Aðgerðaleysi ekki valkostur Snærós Sindradóttir skrifar 19. júlí 2014 07:00 „Það flaug dróni þrjá metra fyrir ofan höfuðið á mér,“ skrifaði Facebook-vinkona mín sem er búsett í Jerúsalem á vegginn sinn í vikunni. Ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs hefur sjaldan verið jafn alvarlegt og nú. Bandaríkin hafa sagst virða rétt Ísraela til að verja land sitt fyrir árásum Hamas-samtakanna. Hamas-liðar eru engin lömb en hingað til hafa heimatilbúin flugskeyti þeirra orðið völd að dauða eins manns. Á meðan hafa Ísraelsmenn stráfellt hundruð almennra borgara í viðleitni sinni til „sjálfsvarnar“. Börn, unglingar, konur og karlar hafa látið lífið. Það undirstrikar fáránleikann að Ísraelar skuli gera fimm klukkustunda hlé á loftárásum og öðrum hernaði svo Palestínumenn geti orðið sér úti um nauðþurftir og gert tilraun til að sameina fjölskylduna í nýjum kjallara. Þessu svipar til hryllingsmyndar þar sem sadískur morðingi leyfir fórnarlambi sínu að fá aðeins meira forskot. Hlaupa aðeins lengra áður en morðinginn heldur eftirförinni áfram án þess að blása úr nös. Í tilfelli Palestínumanna er þó ekkert hægt að hlaupa. Þjóðin hefur búið á bak við múr svo árum skiptir og ferðafrelsi þeirra er skert verulega. Það er vonlaust að ímynda sér hvernig það er að hafa dróna fljúgandi yfir höfði sér eins og máva niðri við tjörn. Það er erfitt að setja sig í þau spor að mega ekki fara hvert sem okkur lystir eða hafa ekki aðgang að hreinu vatni allan ársins hring. Þegar ég bölvaði götusóparanum frá Reykjavíkurborg sem vakti mig á ókristilegum tíma í gærmorgun varð mér hugsað til þeirra sem vakna við skriðdreka fyrir utan gluggann sinn eða heyra sprengjugný í næstu götu. Það sem á sér stað í Palestínu núna eru ekki átök eða deilur jafnvígra aðila. Þarna eiga sér stað öfgahefndir fyrir tilbúnar sakir. Allir eru látnir gjalda fyrir sakir fárra og sprengjur Ísraelsmanna fara ekki í manngreinarálit. Við og hin 133 löndin sem hafa viðurkennt Palestínu sem sjálfstætt og fullvalda ríki hljótum að geta lagt okkar af mörkum til að bæta ástandið. Alþjóðasamfélagið verður að bregðast við. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Snærós Sindradóttir Mest lesið Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun
„Það flaug dróni þrjá metra fyrir ofan höfuðið á mér,“ skrifaði Facebook-vinkona mín sem er búsett í Jerúsalem á vegginn sinn í vikunni. Ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs hefur sjaldan verið jafn alvarlegt og nú. Bandaríkin hafa sagst virða rétt Ísraela til að verja land sitt fyrir árásum Hamas-samtakanna. Hamas-liðar eru engin lömb en hingað til hafa heimatilbúin flugskeyti þeirra orðið völd að dauða eins manns. Á meðan hafa Ísraelsmenn stráfellt hundruð almennra borgara í viðleitni sinni til „sjálfsvarnar“. Börn, unglingar, konur og karlar hafa látið lífið. Það undirstrikar fáránleikann að Ísraelar skuli gera fimm klukkustunda hlé á loftárásum og öðrum hernaði svo Palestínumenn geti orðið sér úti um nauðþurftir og gert tilraun til að sameina fjölskylduna í nýjum kjallara. Þessu svipar til hryllingsmyndar þar sem sadískur morðingi leyfir fórnarlambi sínu að fá aðeins meira forskot. Hlaupa aðeins lengra áður en morðinginn heldur eftirförinni áfram án þess að blása úr nös. Í tilfelli Palestínumanna er þó ekkert hægt að hlaupa. Þjóðin hefur búið á bak við múr svo árum skiptir og ferðafrelsi þeirra er skert verulega. Það er vonlaust að ímynda sér hvernig það er að hafa dróna fljúgandi yfir höfði sér eins og máva niðri við tjörn. Það er erfitt að setja sig í þau spor að mega ekki fara hvert sem okkur lystir eða hafa ekki aðgang að hreinu vatni allan ársins hring. Þegar ég bölvaði götusóparanum frá Reykjavíkurborg sem vakti mig á ókristilegum tíma í gærmorgun varð mér hugsað til þeirra sem vakna við skriðdreka fyrir utan gluggann sinn eða heyra sprengjugný í næstu götu. Það sem á sér stað í Palestínu núna eru ekki átök eða deilur jafnvígra aðila. Þarna eiga sér stað öfgahefndir fyrir tilbúnar sakir. Allir eru látnir gjalda fyrir sakir fárra og sprengjur Ísraelsmanna fara ekki í manngreinarálit. Við og hin 133 löndin sem hafa viðurkennt Palestínu sem sjálfstætt og fullvalda ríki hljótum að geta lagt okkar af mörkum til að bæta ástandið. Alþjóðasamfélagið verður að bregðast við.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun