Jæja Sigmundur Davíð Saga Garðarsdóttir skrifar 21. október 2013 06:00 Ég birti þér bréf fyrir tveimur vikum og enn hefur mér ekki borist svar. Ég veit ekki hversu duglegir aðstoðarmenn þínir eru að sýna þér Fréttablaðið eða faxa það allar þessar sjómílur í snekkjuna þína í Karabíska hafinu, eða hvort nóg sé af blöðum í faxtækinu til að prenta út allar mikilvægu fyrirspurnirnar sem þér berast sennilega í nýju vinnunni þinni - ég vona það allavega. Til öryggis hef ég sent afrit af bréfunum á karabísku fréttablöðin Bermuda Gazette og Barbados Nation. Ég veit vel að pennavinir eru eflaust ekki jafn ofarlega á forgangslista ríkisstjórnarinnar og hjá barnablaði Morgunblaðsins en ég viðurkenni samt að ég er smá sár. Ég skil voða fátt sem þú hefur ákveðið og afturkallað nýlega en til að geta tekið þátt í samfélagslegri uppbyggingu hjálpar að skilja hana. Við erum eins og ég sagði þér í síðasta bréfi mjög ólík, eins og sitthvor fóturinn á sama búk og einlægt samtal á opnum vettvangi myndi hjálpa okkur að láta þetta ganga. Þá hljóta ímyndasérfræðingar þínir, þeir sem sjá til þess að þú sért smart á alþjóðlegum fundum og bóka fyrir þig spondant utanlandsferðir, að geta bent þér á hvað það er gott fyrir almenningsálitið að eiga í opinberri vináttu við almúgakonu. Ég hef líka litið í eigin barm og hugsað hvort ég hafi óvart sagt eitthvað vitlaust eða særandi. Það eina sem ég hnaut um er að ég líkti mögulegri vináttu okkar við samband aðalpersónanna í Clueless sem er kannski of ónákvæm líking. Við erum auðvitað miklu frekar eins og Rosie og Jack í Titanic. Þú veist; fátæki listamaðurinn, fyrsta farrýmisskvísan, þjóðarskútan og allt það. Sendu mér endilega póstkort og segðu mér frá ferðalaginu. Sjálf fór ég einu sinni á trillu sem mágur minn á. Við sigldum til Viðeyjar og strönduðum í fjörunni og þurftum að bíða í sex tíma eftir næsta flóði. Á þessum sex tímum lærði ég að fleyta kellingar. Ég vona að þú nýtir tímann líka vel og eins og Hjálparsveitin myndi syngja það: Gleymdu ekki þínum minnsta bróður - þó höf og álfur skilji að. P.s. Safnar þú límmiðum? P.p.s. Ég reyndi að taka hús á þér í Jökulsárhlíð, þar sem lögheimili þitt er skráð en þar voru öll ljós slökkt og enginn heima :( Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Saga Garðarsdóttir Mest lesið Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
Ég birti þér bréf fyrir tveimur vikum og enn hefur mér ekki borist svar. Ég veit ekki hversu duglegir aðstoðarmenn þínir eru að sýna þér Fréttablaðið eða faxa það allar þessar sjómílur í snekkjuna þína í Karabíska hafinu, eða hvort nóg sé af blöðum í faxtækinu til að prenta út allar mikilvægu fyrirspurnirnar sem þér berast sennilega í nýju vinnunni þinni - ég vona það allavega. Til öryggis hef ég sent afrit af bréfunum á karabísku fréttablöðin Bermuda Gazette og Barbados Nation. Ég veit vel að pennavinir eru eflaust ekki jafn ofarlega á forgangslista ríkisstjórnarinnar og hjá barnablaði Morgunblaðsins en ég viðurkenni samt að ég er smá sár. Ég skil voða fátt sem þú hefur ákveðið og afturkallað nýlega en til að geta tekið þátt í samfélagslegri uppbyggingu hjálpar að skilja hana. Við erum eins og ég sagði þér í síðasta bréfi mjög ólík, eins og sitthvor fóturinn á sama búk og einlægt samtal á opnum vettvangi myndi hjálpa okkur að láta þetta ganga. Þá hljóta ímyndasérfræðingar þínir, þeir sem sjá til þess að þú sért smart á alþjóðlegum fundum og bóka fyrir þig spondant utanlandsferðir, að geta bent þér á hvað það er gott fyrir almenningsálitið að eiga í opinberri vináttu við almúgakonu. Ég hef líka litið í eigin barm og hugsað hvort ég hafi óvart sagt eitthvað vitlaust eða særandi. Það eina sem ég hnaut um er að ég líkti mögulegri vináttu okkar við samband aðalpersónanna í Clueless sem er kannski of ónákvæm líking. Við erum auðvitað miklu frekar eins og Rosie og Jack í Titanic. Þú veist; fátæki listamaðurinn, fyrsta farrýmisskvísan, þjóðarskútan og allt það. Sendu mér endilega póstkort og segðu mér frá ferðalaginu. Sjálf fór ég einu sinni á trillu sem mágur minn á. Við sigldum til Viðeyjar og strönduðum í fjörunni og þurftum að bíða í sex tíma eftir næsta flóði. Á þessum sex tímum lærði ég að fleyta kellingar. Ég vona að þú nýtir tímann líka vel og eins og Hjálparsveitin myndi syngja það: Gleymdu ekki þínum minnsta bróður - þó höf og álfur skilji að. P.s. Safnar þú límmiðum? P.p.s. Ég reyndi að taka hús á þér í Jökulsárhlíð, þar sem lögheimili þitt er skráð en þar voru öll ljós slökkt og enginn heima :(