Það sem við lærðum af hollenska burðardýrinu Atli Fannar Bjarkason skrifar 15. október 2015 07:00 Samstarfsvilji borgar sig ekki. Þrátt fyrir að hafa sýnt lögreglunni á Íslandi mikinn samstarfsvilja var það ekki metið. Hin hollenska Mirjam van Twuyver fékk 11 ára dóm sem var einn sá þyngsti sem fallið hefur á Íslandi í tengslum við fíkniefnamál. Hún benti lögreglunni á fólk og tók þátt í tálbeituaðgerð. Þá tilkynnti hún lögreglu við yfirheyrslur að til stæði að smygla fíkniefnum með Norrænu til Íslands — skömmu síðar fundust 90 kíló af hörðum efnum í bíl pars sem kom til landsins með Norrænu. Burðardýr flytja inn fíkniefni í neyð. Mirjam lýsir því í viðtalinu við Stundina hvernig hún gat ekki borgað húsaleigu. Hún er öryrki og segir mjög erfitt að lifa á bótunum í Hollandi. Hún þurfti að leita til Hjálpræðishersins, missti íbúðina sína og þurfti að búa á götunni. Hún flutti svo inn til manns sem reyndist vera ofbeldismaður og kynntist loks fólki sem fékk hana til að smygla fíkniefnum til Íslands. Hún gerði þetta ekki vegna þess að þetta væri spennandi viðskiptatækifæri. Höfuðpaurarnir sleppa. Í viðtali við Stundina lýsir Mirjam því hvernig henni er ítrekað hótað af glæpasamtökum sem stóðu að smyglinu. Hún lýsir því þegar aðili tengdur málinu sagðist vita hvar hún ætti heima og að hann vissi að hundurinn hennar væri þar. Þá sagðist hann vita hvar foreldrar hennar búa og að svik myndu kosta höfuð hennar. Samtökin ná samt að halda sér í það mikilli fjarlægð að hún veit lítið um þau, annað en að þau eru mjög ógnvekjandi og með augu í hnakkanum. Semsagt. Meingölluð stefna í fíkniefnamálum, sem virkar ekki samkvæmt neinni skilgreiningu, er notuð til að troða burðardýri í fangelsi í mörg ár á meðan höfuðpaurarnir mala sitt gull í friði. Vel gert, Ísland. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun
Samstarfsvilji borgar sig ekki. Þrátt fyrir að hafa sýnt lögreglunni á Íslandi mikinn samstarfsvilja var það ekki metið. Hin hollenska Mirjam van Twuyver fékk 11 ára dóm sem var einn sá þyngsti sem fallið hefur á Íslandi í tengslum við fíkniefnamál. Hún benti lögreglunni á fólk og tók þátt í tálbeituaðgerð. Þá tilkynnti hún lögreglu við yfirheyrslur að til stæði að smygla fíkniefnum með Norrænu til Íslands — skömmu síðar fundust 90 kíló af hörðum efnum í bíl pars sem kom til landsins með Norrænu. Burðardýr flytja inn fíkniefni í neyð. Mirjam lýsir því í viðtalinu við Stundina hvernig hún gat ekki borgað húsaleigu. Hún er öryrki og segir mjög erfitt að lifa á bótunum í Hollandi. Hún þurfti að leita til Hjálpræðishersins, missti íbúðina sína og þurfti að búa á götunni. Hún flutti svo inn til manns sem reyndist vera ofbeldismaður og kynntist loks fólki sem fékk hana til að smygla fíkniefnum til Íslands. Hún gerði þetta ekki vegna þess að þetta væri spennandi viðskiptatækifæri. Höfuðpaurarnir sleppa. Í viðtali við Stundina lýsir Mirjam því hvernig henni er ítrekað hótað af glæpasamtökum sem stóðu að smyglinu. Hún lýsir því þegar aðili tengdur málinu sagðist vita hvar hún ætti heima og að hann vissi að hundurinn hennar væri þar. Þá sagðist hann vita hvar foreldrar hennar búa og að svik myndu kosta höfuð hennar. Samtökin ná samt að halda sér í það mikilli fjarlægð að hún veit lítið um þau, annað en að þau eru mjög ógnvekjandi og með augu í hnakkanum. Semsagt. Meingölluð stefna í fíkniefnamálum, sem virkar ekki samkvæmt neinni skilgreiningu, er notuð til að troða burðardýri í fangelsi í mörg ár á meðan höfuðpaurarnir mala sitt gull í friði. Vel gert, Ísland.