Sósíalistar ætla í ríkisstjórn Gunnar Smári Egilsson skrifar 15. september 2021 14:32 Sósíalistar hafa lagt fram plan um endurreisn íslensks samfélags eftir niðurbrot nýfrjálshyggjuáranna. Þetta er rótttækt plan í samanburði við það sem aðrir flokkar leggja fram fyrir þessar kosningar. En þetta er ekki róttækt plan í samaburði við kröfur almenning á síðustu öld; kröfur sem byggðu upp félagslegt íbúðakerfi, gjaldfrjálsa heilbrigðisþjónustu, menntun fyrir alla, veikindarétt, atvinnuleysisbætur, eftirlaun, örorkubætur og í raun allt sem einhvers virði er í hinu skipulagða samfélagi millum okkar. Við þurfum ekki útvatnaðar kröfur Hvernig stendur á þessu? Að sígildar kröfur almennings hljómi róttækar í sviði stjórnmálanna. Það er vegna þess að þetta svið, svið elítustjórnmálanna, hefur verið fært frá kröfum almennings upp að bryggju auðvaldsins. Þar er ekkert flutt nema það sem auðvaldið sættir sig við. Á meðan Sósíalistar leggja fram óritskoðaðar kröfur almennings, sem mikill meirihluti fólks styður, þá leggja flestir flokkar fram útvatnaðar kröfur, nógu mildar svo þær styggja ekki auðvaldið. Það er eins og þeir líti á það sem hlutverk sitt að draga svo úr kröfum almennings að þær raski ekki ró hinna ríku og voldugu. En slíkar kröfur munu ekki duga til að breyta um stefnu. Þær eru eins og tyggjó sem á að stinga í ryðgötin á handónýtri nýfrjálshyggjunni svo hún geti drattast áfram veginn. Þeim er ekki ætlað að breyta um stefnu, ekki ætlað til að smíða nýjan vagn, eru ekki grunnurinn að nýju og réttlátara samfélagi. Þeim er aðeins ætlað að smyrsl á sárin undan allra verstu andstyggð núverandi stefnu. Við þurfum að vita hvert við ætlum Nú þegar nýfrjálshyggjan er hrunin er öllum ljóst að fjögur ár til viðbótar undir fána hennar munu ganga frá öllum grunnkerfum samfélagsins, færa allan auð, auðlindir og völd almennings til hinna fáu, brjóta niður samfélagið, skilja almenning eftir sem valdalausan verkalýð í verbúð hinna ríku. Sósíalistar sætta sig ekki við þetta. Sósíalistar segja: Lýðræðisvettvangurinn tilheyrir almenningi, Alþingi tilheyrir almenningi og almenningur þar á engan hátt að slá af kröfum sínum áður en hann sest niður til að móta framtíðarstefnu þessa samfélags. Og Sósíalistar segja: Sagan sýnir að það er aðeins þegar stjórnmálin byggja á kröfum almennings um réttlæti, þegar stjórnmálin eru framlenging krafna um sómasamleg kjör, mannvirðingu og frelsi alls almennings; það er aðeins þá sem stjórnmál almennings hafa afl til að taka völdin af auðvaldinu og móta samfélag sem þjónar fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu. Við þurfum að standa með draumum okkar Stórir draumar og háleit markmið sameina fólk. Sjálfsritskoðun þeirra sem fyrir fram gefast upp fyrir afli hinna ríku sundrar. Þetta höfum við séð í verkalýðsbaráttunni þar sem róttækur baráttuandi sósíalista náði að endurvekja hreyfingu sem hafði beygt sig undir vald hinna ríku. Það sama þurfum við að gera á lýðræðisvettvangi Alþingis og sveitastjórna. Sósíalistar þurfa að leggja fram kröfur sem vekja, koma með eld sem logar og bera óhræddir fram drauma kynslóðanna um réttlæti og jöfnuð. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að þar var of mikið gert fyrir hin fátæku, veiku og valdalausu. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að völdin voru dreifð, vegna þess að fólk fékk einhverju ráðið um nærsamfélag sitt, vinnustað, skóla, verslun, banka eða þær stofnanir sem samfélagið er smíðað úr. En það eru mímörg dæmi um samfélög sem hafa hrunið vegna þess að hin ríku og voldugu brutu þau niður, vegna þess að þau sem dregið höfðu til sín vald og auð gátu ekki hætt, fengu aldrei nóg. Við þurfum kjark til að taka völdin Eina leiðin til að sameina vinstra fólk og aðra réttlætissinna, samvinnufólk og þau sem berjast fyrir mannvirðingu allra, verkalýðssinna og þau sem dreymir um jöfnuð og að samfélagið sé mótað af samkennd og kærleika; eina leiðin til að sameina þetta fólk er að reisa markið hátt. Við eigum þennan draum sameiginlega, hann er það sem sameinar okkur. Karp um tæknilegar útfærslu smáatriða innan óbreytt kerfis sundrar. Þess vegna er Sósíalistaflokkurinn eins og hann er; flokkur stórra drauma og sígildra krafna um jöfnuð og réttlæti. Það er vegna þess að við getum ekki sameinast nema einmitt þar, þar sem loginn er stærstur og viljinn sterkastur. Með stuðningi kjósenda mun Sósíalistaflokkurinn byggja upp samstöðu á Alþingi um nýtt Íslands, stórkostlegt Ísland. Sósíalistar ætla sér að breyta Íslandi og flokkurinn hræðist á engan hátt að taka ábyrgð á rekstri ríkisvaldsins. Hann getur ekki beðið eftir að taka yfir stjórn ríkisvaldsins af auðvaldsflokkunum og fylgihnöttum þeirra. Höfundur er oddviti Sósíalista í Reykjavíkurkjördæmi norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Smári Egilsson Skoðun: Kosningar 2021 Sósíalistaflokkurinn Mest lesið Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar Skoðun Framtíðarkvíði er ekki gott veganesti Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Orkan á Vestfjörðum Þorsteinn Másson skrifar Skoðun Smábátar eru þjóðhagslega hagkvæmari en togarar Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Vísindin vakna til nýsköpunar! Einar Mäntylä skrifar Skoðun Risastórt lýðheilsumál sem Alþingi hunsar Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Þess vegna býð ég mig fram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson skrifar Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Framboð er eina leiðin Eiríkur St. Eiríksson skrifar Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpun og kennarar Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Nýjar lausnir gegn ofbeldi Drífa Snædal skrifar Skoðun Lögin um það sem er bannað Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir skrifar Skoðun Dauðarefsing Pírata Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Af hverju erum við að þessu? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Upplýsingaóreiða í boði orkugeirans og Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Úrskurðargrautur lögmanna Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Er vitlaust gefið í stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Hinn langi USArmur Ísraels Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Kveðja frá Heimssýn til landsfundar VG 2024 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðaróperan á Alþingi í nær 70 ár Finnur Bjarnason,Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um Ölfusárbrú og veggjöld Haukur Arnþórsson skrifar Sjá meira
Sósíalistar hafa lagt fram plan um endurreisn íslensks samfélags eftir niðurbrot nýfrjálshyggjuáranna. Þetta er rótttækt plan í samanburði við það sem aðrir flokkar leggja fram fyrir þessar kosningar. En þetta er ekki róttækt plan í samaburði við kröfur almenning á síðustu öld; kröfur sem byggðu upp félagslegt íbúðakerfi, gjaldfrjálsa heilbrigðisþjónustu, menntun fyrir alla, veikindarétt, atvinnuleysisbætur, eftirlaun, örorkubætur og í raun allt sem einhvers virði er í hinu skipulagða samfélagi millum okkar. Við þurfum ekki útvatnaðar kröfur Hvernig stendur á þessu? Að sígildar kröfur almennings hljómi róttækar í sviði stjórnmálanna. Það er vegna þess að þetta svið, svið elítustjórnmálanna, hefur verið fært frá kröfum almennings upp að bryggju auðvaldsins. Þar er ekkert flutt nema það sem auðvaldið sættir sig við. Á meðan Sósíalistar leggja fram óritskoðaðar kröfur almennings, sem mikill meirihluti fólks styður, þá leggja flestir flokkar fram útvatnaðar kröfur, nógu mildar svo þær styggja ekki auðvaldið. Það er eins og þeir líti á það sem hlutverk sitt að draga svo úr kröfum almennings að þær raski ekki ró hinna ríku og voldugu. En slíkar kröfur munu ekki duga til að breyta um stefnu. Þær eru eins og tyggjó sem á að stinga í ryðgötin á handónýtri nýfrjálshyggjunni svo hún geti drattast áfram veginn. Þeim er ekki ætlað að breyta um stefnu, ekki ætlað til að smíða nýjan vagn, eru ekki grunnurinn að nýju og réttlátara samfélagi. Þeim er aðeins ætlað að smyrsl á sárin undan allra verstu andstyggð núverandi stefnu. Við þurfum að vita hvert við ætlum Nú þegar nýfrjálshyggjan er hrunin er öllum ljóst að fjögur ár til viðbótar undir fána hennar munu ganga frá öllum grunnkerfum samfélagsins, færa allan auð, auðlindir og völd almennings til hinna fáu, brjóta niður samfélagið, skilja almenning eftir sem valdalausan verkalýð í verbúð hinna ríku. Sósíalistar sætta sig ekki við þetta. Sósíalistar segja: Lýðræðisvettvangurinn tilheyrir almenningi, Alþingi tilheyrir almenningi og almenningur þar á engan hátt að slá af kröfum sínum áður en hann sest niður til að móta framtíðarstefnu þessa samfélags. Og Sósíalistar segja: Sagan sýnir að það er aðeins þegar stjórnmálin byggja á kröfum almennings um réttlæti, þegar stjórnmálin eru framlenging krafna um sómasamleg kjör, mannvirðingu og frelsi alls almennings; það er aðeins þá sem stjórnmál almennings hafa afl til að taka völdin af auðvaldinu og móta samfélag sem þjónar fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu. Við þurfum að standa með draumum okkar Stórir draumar og háleit markmið sameina fólk. Sjálfsritskoðun þeirra sem fyrir fram gefast upp fyrir afli hinna ríku sundrar. Þetta höfum við séð í verkalýðsbaráttunni þar sem róttækur baráttuandi sósíalista náði að endurvekja hreyfingu sem hafði beygt sig undir vald hinna ríku. Það sama þurfum við að gera á lýðræðisvettvangi Alþingis og sveitastjórna. Sósíalistar þurfa að leggja fram kröfur sem vekja, koma með eld sem logar og bera óhræddir fram drauma kynslóðanna um réttlæti og jöfnuð. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að þar var of mikið gert fyrir hin fátæku, veiku og valdalausu. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að völdin voru dreifð, vegna þess að fólk fékk einhverju ráðið um nærsamfélag sitt, vinnustað, skóla, verslun, banka eða þær stofnanir sem samfélagið er smíðað úr. En það eru mímörg dæmi um samfélög sem hafa hrunið vegna þess að hin ríku og voldugu brutu þau niður, vegna þess að þau sem dregið höfðu til sín vald og auð gátu ekki hætt, fengu aldrei nóg. Við þurfum kjark til að taka völdin Eina leiðin til að sameina vinstra fólk og aðra réttlætissinna, samvinnufólk og þau sem berjast fyrir mannvirðingu allra, verkalýðssinna og þau sem dreymir um jöfnuð og að samfélagið sé mótað af samkennd og kærleika; eina leiðin til að sameina þetta fólk er að reisa markið hátt. Við eigum þennan draum sameiginlega, hann er það sem sameinar okkur. Karp um tæknilegar útfærslu smáatriða innan óbreytt kerfis sundrar. Þess vegna er Sósíalistaflokkurinn eins og hann er; flokkur stórra drauma og sígildra krafna um jöfnuð og réttlæti. Það er vegna þess að við getum ekki sameinast nema einmitt þar, þar sem loginn er stærstur og viljinn sterkastur. Með stuðningi kjósenda mun Sósíalistaflokkurinn byggja upp samstöðu á Alþingi um nýtt Íslands, stórkostlegt Ísland. Sósíalistar ætla sér að breyta Íslandi og flokkurinn hræðist á engan hátt að taka ábyrgð á rekstri ríkisvaldsins. Hann getur ekki beðið eftir að taka yfir stjórn ríkisvaldsins af auðvaldsflokkunum og fylgihnöttum þeirra. Höfundur er oddviti Sósíalista í Reykjavíkurkjördæmi norður.
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun