Borgin okkar Guðrún Jónasdóttir skrifar 12. maí 2022 11:31 Hann er sennilega vandfundinn sá sem ekki þykir hugmyndin um göngugötu og vistgötu sjarmerandi. Möguleikinn á að geta setið úti og gætt sér á góðum mat í góðra manna hópi er nokkuð sem okkur öllum þykir eftirsóknarvert. Til að skapa þessa eftirsóknarverðu stemningu í Kvosinni hafa borgaryfirvöld lokað leiðum út á Lækjargötu. Þessi skipulagsbreyting hefur talsverð áhrif á nærliggjandi götur og sem íbúi í Garðastrætinu síðastliðin 20 ár tel ég mig geta lýst afleiðingunum. Í dag fer stór hluti af umferðinni úr Kvosinni fram hjá svefnherbergisgluggum íbúa Garðastrætisins. Þetta hefur alltaf verið róleg íbúðagata en með þessu hefur henni verið gefið nýtt hlutverk; sem stofnæð fyrir umferðina, þar á meðal atvinnuumferð úr Kvosinni. Án alls samráðs við íbúa götunnar! Samhliða því að laða fleiri gesti í miðbæinn hafa borgaryfirvöld markvisst fækkað bílastæðum, sérstaklega í atvinnugötum. Fleiri hundruð bílastæði hafa horfið af borgarlandi í miðbænum síðustu ár. Vissulega hafa bæst við fjölmörg stæði við Austurhöfn, sem er þó töluvert dýrari kostur. Hér í hverfinu er nánast ómögulegt að finna stæði eftir að gjaldskyldu lýkur. Á sama tíma eru undantekningarlaust fleiri en 60 stæði laus í bílahúsinu á Vesturgötu og fleiri en 700 stæði laus í öllum bílahúsunum í miðbænum. Þetta ástand sem lagt er á íbúðagötur er að öllu leyti tilbúið og frekar auðvelt að laga, t.d. með því að lengja gjaldskyldutímann í götunum, lækka verðið í bílahúsunum þegar aðsókn þar dregst saman og hafa þau opin allan sólarhringinn. Ég skora á borgaryfirvöld að svara af hverju bílahúsin fá að vera svona illa nýtt á meðan íbúar í nærliggjandi götum eiga í erfiðleikum með að finna sér bílastæði. Það er daglegur viðburður að bílar bakki og keyri upp einstefnugöturnar fyrir vestan Garðastræti til þess eins að ná í bílastæði. Þá staðreynd þekki ég alltof vel þar sem fyrir sex árum bakkaði bílstjóri einn í slíkum leiðangri upp Bárugötuna og keyrði á son minn. Sonur minn, fullorðinn einstaklingur, hefur síðan þá glímt við vandamál í baki, hálsi og höfði. Það þarf varla að spyrja sig að því hvað hefði gerst hefði bílstjórinn keyrt á eitt af þeim fjölmörgu börnum sem búa í götunni. Ef marka má svör Hjálmars Sveinssonar á íbúafundi í september 2016 telja borgaryfirvöld sig ekki bera neina ábyrgð á hvað íbúar og gestir bæjarins gera til þess að komast úr þessu skipulagsvölundarhúsi eða til að ná sér í ókeypis bílastæði. Sonur minn sat þann fund og lýsti bæði ástandinu í hverfinu og ákeyrslunni fyrir Hjálmari. Á síðasta ári samþykkti borgarráð breytingar á gjaldskrá íbúakorta. Með þeirri samþykkt var enn frekar aukið á mismunun á íbúum borgarinnar eftir búsetu. Árgjaldið á íbúakortum fór úr 8.000 kr. í 15.000 kr. fyrir visthæfar bifreiðar en í 30.000 kr. fyrir aðrar bifreiðar. Ástæðan fyrir breytingunum er sögð vera grænir hvatar í baráttunni gegn loftslagsbreytingum. Hversu mikil er alvaran í raun og veru í baráttunni gegn loftslagsbreytingum þegar þetta álag lendir einungis á brotabroti af íbúum borgarinnar, þ.e. íbúum sem búa á gjaldsvæðum? Menga bílar íbúa á gjaldsvæðunum meira en bílar íbúa utan þeirra? Af hverju eru engir grænir hvatar í gjaldskrá bílahúsanna? Það er vert að taka það fram að fólksbílaeign íbúa í 101 er ein sú minnsta í allri Reykjavík. Í ljósi þessarar miklu umhverfisvakningar mætti ætla að borgaryfirvöld myndu fagna íbúum sem lifa bíllausum lífsstíl. Þvert á móti! Ef sótt er um að bæta við nýrri séríbúð í húsi þá eru þessi sömu borgaryfirvöld fljót að afhenda reikning upp á meira en tvær milljónir fyrir bílastæðagjaldi ef ekki er möguleiki á bílastæði á lóðinni. Það gjald ber að greiða þrátt fyrir að íbúðareigandinn ætli sér að vera einkar umhverfisvænn og lifa án einkabíls. Það skal tekið fram að íbúðareigandinn fær nákvæmlega ekkert fyrir greiðslu bílastæðagjaldsins. Bílastæði í íbúðagötunum voru fyrst og fremst hugsuð fyrir íbúa þeirra gatna. Í kringum 2004 var orðið erfitt að fá stæði hér í götunni og þá hófst gjaldskylda og jafnframt útgáfa íbúakortanna. Ástandið stórbatnaði. Áherslurnar hafa hins vegar algjörlega snúist við hjá núverandi borgaryfirvöldum og þar ríkir nú sú skoðun að ákveðnar íbúðagötur eigi að sjá gestum bæjarins fyrir bílastæðum. Það sem sýnir viðhorfsbreytinguna einna best er skýrsla sem unnin var fyrir borgaryfirvöld. Þar stendur að íbúarnir á gjaldsvæðunum borgi alltof lítið fyrir aðgang að stæðunum og að þeir njóti forréttinda að geta lagt fyrir utan heimili sín. Þrátt fyrir að mörg hverfi í Reykjavík séu þannig hönnuð að bílastæði séu á borgarlandi eru íbúar á gjaldsvæðunum þeir einu í Reykjavík sem ætlast er til að greiði sérstaklega fyrir mögulegan aðgang að þeim og mæti þar að auki samkeppni um þau. Þetta er bæði ósanngjarnt og hættulegt. Höfundur er íbúi í Garðastræti í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Reykjavík Skoðun: Kosningar 2022 Sveitarstjórnarkosningar 2022 Mest lesið Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir Skoðun Græðgi Kolbrún Bergþórsdóttir Skoðun Árið er 1990 Rebekka Hilmarsdóttir Skoðun Hvers vegna getur ein greiðsla á ári frá TR verið góður kostur? Sigurjón Skúlason Skoðun Núna er næst! Bjarney Bjarnadóttir,Jóhanna M. Þorvaldsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Full orkuskipti ríkisflota og samgönguþjónustu fyrir 2030 Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Lýtalaus íslenska“ er ekki til Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hvatning til mótshaldara Landsmóts hestamanna Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Áróður Kremls gegn Úkraínu og NATO Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Að gefnu tilefni Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Það er ákvörðun að beita mannvonsku Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Löng barátta XD fyrir jafnrétti og frelsi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Árið er 1990 Rebekka Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Létt Borgarlína og bráðavandi umferðar Elías B. Elíasson,Þórarinn Hjaltason skrifar Skoðun Bestun Seðlabankastjóra Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Nýr tækniskóli rís við Flensborgarhöfn í Hafnarfirði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Úr samkeppni í einokun? Sigríður Margrét Oddsdóttir,Anna Hrefna Ingimundarsdóttir skrifar Skoðun Að mála sig út í horn Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Verst fyrir fámennustu ríkin Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað getum við tekið á móti mörgum? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Yazan, Kant og siðleg breytni á Íslandi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Dauðinn og skattarnir skrifar Skoðun Áskorun ÖBÍ og Þroskahjálpar til ráðherra og þingmanna Alma Ýr Ingólfsdóttir,Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar Skoðun Flug frá Keflavík til Köben tekur styttri tíma en meðaltími nauðgunar Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hvers vegna getur ein greiðsla á ári frá TR verið góður kostur? Sigurjón Skúlason skrifar Skoðun Í gíslingu Ríkislögmanns, samtryggingar og spillingar Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Þegar andi Mussolini svífur yfir vötnunum og titlar verða langir Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Af málathöfnum Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Etanól í glansumbúðum Ingibjörg Rósa Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Hann er sennilega vandfundinn sá sem ekki þykir hugmyndin um göngugötu og vistgötu sjarmerandi. Möguleikinn á að geta setið úti og gætt sér á góðum mat í góðra manna hópi er nokkuð sem okkur öllum þykir eftirsóknarvert. Til að skapa þessa eftirsóknarverðu stemningu í Kvosinni hafa borgaryfirvöld lokað leiðum út á Lækjargötu. Þessi skipulagsbreyting hefur talsverð áhrif á nærliggjandi götur og sem íbúi í Garðastrætinu síðastliðin 20 ár tel ég mig geta lýst afleiðingunum. Í dag fer stór hluti af umferðinni úr Kvosinni fram hjá svefnherbergisgluggum íbúa Garðastrætisins. Þetta hefur alltaf verið róleg íbúðagata en með þessu hefur henni verið gefið nýtt hlutverk; sem stofnæð fyrir umferðina, þar á meðal atvinnuumferð úr Kvosinni. Án alls samráðs við íbúa götunnar! Samhliða því að laða fleiri gesti í miðbæinn hafa borgaryfirvöld markvisst fækkað bílastæðum, sérstaklega í atvinnugötum. Fleiri hundruð bílastæði hafa horfið af borgarlandi í miðbænum síðustu ár. Vissulega hafa bæst við fjölmörg stæði við Austurhöfn, sem er þó töluvert dýrari kostur. Hér í hverfinu er nánast ómögulegt að finna stæði eftir að gjaldskyldu lýkur. Á sama tíma eru undantekningarlaust fleiri en 60 stæði laus í bílahúsinu á Vesturgötu og fleiri en 700 stæði laus í öllum bílahúsunum í miðbænum. Þetta ástand sem lagt er á íbúðagötur er að öllu leyti tilbúið og frekar auðvelt að laga, t.d. með því að lengja gjaldskyldutímann í götunum, lækka verðið í bílahúsunum þegar aðsókn þar dregst saman og hafa þau opin allan sólarhringinn. Ég skora á borgaryfirvöld að svara af hverju bílahúsin fá að vera svona illa nýtt á meðan íbúar í nærliggjandi götum eiga í erfiðleikum með að finna sér bílastæði. Það er daglegur viðburður að bílar bakki og keyri upp einstefnugöturnar fyrir vestan Garðastræti til þess eins að ná í bílastæði. Þá staðreynd þekki ég alltof vel þar sem fyrir sex árum bakkaði bílstjóri einn í slíkum leiðangri upp Bárugötuna og keyrði á son minn. Sonur minn, fullorðinn einstaklingur, hefur síðan þá glímt við vandamál í baki, hálsi og höfði. Það þarf varla að spyrja sig að því hvað hefði gerst hefði bílstjórinn keyrt á eitt af þeim fjölmörgu börnum sem búa í götunni. Ef marka má svör Hjálmars Sveinssonar á íbúafundi í september 2016 telja borgaryfirvöld sig ekki bera neina ábyrgð á hvað íbúar og gestir bæjarins gera til þess að komast úr þessu skipulagsvölundarhúsi eða til að ná sér í ókeypis bílastæði. Sonur minn sat þann fund og lýsti bæði ástandinu í hverfinu og ákeyrslunni fyrir Hjálmari. Á síðasta ári samþykkti borgarráð breytingar á gjaldskrá íbúakorta. Með þeirri samþykkt var enn frekar aukið á mismunun á íbúum borgarinnar eftir búsetu. Árgjaldið á íbúakortum fór úr 8.000 kr. í 15.000 kr. fyrir visthæfar bifreiðar en í 30.000 kr. fyrir aðrar bifreiðar. Ástæðan fyrir breytingunum er sögð vera grænir hvatar í baráttunni gegn loftslagsbreytingum. Hversu mikil er alvaran í raun og veru í baráttunni gegn loftslagsbreytingum þegar þetta álag lendir einungis á brotabroti af íbúum borgarinnar, þ.e. íbúum sem búa á gjaldsvæðum? Menga bílar íbúa á gjaldsvæðunum meira en bílar íbúa utan þeirra? Af hverju eru engir grænir hvatar í gjaldskrá bílahúsanna? Það er vert að taka það fram að fólksbílaeign íbúa í 101 er ein sú minnsta í allri Reykjavík. Í ljósi þessarar miklu umhverfisvakningar mætti ætla að borgaryfirvöld myndu fagna íbúum sem lifa bíllausum lífsstíl. Þvert á móti! Ef sótt er um að bæta við nýrri séríbúð í húsi þá eru þessi sömu borgaryfirvöld fljót að afhenda reikning upp á meira en tvær milljónir fyrir bílastæðagjaldi ef ekki er möguleiki á bílastæði á lóðinni. Það gjald ber að greiða þrátt fyrir að íbúðareigandinn ætli sér að vera einkar umhverfisvænn og lifa án einkabíls. Það skal tekið fram að íbúðareigandinn fær nákvæmlega ekkert fyrir greiðslu bílastæðagjaldsins. Bílastæði í íbúðagötunum voru fyrst og fremst hugsuð fyrir íbúa þeirra gatna. Í kringum 2004 var orðið erfitt að fá stæði hér í götunni og þá hófst gjaldskylda og jafnframt útgáfa íbúakortanna. Ástandið stórbatnaði. Áherslurnar hafa hins vegar algjörlega snúist við hjá núverandi borgaryfirvöldum og þar ríkir nú sú skoðun að ákveðnar íbúðagötur eigi að sjá gestum bæjarins fyrir bílastæðum. Það sem sýnir viðhorfsbreytinguna einna best er skýrsla sem unnin var fyrir borgaryfirvöld. Þar stendur að íbúarnir á gjaldsvæðunum borgi alltof lítið fyrir aðgang að stæðunum og að þeir njóti forréttinda að geta lagt fyrir utan heimili sín. Þrátt fyrir að mörg hverfi í Reykjavík séu þannig hönnuð að bílastæði séu á borgarlandi eru íbúar á gjaldsvæðunum þeir einu í Reykjavík sem ætlast er til að greiði sérstaklega fyrir mögulegan aðgang að þeim og mæti þar að auki samkeppni um þau. Þetta er bæði ósanngjarnt og hættulegt. Höfundur er íbúi í Garðastræti í Reykjavík.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Áskorun ÖBÍ og Þroskahjálpar til ráðherra og þingmanna Alma Ýr Ingólfsdóttir,Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar
Skoðun Flug frá Keflavík til Köben tekur styttri tíma en meðaltími nauðgunar Guðný S. Bjarnadóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun