Framleiðendastjórn ÓLafur Þ. Stephensen skrifar 15. maí 2014 06:30 Í Markaðnum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti, var í gær sagt frá því að landbúnaðarráðuneytið hefði enn á ný brugðizt hratt og vel við óskum framleiðenda í landbúnaði og gefið út opinn tollkvóta á lífrænni mjólk að beiðni Mjólkurbúsins KÚ. Ástæðan er að skortur er innanlands á lífrænni mjólk, sem mjólkurbúið notar við framleiðslu á osti. Þetta er sambærilegt við það þegar gefinn var út kvóti fyrir jólin svo að Mjólkursamsalan gæti flutt inn smjör, af því að skortur var á rjóma á innanlandsmarkaði. Myndin sem teiknast upp er alveg skýr; ef innflutningsfyrirtæki óska eftir því að fá tollkvóta á lægri tolli vegna skorts á búvörum innanlands, til að geta boðið neytendum betra vöruúrval og lægra verð, er það voða erfitt fyrir ráðuneytið, sem að lokum segir bara nei. Ef hins vegar hagsmunaaðilar í landbúnaði þurfa á tollkvóta að halda til að geta haldið áfram framleiðslu, er það afgreitt í hvelli. Félag atvinnurekenda gagnrýnir þessa ákvörðun á grundvelli þess að ekki sé eins farið með mismunandi umsóknir um innflutningskvóta á lægri tolli vegna skorts á vörunni innanlands. Hagar sóttu í febrúar um opinn tollkvóta fyrir osta úr mjólk sem ekki er til á Íslandi og fyrir lífrænan kjúkling, sem líka er ófáanlegur innanlands. Fyrirtækið fékk þá þvert nei. „Það er aldrei traustvekjandi þegar tvö sambærileg mál fá ósambærilega meðferð. Í öðru tilfellinu er brugðist við skorti með því að opna fyrir innflutning en í hinu er neytendum gefið langt nef og þeim sagt að borða eitthvað annað og þá helst eitthvað íslenskt,“ sagði Björg Ásta Þórðardóttir, lögfræðingur hjá FA, í Markaðnum í gær. Á þessu máli er önnur hlið; tollverndinni er í orði kveðnu haldið uppi meðal annars vegna fæðuöryggissjónarmiða; til að tryggja að Ísland sé sjálfu sér nógt um mat. En þegar innlendir framleiðendur bregðast ekki við þörfum markaðarins og varan er ekki til, kemur kerfið í veg fyrir að hægt sé að flytja hana inn á viðráðanlegu verði. Þannig er hvatinn til að gera betur, til dæmis með því að framleiða lífrænan kjúkling, enginn. Er það fæðuöryggi? Þessi afstaða landbúnaðarkerfisins á samt ekki að koma á óvart. Áratugum saman hafa landbúnaðarráðherrar, sama úr hvaða flokki þau koma, svínað markvisst á neytendum í þágu framleiðenda við ákvarðanir um tolla á landbúnaðarvörum. Í febrúar skipaði Sigurður Ingi Jóhannsson ráðherra starfshóp um tollamál í landbúnaði, þar sem bændur og framleiðendur á þeirra vegum áttu þrjá fulltrúa og launþegasamtök tvo, en Neytendasamtökin engan og innflytjendur engan. Eftir að þetta var gagnrýnt fengu samtök innflutningsfyrirtækja fulltrúa í hópnum, en Neytendasamtökin fengu eftir mikinn eftirrekstur bréf þann 6. maí um að þau ættu ekkert erindi í þennan starfshóp. „Stjórn Neytendasamtakanna getur með engu móti fallist á að launþegasamtök, bændasamtök og atvinnurekendur í starfshópnum gæti hagsmuna neytenda sérstaklega. Verður því að túlka svarið sem svo að ráðherra telji að endurskoðun á tollalöggjöf á sviði landbúnaðar komi neytendum ekkert við,“ skrifaði Jóhannes Gunnarsson, formaður Neytendasamtakanna, í grein í Fréttablaðinu á laugardaginn. Það verður sögulegt þegar ríkisstjórn sezt að völdum á Íslandi sem gætir hagsmuna neytenda gagnvart ónýtu og alltof dýru landbúnaðarkerfi. Þessi stjórn ætlar augljóslega ekki að marka nein slík tímamót. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Mest lesið Græðgin er komin út fyrir öll mörk Sigurjón Þórðarson Skoðun Heilbrigðiskerfið logar og er að hrynja: Þú áttir betra skilið Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þetta lítur ekki vel út Jón Ingi Hákonarson Skoðun Fræðsluskylda í stað skólaskyldu Eldur Smári Kristinsson Skoðun Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson Skoðun Glæðing vonar - ekki hjúkrunargreiningin Karen Ósk Björnsdóttir Skoðun Ríkisstjórn með útgjaldablæti er vandamál fyrir fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Máttur orðanna: Breyting á orðavali getur breytt hugarfarinu Ingrid Kuhlman Skoðun Ungt fólk er að missa trúna á stjórnmálum – og um leið á framtíðinni París Anna Bergmann Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun
Í Markaðnum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti, var í gær sagt frá því að landbúnaðarráðuneytið hefði enn á ný brugðizt hratt og vel við óskum framleiðenda í landbúnaði og gefið út opinn tollkvóta á lífrænni mjólk að beiðni Mjólkurbúsins KÚ. Ástæðan er að skortur er innanlands á lífrænni mjólk, sem mjólkurbúið notar við framleiðslu á osti. Þetta er sambærilegt við það þegar gefinn var út kvóti fyrir jólin svo að Mjólkursamsalan gæti flutt inn smjör, af því að skortur var á rjóma á innanlandsmarkaði. Myndin sem teiknast upp er alveg skýr; ef innflutningsfyrirtæki óska eftir því að fá tollkvóta á lægri tolli vegna skorts á búvörum innanlands, til að geta boðið neytendum betra vöruúrval og lægra verð, er það voða erfitt fyrir ráðuneytið, sem að lokum segir bara nei. Ef hins vegar hagsmunaaðilar í landbúnaði þurfa á tollkvóta að halda til að geta haldið áfram framleiðslu, er það afgreitt í hvelli. Félag atvinnurekenda gagnrýnir þessa ákvörðun á grundvelli þess að ekki sé eins farið með mismunandi umsóknir um innflutningskvóta á lægri tolli vegna skorts á vörunni innanlands. Hagar sóttu í febrúar um opinn tollkvóta fyrir osta úr mjólk sem ekki er til á Íslandi og fyrir lífrænan kjúkling, sem líka er ófáanlegur innanlands. Fyrirtækið fékk þá þvert nei. „Það er aldrei traustvekjandi þegar tvö sambærileg mál fá ósambærilega meðferð. Í öðru tilfellinu er brugðist við skorti með því að opna fyrir innflutning en í hinu er neytendum gefið langt nef og þeim sagt að borða eitthvað annað og þá helst eitthvað íslenskt,“ sagði Björg Ásta Þórðardóttir, lögfræðingur hjá FA, í Markaðnum í gær. Á þessu máli er önnur hlið; tollverndinni er í orði kveðnu haldið uppi meðal annars vegna fæðuöryggissjónarmiða; til að tryggja að Ísland sé sjálfu sér nógt um mat. En þegar innlendir framleiðendur bregðast ekki við þörfum markaðarins og varan er ekki til, kemur kerfið í veg fyrir að hægt sé að flytja hana inn á viðráðanlegu verði. Þannig er hvatinn til að gera betur, til dæmis með því að framleiða lífrænan kjúkling, enginn. Er það fæðuöryggi? Þessi afstaða landbúnaðarkerfisins á samt ekki að koma á óvart. Áratugum saman hafa landbúnaðarráðherrar, sama úr hvaða flokki þau koma, svínað markvisst á neytendum í þágu framleiðenda við ákvarðanir um tolla á landbúnaðarvörum. Í febrúar skipaði Sigurður Ingi Jóhannsson ráðherra starfshóp um tollamál í landbúnaði, þar sem bændur og framleiðendur á þeirra vegum áttu þrjá fulltrúa og launþegasamtök tvo, en Neytendasamtökin engan og innflytjendur engan. Eftir að þetta var gagnrýnt fengu samtök innflutningsfyrirtækja fulltrúa í hópnum, en Neytendasamtökin fengu eftir mikinn eftirrekstur bréf þann 6. maí um að þau ættu ekkert erindi í þennan starfshóp. „Stjórn Neytendasamtakanna getur með engu móti fallist á að launþegasamtök, bændasamtök og atvinnurekendur í starfshópnum gæti hagsmuna neytenda sérstaklega. Verður því að túlka svarið sem svo að ráðherra telji að endurskoðun á tollalöggjöf á sviði landbúnaðar komi neytendum ekkert við,“ skrifaði Jóhannes Gunnarsson, formaður Neytendasamtakanna, í grein í Fréttablaðinu á laugardaginn. Það verður sögulegt þegar ríkisstjórn sezt að völdum á Íslandi sem gætir hagsmuna neytenda gagnvart ónýtu og alltof dýru landbúnaðarkerfi. Þessi stjórn ætlar augljóslega ekki að marka nein slík tímamót.
Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson Skoðun
Ríkisstjórn með útgjaldablæti er vandamál fyrir fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun
Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson Skoðun
Ríkisstjórn með útgjaldablæti er vandamál fyrir fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun