Velur oftast rangt nesti eða takkaskó til að setja í skólatöskurnar

Um helgina frumsýnir Þjóðleikhúsið stórsýninguna Sem á himni en til viðbótar við vinnuna, er líka margt spennandi framundan með vinum og fjölskyldu.

Í kaffispjalli um helgar er rætt við fólk í ólíkum störfum. Við spyrjum alltaf um það hvenær fólk vaknar á morgnana, hvað er það fyrsta sem það gerir þá og hvenær fer fólk að sofa. Við spyrjum líka um skipulagið og helstu verkefnin í vinnunni.

Hvenær vaknar þú á morgnana?

„Ég vakna yfirleitt um klukkan hálfsjö á virkum dögum.“

„Það allra fyrsta sem ég geri eftir að ég laumast úr rúminu og reyni að vekja hvorki syni okkar tvo sem hafa yfirleitt laumast upp í skömmu áður né Ingibjörgu, konuna mína, er að kveikja á kaffikönnunni og fá mér fyrsta Espressó-bolla dagsins. Þá finnst mér gott að skanna dagblöðin með útvarpið í bakgrunni. Svo fljótlega er Ingibjörg komin fram líka og þá þarf hún sinn góða espressó líka.

Þetta er svo notalegur tími, enn er allt kyrrt og hljótt og dásamlegt að finna daginn fæðast og borgina vakna til lífsins. Við erum svo heppin að útsýnið úr eldhúsglugganum okkar er alveg dásamlegt, við horfum út á hafið og Reykjanesið en það sem er ekki síður fallegt er að sjá mannlífið á göngu- og hjólastígnum fyrir neðan húsið okkar, þar sem fólk er á göngu eða í hjólreiðatúr.

Við hefjumst handa við að undirbúa daginn, gera allt klárt fyrir skóladaginn hjá strákunum og koma heimilinu í gott stand áður en börnin vakna og allir rjúka inn í daginn. Ég er ekki mikið fyrir að vera á síðustu stundu, sérstaklega ekki á morgnana. 

Þegar strákarnir eru vaknaðir færist meira fjör í leikinn og þá hafa allir skoðanir á því hvort rétt nesti hafi verið valið og hvort réttir takkaskór hafi verið settir í töskuna eða ekki. Yfirleitt hef ég valið vitlaust og þá þarf að skipta öllu út áður en strákarnir hjóla af stað í skólann. 

Mér finnst mikilvægt að allir fari klárir inn í daginn sem bíður.“

Nefndu karakter úr frægri kvikmynd sem þú samsamar þig við?

„Það er nú breytilegt eftir dögum við hvern maður samsamar sig. Stundum finnst mér ég alveg eins og Forest Gump; endalaust að hlaupa og staldra allt of sjaldan við. 

Hér áður en ég eignaðist börn og fjölskyldu fannst mér ég stundum vera eins og sorglegi gaurinn í About a boy og svo finnst mér ég stundum vera eins og alveg eins og óþolandi skrifstofulúðinn hann David Brent í Office. 

En yfirleitt er ég nú bara eins og einn af Stubbunum, voða glaður og kátur.“

Í hvaða verkefni ertu að vinna helst í þessa dagana?

„Við höfum nýhafið nýtt leikár í Þjóðleikhúsinu með öllu fjörinu sem því fylgir. Það er alltaf gaman að hefja nýtt leikár en sjaldan eins og nú, því þetta er fyrsta leikárið í þrjú ár sem hefst án þess að það séu samkomutakmarkanir og óvissa vegna heimsfaraldurs.

Það er gríðarlega mikil stemning í Þjóðleikhúsinu og gleði yfir því að vera komin af stað án takmarkana með æðislegar sýningar sem bíða áhorfenda okkar. Svo er dásamlegt að finna áhuga leikhúsgesta sem virðast þrá að komast í leikhúsið aftur og kortasala er á fleygiferð. 

Undanfarnar vikur höfum við verið að leggja lokahönd á stórsýninguna Sem á himni sem við frumsýnum um helgina. Hér er á ferðinni dásamlega falleg sýning sem hreyfir við hverjum manni og á einstaklega vel við eftir þann tíma sem við höfum upplifað á síðustu tveimur árum. 

Það er búið að vera dásamlegt að sitja inni á forsýningum undanfarið, hrífast með og vera minntur á það sem skiptir mestu máli í lífinu; fólkið okkar.

Í fjölskyldulífinu er auðvitað líka mikið að gera þessar vikurnar, haustið er alltaf svo mikið stuð. Það eru allir að byrja aftur í skólunum sínum, frístundirnar að fara af stað og við að skipuleggja sósíal-dagatal vetrarins. 

Ingibjörg er algerlega frábær í að skipuleggja allskonar skemmtilega viðburði með vinum og fjölskyldu og því má segja að dagskráin sé orðin þétt bókuð langt fram eftir vetri – og endalaust skemmtilegt til að hlakka til. Ég get því ekki sagt annað en að ég hlakki óskaplega til vetrarins sem er framundan.“

Hvernig skipuleggur þú þig í vinnu?

„Dagskrá leikhússins ræður mínu skipulagi nú að miklu leyti. Fyrir utan vinnu á hefðbundnum skrifstofutíma, þá er ég mikið í leikhúsinu á kvöldin og um helgar.

Í tengslum við hverja frumsýningu eru þónokkrar kvöldæfingar og forsýningar sem ég sit og tek þátt í með leikstjórum og listamönnum hússins. Svo fylgist maður auðvitað með sýningum, bæði í okkar leikhúsi og öðrum. Þessi vinna er öll ótrúlega gefandi og þarna er maður í mestum tengslum við sjálfan leikhúsgaldurinn.

Vinnan í leikhúsinu á daginn er síbreytileg og enginn dagur öðrum líkur. Þetta er góð blanda af æfingum, hugmyndakynningum, fundum og hefðbundinni skrifstofuvinnu, en fyrst og fremst ótrúlega fjölbreytt og skemmtilegt vegna þess að allt snýst þetta jú um fólk. Og það vill til að í fólkið í leikhúsinu er endalaust skemmtilegt, skapandi og gaman að vera með því.

Svo finnst manni auðvitað sem tíminn sé alltaf af skornum skammti og endalausir listar af verkefnum sem maður vildi gefa meiri tíma. Því er það sennilega þannig hjá mér eins og öllum að maður er alltaf að keppast við að nýta tímann í það sem er verðmætast en reyna að útrýma tímaþjófum sem litlu skila.“

Hvenær ferðu að sofa á kvöldin?

„Of seint yfirleitt. Við erum alltaf að heita okkur því að fara fyrr að sofa og ná meiri hvíld en svo þegar á hólminn er komið förum við yfirleitt seinna að sofa en við ætlum.

 Það kemur hins vegar til af góðu, því það er bara svo margt skemmtilegt að gera. Við eigum endalaust af skemmtilegum vinum og höfum ánægju af svo mörgum ólíkum listgreinum, útivist og afþreyingu að yfirleitt klippum við af svefntímanum. 

Við vinnum það bara upp í ellinni!“