Menning

Leyfir náttúrunni að flæða í gegnum sig og inn í lista­verkin

Dóra Júlía Agnarsdóttir skrifar
Lilý Erla Adamsdóttir opnaði sýninguna Margfeldið á milli um helgina.
Lilý Erla Adamsdóttir opnaði sýninguna Margfeldið á milli um helgina. Saga Sig

Listakonan Lilý Erla Adamsdóttir opnaði sýninguna Margfeldið á milli í Listvali um helgina. Þráðurinn gegnir mikilvægu hlutverki í verkum Lilýar en hún talar ýmist um verk sín sem loðin málverk eða dansandi útsaum.

Í Fréttatilkynningu segir að Lilý Erla vinni á mörkum myndlistar, hönnunar og handverks.

„Í verkum sínum skoðar hún handgerða endurtekningu, möguleika hennar og takmarkanir. Hvernig hið einstaka kallast á við fjöldann um leið og fjöldinn skapar einstakan samhljóm. Vinnuferli Lilýjar einkennist af stöðugu samtali við efnið, þar sem eitt leiðir af öðru.“

Tuft-byssan er pensillinn

Undanfarið hefur Lilý nýtt sér eiginleika svokallaðrar tuft-tækni til skoðunar á þræðinum og sjónrænna áhrifa hans, þegar kemur að samspili lita og efniseiginleika. Í listsköpun sinni notast hún við tuft-byssu sem knúin er af kraftmikilli loftpressu.

„Ég kynntist tuft-byssunni í mastersnámi í Textílháskólanum í Borås í Svíþjóð, það var árið 2016. Ég byrjaði strax að þróa eitthvað samband við þetta verkfæri þar og leið eins og ég hefði loksins fundið minn pensil. Ég fjárfesti í þessum pensli áður en ég flutti heim úr námi 2018 og fékk mér strax vinnustofu. Hef verið að þróa mig áfram í mjúku maleríi síðan þá.“

Hughrif frá náttúrunni

Hún segir að undirbúningsferlið við sýninguna hafi gengið mjög vel.

„Verkin sem urðu til í rammanum hjá mér spruttu upp út frá hughrifum sem ég hef orðið fyrir víða í náttúrunni. Það var samt ferð upp á Snæfellsnes í vor sem kallaði á fyrsta verk sýningarinnar „Dýjamosi dagrenningar“. Ég var umkringd margskonar mosa, hitti lítinn ref og sá svo margt sem settist fallega og mjúklega í mig.“

Hið ofannefnda verk Dýjamosi dagrenningar eftir Lilý Erlu.Aðsend

Fyrir ári síðan gerði Lilý Erla verkefni með listafólkinu Tönju Huld Levý og Sean Patrick O’Brian. Hún segir verk sýningarinnar mjög rökrétta þróun frá því verkefni.

„Þá endursköpuðum við íslenska náttúru, meðal annars mosa og gróður með tuft-byssunni minni, og gerðum listræna innsetningu í Hörpu í stað rauða dregilsins.“

Fullkomið traust á ferlinu mikilvægt

Í nýju verkunum er hún þó ekki að endurskapa náttúruna, heldur taka við henni og leyfa henni að renna í gegnum sig og inn í verkin.

„Verkin verða til út frá hughrifum af margvíslegum náttúrufyrirbrigðum sem stundum falla inn í hvert annað. Náið samtal við liti og fullkomið trausti á ferlinu er mikilvægt svo ég get vakið náttúruna í sköpunarkraftinum innra með mér. 

Ég teikna ekkert upp á strigann áður en ég hefst handa með garnið og byssuna.“
Verkið Síbreytilegt jafnvægi eftir Lilý Erlu.Aðsend

Erfitt fyrir gesti að snerta ekki verkin

Lilý Erla segir að efnið og litirnir leiði sig áfram.

„Stundum líður mér eins og ég sé tónlistarmaður sem vinnur með litaskala í stað tónskala. Það skapast ákveðinn litheimur og myndbygging sem kallast á við margt sem við upplifum í umhverfinu okkar.“

Sýningin stendur til sjötta janúar næstkomandi.

„Opnunin var yndisleg, fullt af fólki, faðmlögum og nærandi samtölum um hliðstæður lífsins og upplifun okkar af því að vera til í þessum heimi sem við búum í. Fólk átti erfitt með að snerta ekki verkin en auðvelt með að dreyma sig inn í þau og það gladdi mig mjög.“






Fleiri fréttir

Sjá meira


×