Þjóðarmorðið á Gaza 2023 Ingólfur Steinsson skrifar 2. nóvember 2023 14:31 Svo lengi sem ég man hafa málefni Ísraels og Palestínu verið í fréttum. Ísraelsríki var stofnað vorið 1948 af Sameinuðu þjóðunum með fulltingi Breta sem höfðu stjórnað svæðinu eftir fyrri heimsstyrjöld. Þeir höfðu talað tungum tveim, fyrir þjóðarheimili gyðinga en leikið tveim skjöldum gagnvart aröbum. Ekki hefði átt að setja ríki Ísraels niður þarna að mínu mati, þrátt fyrir söguleg tengsl þeirra við landið. Þetta var annarra land, byggt og umkringt aröbum. Og þó að þetta fólk hafi lifað saman í þokkalegu samlyndi fram að þessu þá breyttist það. Arabar vildu ekki sætta sig við stöðuga fjölgun gyðinga og stofnun þessa ríkis og sögðu Ísrael stríð á hendur eftir stofnun 15. maí, réðust á það en biðu ósigur. Ísrael var dyggilega stutt af Vesturveldum eins og æ síðan. Afleiðingin varð það sem Palestínumenn kalla hörmungarnar, al-Naqba en Ísraelsmenn ár frelsisins. Arabar voru flæmdir burt af landi sínu. Það er mikil sorgarsaga. Talið er að a.m.k. 750 þúsund hafi sest að sem flóttamenn í nálægum löndum, aðallega Jórdaníu, Líbanon og Gaza sem þá var stjórnað af Egyptum. Þetta fólk hefur aldrei komist heim aftur. Þarna búa nú afkomendurnir við miklu lakari skilyrði en aðrir. Þetta á við um stóran hluta íbúa Gaza og þar er fjöldi umfangsmikilla flóttamannabúða. Arabar háðu nokkur stríð við Ísrael m.a. 1956, ´67 , ´73 og ´82 en lutu alltaf í lægra haldi. Ríkt hefur ákveðið dugleysi meðal leiðtoga arabaþjóða til að standa raunverulega með Palestínumönnum þrátt fyrir yfirlýsingar þar að lútandi. USA hefur hins vegar stutt Ísrael með ráðum og dáð í seinni tíð. Þeir fá árlega tæpa 4 milljarða dollara að viðbættri hernaðaraðstoð t.d. nú um stundir. Og nú standa þeir með pálmann í höndunum hernaðarlega. Eftir sex daga stríðið í júní 1967 lagði Ísrael undir sig Palestínu, þ.e. Vesturbakkann og Gaza. Það hernám hefur staðið síðan með sívaxandi kúgun. Mikið var talað um tveggja ríkja lausn en hún er orðinn fjarlægur möguleiki enda hafa ísraelskir „landnemar“ hrifsað til sín æ meira af landi Palestínu, sérstaklega á Vesturbakkanum, í trássi við alþjóðalög. Ísraelsher yfirgaf Gaza 2005 en hefur haldið landskikanum í heljargreipum síðan eins og reyndar áður. Þeir hafa stjórnað allri aðkomu að svæðinu og hafa nú skrúfað fyrir vatn, rafmagn, öll aðföng og eldsneyti. Árás Hamas 7. okt. kom flestum á óvart þar á meðal Ísrael. Þeir drápu um 14 hundruð manns, m.a. börn, konur, unglinga og almenna borgara en einnig hermenn og tóku á þriðja hundrað gísla. Þetta var hið versta hryðjuverk og erfitt að sjá hvað þeim gekk til. En kannski hitti aðalritari SÞ naglann á höfuðið þegar hann sagði að þetta gerðist ekki í tómarúmi. Ef þú króar köttinn af nógu lengi þá endar með því að hann stekkur á þig og klórar. Viðbrögð Ísraels eru mér lítt skiljanleg. Varla er hægt að kalla þau annað en hefndaraðgerðir gegn Palestínumönnum í heild eða það sem á ensku nefnist collective punishment. Að láta sprengjum rigna yfir almenna borgara vikum saman er hróplegt brot á öllum reglum sem þó eru til um stríðsrekstur, hreinir stríðsglæpir. Eins og allir Palestínumenn á Gaza séu sekir um þessa árás. Kannski hafa Ísraelsmenn aldrei jafnað sig eftir holocaustið í seinna stríði. Að mörgu leyti er það skiljanlegt. Að eftirlifendurnir og afkomendur þeirra hafi skaddast varanlega á þeim hörmungum öllum. Sex milljónir gyðinga létu lífið á gasklefum nazista. Það gefur þeim þó ekki leyfi til að ryðja öðrum þjóðum úr vegi. Hvernig þeir haga sér á Gaza núna ber ekki vott um mikla heilbrigða hugsun eða skynsemi eða nokkra virðingu fyrir mannréttindum. Þeir brjóta öll skráð og óskráð lög um stríðsrekstur. Á Ísrael þó að heita lýðræðisríki í vestrænni mynd. Og ljótt er að sjá hvernig hinn vestræni heimur buktar sig og beygir. Þjóðverjar með sína risastóru sektarkennd, Kanar með sinn sjálfbirgingshátt og gyðingalobbýisma, Bretar með níðþunga söguna á herðum sér. Eins og þessum þjóðum sé fyrirmunað að setja Ísrael stólinn fyrir dyrnar, jafnvel þegar það hagar sér með öllu ósæmilega. Og öll hin ríkin sem fylgja í kjölfarið og sitja hjá með hendur í skauti, þar á meðal Ísland! Það er ekki í lagi að halda milljónum manna án vatns, rafmagns, matar og eldsneytis um langan tíma. Það er ekki í lagi að senda tækniher gegn fólki sem hefur engan flugher, engan flota, enga skriðdreka. Það er ekki í lagi að láta sprengjum rigna yfir almenning, innilokaðan í fangelsi þínu, vikum saman. Það er ekki í lagi að sprengja skóla, kirkjur, moskur, spítala og flóttamannastofnanir hvers konar. Það er ekki í lagi að drepa þúsundir barna, kvenna og gamalmenna með endalausum loftárásum. Það er ekki í lagi! Nei, ekki í lagi. Þetta eru stríðsglæpir af versta tagi. Sem betur fer er almenningur að vakna, hafandi orðið vitni að þessu þjóðarmorði í beinni útsendingu. Kannski verður það almenningur, fólkið á götunni, sem tekur í taumana og hefur áhrif á stjórnvöld ríkja sinna á Vesturlöndum. Þau ein geta komið vitinu fyrir Ísrael. Guð láti gott á vita, sagði amma mín. Höfundur er tónlistarmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Ingólfur Steinsson Mest lesið Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Gerum betur Hilmar Björnsson Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Svo lengi sem ég man hafa málefni Ísraels og Palestínu verið í fréttum. Ísraelsríki var stofnað vorið 1948 af Sameinuðu þjóðunum með fulltingi Breta sem höfðu stjórnað svæðinu eftir fyrri heimsstyrjöld. Þeir höfðu talað tungum tveim, fyrir þjóðarheimili gyðinga en leikið tveim skjöldum gagnvart aröbum. Ekki hefði átt að setja ríki Ísraels niður þarna að mínu mati, þrátt fyrir söguleg tengsl þeirra við landið. Þetta var annarra land, byggt og umkringt aröbum. Og þó að þetta fólk hafi lifað saman í þokkalegu samlyndi fram að þessu þá breyttist það. Arabar vildu ekki sætta sig við stöðuga fjölgun gyðinga og stofnun þessa ríkis og sögðu Ísrael stríð á hendur eftir stofnun 15. maí, réðust á það en biðu ósigur. Ísrael var dyggilega stutt af Vesturveldum eins og æ síðan. Afleiðingin varð það sem Palestínumenn kalla hörmungarnar, al-Naqba en Ísraelsmenn ár frelsisins. Arabar voru flæmdir burt af landi sínu. Það er mikil sorgarsaga. Talið er að a.m.k. 750 þúsund hafi sest að sem flóttamenn í nálægum löndum, aðallega Jórdaníu, Líbanon og Gaza sem þá var stjórnað af Egyptum. Þetta fólk hefur aldrei komist heim aftur. Þarna búa nú afkomendurnir við miklu lakari skilyrði en aðrir. Þetta á við um stóran hluta íbúa Gaza og þar er fjöldi umfangsmikilla flóttamannabúða. Arabar háðu nokkur stríð við Ísrael m.a. 1956, ´67 , ´73 og ´82 en lutu alltaf í lægra haldi. Ríkt hefur ákveðið dugleysi meðal leiðtoga arabaþjóða til að standa raunverulega með Palestínumönnum þrátt fyrir yfirlýsingar þar að lútandi. USA hefur hins vegar stutt Ísrael með ráðum og dáð í seinni tíð. Þeir fá árlega tæpa 4 milljarða dollara að viðbættri hernaðaraðstoð t.d. nú um stundir. Og nú standa þeir með pálmann í höndunum hernaðarlega. Eftir sex daga stríðið í júní 1967 lagði Ísrael undir sig Palestínu, þ.e. Vesturbakkann og Gaza. Það hernám hefur staðið síðan með sívaxandi kúgun. Mikið var talað um tveggja ríkja lausn en hún er orðinn fjarlægur möguleiki enda hafa ísraelskir „landnemar“ hrifsað til sín æ meira af landi Palestínu, sérstaklega á Vesturbakkanum, í trássi við alþjóðalög. Ísraelsher yfirgaf Gaza 2005 en hefur haldið landskikanum í heljargreipum síðan eins og reyndar áður. Þeir hafa stjórnað allri aðkomu að svæðinu og hafa nú skrúfað fyrir vatn, rafmagn, öll aðföng og eldsneyti. Árás Hamas 7. okt. kom flestum á óvart þar á meðal Ísrael. Þeir drápu um 14 hundruð manns, m.a. börn, konur, unglinga og almenna borgara en einnig hermenn og tóku á þriðja hundrað gísla. Þetta var hið versta hryðjuverk og erfitt að sjá hvað þeim gekk til. En kannski hitti aðalritari SÞ naglann á höfuðið þegar hann sagði að þetta gerðist ekki í tómarúmi. Ef þú króar köttinn af nógu lengi þá endar með því að hann stekkur á þig og klórar. Viðbrögð Ísraels eru mér lítt skiljanleg. Varla er hægt að kalla þau annað en hefndaraðgerðir gegn Palestínumönnum í heild eða það sem á ensku nefnist collective punishment. Að láta sprengjum rigna yfir almenna borgara vikum saman er hróplegt brot á öllum reglum sem þó eru til um stríðsrekstur, hreinir stríðsglæpir. Eins og allir Palestínumenn á Gaza séu sekir um þessa árás. Kannski hafa Ísraelsmenn aldrei jafnað sig eftir holocaustið í seinna stríði. Að mörgu leyti er það skiljanlegt. Að eftirlifendurnir og afkomendur þeirra hafi skaddast varanlega á þeim hörmungum öllum. Sex milljónir gyðinga létu lífið á gasklefum nazista. Það gefur þeim þó ekki leyfi til að ryðja öðrum þjóðum úr vegi. Hvernig þeir haga sér á Gaza núna ber ekki vott um mikla heilbrigða hugsun eða skynsemi eða nokkra virðingu fyrir mannréttindum. Þeir brjóta öll skráð og óskráð lög um stríðsrekstur. Á Ísrael þó að heita lýðræðisríki í vestrænni mynd. Og ljótt er að sjá hvernig hinn vestræni heimur buktar sig og beygir. Þjóðverjar með sína risastóru sektarkennd, Kanar með sinn sjálfbirgingshátt og gyðingalobbýisma, Bretar með níðþunga söguna á herðum sér. Eins og þessum þjóðum sé fyrirmunað að setja Ísrael stólinn fyrir dyrnar, jafnvel þegar það hagar sér með öllu ósæmilega. Og öll hin ríkin sem fylgja í kjölfarið og sitja hjá með hendur í skauti, þar á meðal Ísland! Það er ekki í lagi að halda milljónum manna án vatns, rafmagns, matar og eldsneytis um langan tíma. Það er ekki í lagi að senda tækniher gegn fólki sem hefur engan flugher, engan flota, enga skriðdreka. Það er ekki í lagi að láta sprengjum rigna yfir almenning, innilokaðan í fangelsi þínu, vikum saman. Það er ekki í lagi að sprengja skóla, kirkjur, moskur, spítala og flóttamannastofnanir hvers konar. Það er ekki í lagi að drepa þúsundir barna, kvenna og gamalmenna með endalausum loftárásum. Það er ekki í lagi! Nei, ekki í lagi. Þetta eru stríðsglæpir af versta tagi. Sem betur fer er almenningur að vakna, hafandi orðið vitni að þessu þjóðarmorði í beinni útsendingu. Kannski verður það almenningur, fólkið á götunni, sem tekur í taumana og hefur áhrif á stjórnvöld ríkja sinna á Vesturlöndum. Þau ein geta komið vitinu fyrir Ísrael. Guð láti gott á vita, sagði amma mín. Höfundur er tónlistarmaður.
Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar
Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun