Þjóðsöngurinn Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar 29. júní 2016 07:00 Ég hef lítið vit á fótbolta en ég hef fylgst vel með gengi íslenska landsliðsins á EM. Í mörgum aðstæðum hef ég stáltaugar en þegar kemur að því að horfa á landsliðið keppa næ ég að sjá þegar liðið stillir sér upp við innganginn og horfa á þegar hetjurnar leiða börnin inn en meira ræð ég varla við. Í fyrsta leiknum þekkti ég Ronaldo í sjón af því að hann þykir einn fallegasti karlmaður í heimi og svo þekki ég Aron fyrirliða með nafni af því að ég skírði hjá honum barn. Svo þegar ég horfi á Heimi þjálfara finnst mér ég nú alltaf þekkja hann því ég var prestur í Landakirkju í Eyjum þar sem afi hans var meðhjálpari í meira en 40 ár, pabbi hans söng í kórnum með sinni ógleymanlegu bassarödd og eldri bróðir hans hefur verið þar farsæll kirkjuhaldari árum saman. Svona er litla Ísland. Þegar leikir hefjast rís ég á fætur með taugarnar þandar og fer að setja í vél, brjóta saman úr þurrkaranum eða eitthvað annað sem róar mig. En fyrst kemur þó stundin sem ég vil ekki missa af; þegar leikvangurinn fyllist af íslenska þjóðsöngnum. Þá leyfi ég mér að gráta. Ekki af þjóðernisstolti, því það er ekki inntak þjóðsöngsins þótt ég sé sannarlega stolt þegar ég horfi á þessa drengilegu íþróttamenn okkar sem hafa náð að heila alla þjóðina í sumar. Þjóðsöngurinn er lofsöngur til lífsins og Guðs eins og hver skilgreinir hann í sínu hjarta. Enginn herskár mars heldur auðmýkt og fegurð, þar sem manneskjan stendur í smæð sinni og undrun frammi fyrir sólkerfum himna og þúsundum ára og er einmitt þess vegna fær um að halda einbeitingu, líka á risavöxnum knattspyrnuvelli andspænis milljónaþjóðum.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu 29. júní 2016 Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Jóna Hrönn Bolladóttir Mest lesið Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Ég hef lítið vit á fótbolta en ég hef fylgst vel með gengi íslenska landsliðsins á EM. Í mörgum aðstæðum hef ég stáltaugar en þegar kemur að því að horfa á landsliðið keppa næ ég að sjá þegar liðið stillir sér upp við innganginn og horfa á þegar hetjurnar leiða börnin inn en meira ræð ég varla við. Í fyrsta leiknum þekkti ég Ronaldo í sjón af því að hann þykir einn fallegasti karlmaður í heimi og svo þekki ég Aron fyrirliða með nafni af því að ég skírði hjá honum barn. Svo þegar ég horfi á Heimi þjálfara finnst mér ég nú alltaf þekkja hann því ég var prestur í Landakirkju í Eyjum þar sem afi hans var meðhjálpari í meira en 40 ár, pabbi hans söng í kórnum með sinni ógleymanlegu bassarödd og eldri bróðir hans hefur verið þar farsæll kirkjuhaldari árum saman. Svona er litla Ísland. Þegar leikir hefjast rís ég á fætur með taugarnar þandar og fer að setja í vél, brjóta saman úr þurrkaranum eða eitthvað annað sem róar mig. En fyrst kemur þó stundin sem ég vil ekki missa af; þegar leikvangurinn fyllist af íslenska þjóðsöngnum. Þá leyfi ég mér að gráta. Ekki af þjóðernisstolti, því það er ekki inntak þjóðsöngsins þótt ég sé sannarlega stolt þegar ég horfi á þessa drengilegu íþróttamenn okkar sem hafa náð að heila alla þjóðina í sumar. Þjóðsöngurinn er lofsöngur til lífsins og Guðs eins og hver skilgreinir hann í sínu hjarta. Enginn herskár mars heldur auðmýkt og fegurð, þar sem manneskjan stendur í smæð sinni og undrun frammi fyrir sólkerfum himna og þúsundum ára og er einmitt þess vegna fær um að halda einbeitingu, líka á risavöxnum knattspyrnuvelli andspænis milljónaþjóðum.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu 29. júní 2016
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun