástund, bera vinstri hendina upp að eyra og svo halda áfram eyðileggingunni með þeirri hægri? Hefur einhvern tíma verið gerður almennilegur útreikningur um alla hina kostina? Um það hvernig við viljum að framtíðin sé? Fáum við ekki að taka þátt í að skapa auðlindastefnu?Framtíð þjóðarinnar í húfi Ég skil að þegar þjóðin er að heyja allar þessar stóru orrustur er erfitt að gefa meðferð náttúruauðlinda athygli. Ekki pláss. En tíminn er að renna út. Ef við tökum ekki stefnu núna, sættum þjóðina með t.d. þjóðaratkvæðagreiðslu, ef við brúum ekki bilið milli þessara ólíku en annars líku fylkinga, þá gæti það orðið of seint. Gæti verið líka að verið sé að skella þessu í gegn einmitt núna í skjóli kaossins? Maður heyrir að fólki finnist að sérstaklega núna í kreppunni höfum við ekki efni á að hlífa náttúrunni. En ef við seljum aðgang að auðlindunum og afsölum okkur ábyrgð á náttúrunni erum við um leið að horfa framhjá þeirri leið sem langflestir ráðgjafar hafa ráðlagt okkur að fara: að halda auðlindunum okkar sjálf, að vernda náttúruauðlindir okkar og vera ábyrg í nýtingu þeirra. Erfiðleikarnir eru miklir núna og erfitt að horfa fram á við þegar kreppir æ meira að á hverjum degi. En ef við hlúum ekki að náttúruauðlindum okkar núna eigum við á hættu að sýna af okkur vítavert gáleysi gagnvart framtíð okkar og barnanna okkar.
Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn – svarið fyrir fjölskyldur og ungt fólk Guðbjörg Oddný Jónasdóttir skrifar
Skoðun Fjárfestum í vellíðan – því hver króna skilar sér margfalt til baka Theodór Ingi Ólafsson skrifar
Skoðun Rödd mannréttinda, jöfnuðar og jafnréttis þarf að hljóma á Alþingi Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Af hverju er nauðsyn að fá Sósíalista inn á þing og í næstu ríkisstjórn? Ólafur H. Ólafsson skrifar
Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun