Minningarorð um Reykjavík Júlíus Viggó Ólafsson skrifar 19. febrúar 2024 07:31 Útför Reykjavíkur var haldin hátíðleg í Tjarnarbíó laugardaginn 17. febrúar. Eftirfarandi er ræða sem formaður Heimdallar flutti í athöfninni: Kæru gestir, verið innilega velkomnir í útför Reykjavíkur í Tjarnarbíó. Þessi viðburður er haldinn af Heimdalli, félagi ungra sjálfstæðismanna í Reykjavík til minningar um ástkæru borgina okkar, sem eftir áraraðir af vanrækslu er nú látin. Við bjóðum ykkur að minnast hennar með okkur á þessari stundu og minnum jafnframt á að samveran og gleðin sigrar alltaf að endingu. Ég vil nota tækifærið og rifja upp falleg orð Jóhanns Helgasonar: Ætíð mun ég elska þig bæði ár og síð og ef þú vilt eiga mig glöð ég gjarnan bíð Lífið kemur lífið fer veldur gleði og sorg heit af ástum ein ég er í Reykjavíkurborg (Staldrað við um stund) Koma tímar koma ráð, segir máltækið Þá ég bara bíða má í Reykjavíkurborg Ó, ef ég fengi falið þér mína miklu ást oki yrði létt af mér ég þyrfti ei meira að þjást ég þyrfti ekki að líða þrá og bera út á torg mína einu sönnu ást í Reykjavíkurborg Koma tímar koma ráð segir máltækið á meðan ein ég bíða má í Reykjavíkurborg Komdu til mín komdu fljótt beðið get ég ei árin líða svo undur skjótt segðu ekki nei Hvort ástin láti bjóða sér allt og hvað sem er er nú orðin eilífleg spurn á vörum mér Einn þú hefur svarið við minni ástarsorg Löng er orðin þessi bið í Reykjavíkurborg Orð í tíma töluð. Reykjavík fæddist árið 874 og varð því næstum 1150 ára gömul. Á löngu og viðburðaríku æviskeiði hennar hefur hún skipað sér sess djúpt í hjörtum landsmanna. Við minnumst hennar eins og hún var, við munum það fallega en einnig það sem var miður. Saga hennar var saga framfara, þrautseigju, og sköpunargleði. Ímynd hennar var ávallt varlega framsett, þótt undir yfirborðinu hafi leynst erfiðleikar. Reykjavík var ekki án vandamála, ekkert okkar er það. Hún var þjökuð af óábyrgri hagstjórn, óstundvísari sorphirðu, óaðgengilegum húsnæðismarkaði, og óendanlega löngum biðlistum eftir leikskólaplássi.Reykjavík þótti alltaf mjög vænt um miðsvæðið sitt, og sótti bæði einkaþjálfun hjá Gumma Emil og hnykkingar hjá Gumma Kíró til að miðsvæðið væri í góðu ásigkomulagi. Og það verður bara að viðurkennast að Reykjavíkurborg leit vel út um miðsvæðið þegar hún dó. En það skiptir meira máli en bara miðsvæðið.Og það skiptir engu máli hvernig þú lítur út ef þú ert dauðvona. Ef þú ert með ónýtt miðtaugakerfi, krónískan niðurgang, og heilaskaða, þá deyrðu alltaf á endanum.En falleg var hún, víkin sú.Oft er talað um hina fjólubláu drauma sem útsýni hennar var, Akrafjall og Skarðsheiði.Hún var svo sannarlega falleg.Gleði alltaf gaf hún minni sál, gamla borgin tendrar ástarbál.En hvað stendur eftir kæra fólk? Og við skulum aldrei leyfa okkur að gleyma því góða sem Reykjavík gaf okkur. Perlufestin sem Davíð gaf Reykjavík þegar ástarsamband þeirra stóð sem hæst er þarna enn, og er okkur minnisvarði um það sem hægt er að gera þegar hugsjónir fá að lifa.Við Tjörnina stendur heimili Reykjavíkur enn, og þó formenn húsfélagsins þar eru einskis nýtir mun það aldrei vera tekið af Reykjavík að eitt sinn var hún stórfengleg. Eitt sinn var hún borg draumanna. Fjólublárra drauma.Borgin hefur aldrei verið eins, og þú hefur ekkert breyst. Ég hef ekkert breyst. Reykjavík er mín. Sátum hér í gær. Ástin aldrei verið nær.Það er á stundum sem þessum þar sem mikilvægt er að elska og muna hvað Reykjavík hafði að geyma. Og stundirnar sem við áttum með Reykjavík og þeim sem við elskum:“Reykjavíkurnætur minna mig ennþá á þig (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa) Í rauðum kjól í röð á staðnum sem við hittumst fyrst (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa)” - Sigga Ózk Já kæri söfnuður.Á stundum sem þessum er gott að muna það góða. Og það eru góðu stundirnar hérna inni (bent á hausinn) sem koma okkur í gegnum þær slæmu sem við eigum hérna inni (bent á hjartað). Kæru gestir við bjóðum ykkur að minnast hennar, þiggja veitingar, og hlusta á ljúfa tónlist með okkur í kvöld. Að viðburði loknum biðjum við ykkur að taka þátt í kertaathöfn til minningar um Reykjavík, síðan hvetjum við gesti til að halda út í nóttina og minnast hennar með sínum eigin hætti. Höfundur er formaður Heimdallar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Júlíus Viggó Ólafsson Mest lesið Halldór 4.10.2025 Halldór Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Útför Reykjavíkur var haldin hátíðleg í Tjarnarbíó laugardaginn 17. febrúar. Eftirfarandi er ræða sem formaður Heimdallar flutti í athöfninni: Kæru gestir, verið innilega velkomnir í útför Reykjavíkur í Tjarnarbíó. Þessi viðburður er haldinn af Heimdalli, félagi ungra sjálfstæðismanna í Reykjavík til minningar um ástkæru borgina okkar, sem eftir áraraðir af vanrækslu er nú látin. Við bjóðum ykkur að minnast hennar með okkur á þessari stundu og minnum jafnframt á að samveran og gleðin sigrar alltaf að endingu. Ég vil nota tækifærið og rifja upp falleg orð Jóhanns Helgasonar: Ætíð mun ég elska þig bæði ár og síð og ef þú vilt eiga mig glöð ég gjarnan bíð Lífið kemur lífið fer veldur gleði og sorg heit af ástum ein ég er í Reykjavíkurborg (Staldrað við um stund) Koma tímar koma ráð, segir máltækið Þá ég bara bíða má í Reykjavíkurborg Ó, ef ég fengi falið þér mína miklu ást oki yrði létt af mér ég þyrfti ei meira að þjást ég þyrfti ekki að líða þrá og bera út á torg mína einu sönnu ást í Reykjavíkurborg Koma tímar koma ráð segir máltækið á meðan ein ég bíða má í Reykjavíkurborg Komdu til mín komdu fljótt beðið get ég ei árin líða svo undur skjótt segðu ekki nei Hvort ástin láti bjóða sér allt og hvað sem er er nú orðin eilífleg spurn á vörum mér Einn þú hefur svarið við minni ástarsorg Löng er orðin þessi bið í Reykjavíkurborg Orð í tíma töluð. Reykjavík fæddist árið 874 og varð því næstum 1150 ára gömul. Á löngu og viðburðaríku æviskeiði hennar hefur hún skipað sér sess djúpt í hjörtum landsmanna. Við minnumst hennar eins og hún var, við munum það fallega en einnig það sem var miður. Saga hennar var saga framfara, þrautseigju, og sköpunargleði. Ímynd hennar var ávallt varlega framsett, þótt undir yfirborðinu hafi leynst erfiðleikar. Reykjavík var ekki án vandamála, ekkert okkar er það. Hún var þjökuð af óábyrgri hagstjórn, óstundvísari sorphirðu, óaðgengilegum húsnæðismarkaði, og óendanlega löngum biðlistum eftir leikskólaplássi.Reykjavík þótti alltaf mjög vænt um miðsvæðið sitt, og sótti bæði einkaþjálfun hjá Gumma Emil og hnykkingar hjá Gumma Kíró til að miðsvæðið væri í góðu ásigkomulagi. Og það verður bara að viðurkennast að Reykjavíkurborg leit vel út um miðsvæðið þegar hún dó. En það skiptir meira máli en bara miðsvæðið.Og það skiptir engu máli hvernig þú lítur út ef þú ert dauðvona. Ef þú ert með ónýtt miðtaugakerfi, krónískan niðurgang, og heilaskaða, þá deyrðu alltaf á endanum.En falleg var hún, víkin sú.Oft er talað um hina fjólubláu drauma sem útsýni hennar var, Akrafjall og Skarðsheiði.Hún var svo sannarlega falleg.Gleði alltaf gaf hún minni sál, gamla borgin tendrar ástarbál.En hvað stendur eftir kæra fólk? Og við skulum aldrei leyfa okkur að gleyma því góða sem Reykjavík gaf okkur. Perlufestin sem Davíð gaf Reykjavík þegar ástarsamband þeirra stóð sem hæst er þarna enn, og er okkur minnisvarði um það sem hægt er að gera þegar hugsjónir fá að lifa.Við Tjörnina stendur heimili Reykjavíkur enn, og þó formenn húsfélagsins þar eru einskis nýtir mun það aldrei vera tekið af Reykjavík að eitt sinn var hún stórfengleg. Eitt sinn var hún borg draumanna. Fjólublárra drauma.Borgin hefur aldrei verið eins, og þú hefur ekkert breyst. Ég hef ekkert breyst. Reykjavík er mín. Sátum hér í gær. Ástin aldrei verið nær.Það er á stundum sem þessum þar sem mikilvægt er að elska og muna hvað Reykjavík hafði að geyma. Og stundirnar sem við áttum með Reykjavík og þeim sem við elskum:“Reykjavíkurnætur minna mig ennþá á þig (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa) Í rauðum kjól í röð á staðnum sem við hittumst fyrst (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa)” - Sigga Ózk Já kæri söfnuður.Á stundum sem þessum er gott að muna það góða. Og það eru góðu stundirnar hérna inni (bent á hausinn) sem koma okkur í gegnum þær slæmu sem við eigum hérna inni (bent á hjartað). Kæru gestir við bjóðum ykkur að minnast hennar, þiggja veitingar, og hlusta á ljúfa tónlist með okkur í kvöld. Að viðburði loknum biðjum við ykkur að taka þátt í kertaathöfn til minningar um Reykjavík, síðan hvetjum við gesti til að halda út í nóttina og minnast hennar með sínum eigin hætti. Höfundur er formaður Heimdallar.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun