Lífið og listin Jónína Michaelsdóttir skrifar 29. mars 2011 06:00 Ég veit ekki hvernig er með aðra, en ég verð að segja að ég er orðin frekar leið á æsingi og handapati alþingismanna í ræðustól alþingis og víðar. Annað hvort er þetta leikaraskapur, kækur frá menntaskólaárum eða skortur á sjálfstjórn. Einhvern veginn finnst manni viðkunnanlegra að þeir sem bjóða sig fram til alþingis og koma þar með að stjórn landsins, geti haft stjórn á sjálfum sér. Prúðasta fólk breytist í kenjótta krakka og upphrópunarpostula í þessum ræðustól. Þess utan er nútíma tækni á því stigi að það er óþarfi að brýna röddina. Menn eru ekki staddir úti á víðavangi án hljóðnema. Gott hjá RÚVEkki fer hjá því að framúrskarandi framtak Ríkisútvarpsins í landsmálum, þættirnir Hvert stefnir Ísland, opni augu manns enn frekar fyrir framangreindu. Hvorki stjórnendur, þátttakendur í panel né gestir í sal, tjáðu sig með þessum hætti. Þarna fór fram fagleg og gagnleg umræða, og maður hugsaði með sér: Þetta er hægt! Hér á Íslandi! Mál skoðuð frá mörgum hliðum, fólk ófeimið að tjá sig, ekki reynt að upphefja sig á kostnað annarra. Það er kannski óraunsæi, en óneitanlega vekja þessir þættir vonir um að ný umræðuhefð gæti skotið rótum hér á landi á næstu árum ef að henni er hlúð. Happ þjóðarinnarNú þegar Harpa, tónlistarhús í austurhluta Reykjavíkurhafnar, er að hefja starfsemi, verður manni óneitanlega hugsað til þess hvað við Íslendingar stöndum í mikilli þakkarskuld við erlenda tónlistamenn fyrr og síðar og hvað þeir hafa auðgað íslenskt menningarlíf. Vladimir Ashkenazy er auðvitað eitt af óskabörnum þjóðarinna, þó að hann hafi fæðst í öðru landi. Þessi magnaði listamaður varð á sínum tíma hrifinn af hugmynd fyrsta forstjóra Norræna hússins, Ivars Eskelend, sem vildi koma á norrænni listahátíð hér á landi. Geir Hallgrímsson, borgarstjóri tók vel í þá hugmynd og fylgdi henni eftir. Ashkenazy vildi taka þátt í slíkri hátíð og hafði samband við vini sína, sem voru til í að koma. Þannig varð þetta alþjóðleg hátíð. Listahátíð í Reykjavík. Og nú er Ashkenazy að fara stjórna opnunartónleikum í Hörpu, enda á hann stóran þátt í að þetta ævintýri er að verða að veruleika. Á stríðsárunum komu hingað framúrskarandi listamenn eins og Franz Mixa, Karl Heller, Hans Stepanek og dr. Victor Urbancic. Það munaði meira en lítið um þessa menn. Tónlistarskóli í Reykjavík var stofnaður fyrir forgöngu Páls Ísólfssonar og Franz Mixa. Sjálf man ég vel eftir dr. Urbacic í þykkum frakka með skjalatösku í hendi á leið í strætó á Langholtsveginum dag hvern, þegar ég var krakki. Og þótti skrýtið að sjá hann uppáklæddan með tónsprotann í hendinni í Þjóðleikhúsinu þegar ég fór þangað. Í dag eru aðstæður allt aðrar á Íslandi, tónlistalíf öflugt og fjölbreytt, og sem betur fer flytja ennþá útlendingar til landsins. Þar á meðal hæfileikaríkir listamenn. Og mikið er maður þakklátur fyrir það. Síðastliðið sunnudagskvöld sat ég í góðum félagsskap í troðfullum sal Iðnó og naut þess að hlusta og horfa á Charlotte Böving sem er dásamlegur listamaður, með fallega og sérstaka söngrödd. Dagskráin heitir: Þetta er lífið ...og om lidt er kaffen klar, hending úr þekktu lagi eftir Benny Andersen. Ég held að allir hafi farið glaðir og upptendraðir út. Þetta er lífið, stóð undir nafni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jónína Michaelsdóttir Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun
Ég veit ekki hvernig er með aðra, en ég verð að segja að ég er orðin frekar leið á æsingi og handapati alþingismanna í ræðustól alþingis og víðar. Annað hvort er þetta leikaraskapur, kækur frá menntaskólaárum eða skortur á sjálfstjórn. Einhvern veginn finnst manni viðkunnanlegra að þeir sem bjóða sig fram til alþingis og koma þar með að stjórn landsins, geti haft stjórn á sjálfum sér. Prúðasta fólk breytist í kenjótta krakka og upphrópunarpostula í þessum ræðustól. Þess utan er nútíma tækni á því stigi að það er óþarfi að brýna röddina. Menn eru ekki staddir úti á víðavangi án hljóðnema. Gott hjá RÚVEkki fer hjá því að framúrskarandi framtak Ríkisútvarpsins í landsmálum, þættirnir Hvert stefnir Ísland, opni augu manns enn frekar fyrir framangreindu. Hvorki stjórnendur, þátttakendur í panel né gestir í sal, tjáðu sig með þessum hætti. Þarna fór fram fagleg og gagnleg umræða, og maður hugsaði með sér: Þetta er hægt! Hér á Íslandi! Mál skoðuð frá mörgum hliðum, fólk ófeimið að tjá sig, ekki reynt að upphefja sig á kostnað annarra. Það er kannski óraunsæi, en óneitanlega vekja þessir þættir vonir um að ný umræðuhefð gæti skotið rótum hér á landi á næstu árum ef að henni er hlúð. Happ þjóðarinnarNú þegar Harpa, tónlistarhús í austurhluta Reykjavíkurhafnar, er að hefja starfsemi, verður manni óneitanlega hugsað til þess hvað við Íslendingar stöndum í mikilli þakkarskuld við erlenda tónlistamenn fyrr og síðar og hvað þeir hafa auðgað íslenskt menningarlíf. Vladimir Ashkenazy er auðvitað eitt af óskabörnum þjóðarinna, þó að hann hafi fæðst í öðru landi. Þessi magnaði listamaður varð á sínum tíma hrifinn af hugmynd fyrsta forstjóra Norræna hússins, Ivars Eskelend, sem vildi koma á norrænni listahátíð hér á landi. Geir Hallgrímsson, borgarstjóri tók vel í þá hugmynd og fylgdi henni eftir. Ashkenazy vildi taka þátt í slíkri hátíð og hafði samband við vini sína, sem voru til í að koma. Þannig varð þetta alþjóðleg hátíð. Listahátíð í Reykjavík. Og nú er Ashkenazy að fara stjórna opnunartónleikum í Hörpu, enda á hann stóran þátt í að þetta ævintýri er að verða að veruleika. Á stríðsárunum komu hingað framúrskarandi listamenn eins og Franz Mixa, Karl Heller, Hans Stepanek og dr. Victor Urbancic. Það munaði meira en lítið um þessa menn. Tónlistarskóli í Reykjavík var stofnaður fyrir forgöngu Páls Ísólfssonar og Franz Mixa. Sjálf man ég vel eftir dr. Urbacic í þykkum frakka með skjalatösku í hendi á leið í strætó á Langholtsveginum dag hvern, þegar ég var krakki. Og þótti skrýtið að sjá hann uppáklæddan með tónsprotann í hendinni í Þjóðleikhúsinu þegar ég fór þangað. Í dag eru aðstæður allt aðrar á Íslandi, tónlistalíf öflugt og fjölbreytt, og sem betur fer flytja ennþá útlendingar til landsins. Þar á meðal hæfileikaríkir listamenn. Og mikið er maður þakklátur fyrir það. Síðastliðið sunnudagskvöld sat ég í góðum félagsskap í troðfullum sal Iðnó og naut þess að hlusta og horfa á Charlotte Böving sem er dásamlegur listamaður, með fallega og sérstaka söngrödd. Dagskráin heitir: Þetta er lífið ...og om lidt er kaffen klar, hending úr þekktu lagi eftir Benny Andersen. Ég held að allir hafi farið glaðir og upptendraðir út. Þetta er lífið, stóð undir nafni.
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun