Menning

Skyldu það vera ljóðajól?

Friðrika Benónýsdóttir skrifar
Þórdís Gísladóttir
Þórdís Gísladóttir
Ljóðabókaútgáfa stóð með miklum blóma á árinu sem fer að kveðja. Konur áttu þar stóran þátt og hver skáldkonan á fætur annarri sendi frá sér magnaðan skáldskap. Við grípum niður í nokkrar þessara ljóðabóka í tilraun til að endurspegla þá margbreytni sem ríkir í ljóðaútgáfunni.

Haustlaufin yfir mér



Víst væri gott að geta

safnað saman völdum ævistundum

og örfáum fölskum minningum

líkt og haustlaufum

sem leikskólabörn tína úti á túni.

Þurrkað þær og slétt

límt á stór pappaspjöld

hengt á vegg

horft á þær með öðru auganu eða báðum

meðan skammdegið umvefur bæinn

og fyrir löngu orðið leiðigjarnt

að laumast með Facebook-veggjum.

                                          Þórdís Gísladóttir, Velúr



Faðmlag

Bara eitt faðmlag, það er nóg

en í staðinn er búið að gera allt

segja allt, ræða málin allt til dauða

sofa hjá í svörtum nælonsokkum

reyra korselettið

gera við allt húsið

mig langar bara í eitt faðmlag

eitt faðmlag og hvíla þar

styrkjast þar

finna fyrir þér

að þú getur eitthvað lítið.

                 Elísabet Kristín Jökulsdóttir, Enginn dans við Ufsaklett



Drápa (brot)

Stjörnur hafa fallið

úr festingunni

sáldrast yfir götur

Brotin stingast

eins og hnífsoddar

upp úr mjöllinni

Flugvél brýst

út úr skýjunum

strýkst við

marglit þökin

í miðbænum

Í Reykjavík

fellur nóttin

með hvini

eins og öxi

                Gerður Kristný, Drápa



KOK (brot)



við söfnum míniatúrum úr gleri

hreyfum okkur eftir kerfi

rífumst sjaldnar en flestir

en þegar það gerist

þegar það gerist

það gerist

gerist

agnarsmáum dýrum

úr gleri

hendurnar úr gleri

kynfærin úr gleri

fötin úr gleri

áform okkar úr gleri

loforðin draumarnir

gæludýrin úr gleri

ásjóna hvors annars úr speglagleri

og við blásum litlar lygar út í gleri

litlar tilgangslausar lygar út í gleri

                             Kristín Eiríksdóttir, KOK



Gleðilegt ár



Árið

kemur í frakka

með spæl

sem mér virðist löngu úr móð

setur upp hanska

úr fórum Harry Klein,

ég segi: hættu nú alveg

Spennan, kona, spennan,'

hvíslar árið

um hæl

og

stingur hnífi

og þjóðsöng í vasann

Torvelt að vita

upp á hverju það tekur næst

enginn

hefur áður tekið viðlíka

tilhlaup

                    Sigurbjörg Þrastardóttir, Kátt skinn (og gloría)



erindi



enn

koma farfuglarnir

á hverju vori

um langan veg

kvikir

eins og kompásnál

með lífsins þyt

í vængjaslætti

komnir

til að skapa

himin í höfði þínu

jörð í brjósti þínu

ljós í hjarta þínu

einu sinni enn

                  Guðrún Hannesdóttir, Slitur úr orðabók fugla






Fleiri fréttir

Sjá meira


×