Milljónerí Hannes Örn Blandon skrifar 4. desember 2024 07:47 Ég undirritaður milljóneri og fjárfestir hef vart verið mönnum sinnandi hina síðustu mánuði. Skoðanakannanir sýndu svart á hvítu að Sjálfstæðisfálkanum hafði verulega daprast flugið. Kannanir sýndu glögglega að hann stóð lengi vel í tíu til ellefu prósentum. En nú er landið aldeilis farið að rísa víðast hvar. Í Bandaríkjunum hafa kolsvartir (Hér er of djúpt í árina tekið, eigum ekki frekar að segja helbláir) hægrimenn verið á fleygiferð og nú blasir við að ríkisstjórn milljarðamæringa og fjárfesta fái öll völd í hendur undir forsæti hins heiðgula sjarmörs (sem er sko aldeilis ekkert yellow í fasi) D. Trumps. Hann hefur lofað því að lækka skatta á stórfyrirtækjum og milljónerum, loka landamærum fyrir óþjóðalýð, og setja toll á kinverskar vörur. Þetta hefur aldeilis fallið í kramið hjá Sjálfstæðisfálkanum okkar sem og okkar ástsæla ritstjóra Morgunblaðsins. Hér heima bendir nú allt til þess að við þessi tíu prósent sem eigum nánast allt hér á landi séum að ná vopnum okkar og stefnum nú yfir tuttugu prósent kjörfylgi og skjótumst þannig framúr henni Kristrúnu og hljótum aftur forsætis- og fjármálaráðuneytið a.m.k. Við viljum benda á að fátæklingum hefur alltaf liðið vel undir okkar stjórn eins og frú Áslaug ráðfrú komst að orði um daginn. En við megum náttúrulega ekki kalla stefnu okkar helbláa. Eigum við ekki heldur að nefna hana „Bleu Royale. þ.e. kóngabláa. Með sigri okkar verður því forðað að vinstri stjórn setjist hér að völdum í herrans nafni og fjörutíu og Mammons og við fáum haldið áfram því góða starfi sem við höfum sinnt áratugum saman. Við vorum lengi vel uggandi um það að þessi tíu prósent okkar dyggu og ómissandi húskarla og griðkvenna hefðu snúið við okkur baki en þau hafa séð að sér og fylkja sér á nýja leik undir gunnfána Fálkans. En hverjir skyldu nú vera líklegir til að ganga til liðs við okkar forystu. Skyldu það það vera klaustursknaparnir knáu (þeir sem veifa hrossinu á fána sínum). Þeir eru sannir íslendingar, eldri og yngri ungmennafélagar, þ.e. Íslandi allt, Útlandi ekkert og vilja líka lækka skatta á okkur milljónerana. Við munum allvega þreifa á þeim. Þá þykir einboðið að reyna við (máski óheppilega orðað) hina glæsilegu völvu Viðreisnar, frú Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, sem kann að hugsa í krónum en daðrar ógætilega við evrur en hún er fyrrverandi liðskona okkar sjálfstæðismanna. Það er náttúrulega umhugsunarefni hvernig kjósendur leggja flokka þá í rúst sem voga sér í samstarf við okkur en sosum ekkert skrítið því allt sem miður fer er þeim sjálfum að kenna. Svavarsdóttir lenti í þessu „hvalræði" við Gunnarsson og Loftsson og Sigurður Ingi, sem brýrnar byggir, brenndi auðvitað nokkrar að baki sér er hann gekk í eina sæng með okkur. Þá mun Fálkinn reyna að læsa klónum í frú Kristrúnu. En útá hvaða mið skal nú halda? Það er í rauninni einfalt. Við stefnum í nákvæmlega sömu átt og áður. Í fyrsta lagi munum við hlúa vel að bönkum okkar og bankastjórum sem hafa vaxið og dafnað undir okkar stjórn árum saman. Og vei þeim sem tala illa um þá og segja að þeir hafi fitnað eins og púkarnir á fjósbitunum. Og vei þeim sem halda því fram að segja að þeir hafi haft hreðjatök á íslenskri þjóð. Þeir hafa þjónað okkur dyggilega lengi og vel og gert okkur unnt að græða á háum vöxtum. Í öðru lagi munum við stuðla að því að einkavæða læknavesenið sem gerir okkur milljónerum kleift að vera framarlega í röðinni. Í þriðja lagi munum við hlúa að stórútgerð og stóriðju auðvitað, en hjala blíðlega við trillukalla og grásleppu, item garðyrkjubændur undir rós (takið eftir snilldinni). Sumsé við fjárfestar munum leggja okkur fram við sinna okkar íslensku þjóð að öllu afli. Í fjórða lagi munum við hlúa vel að tvöhundruðogfimmtíu fyrirtækjum sem díla í dollurum og evrum en ríghöldum í krónuna því hún er nógu góð fyrir pöpulinn. EN EN ALDREI MUNUM VIÐ LÁTA ESB GLEYPA OKKUR, því sá félagsskapur er vís með að setja okkur ýmsa stóla fyrir dyr. Í fimmta lagi munum láta reisa hundruði íbúða til þess að við fjárfestar getum fest kaup í þeim og selt þær svo á uppsprengdu verði. Við munum og leggja leigusölum lið í hverju máli nær þeir hyggjast hækka leiguverð Í sjetta lagi lagi er rétt að guma af handbók okkar milljónera sem ber hið hógværa heiti „Eimreiðarelítan“. Við munum hugsanlega bjóða uppá námskeið í þeirri bók ef samningar takast við dr. próf. emerítus Hannes Hólmstein, hinn rómaða læriföður í efnahags- og heimspekistefnu nýfrjálshyggjunnar, sem er eiginlega nýtt vín á gömlum belgjum en eins og áhugamenn um vínmenningu vita þá getur nýtt vín verið soldið súrt og beiskt. Í raun er þetta ævaforn speki hirðingja og safnara ef ekki frumskógarlögmál í anda Darwins (en. survival of the fittest; éta eða vera étinn) og snýst um samkeppni í nútímanum. En sá galli á samkeppni er sá að einhverjir verða láta undan sem er allt í lagi hvað pöpulinn varðar en þá bregðum hinir meiri og öflugri á það ráð að setjast niður með keppinautum og ræða saman bak við luktar dyr svona til að linna sársaukann. Að lokum þetta .Við mælum eindregið með því að áhugamenn um fjárfestingar taki sér áðurnefnda bók í hönd, semsé „Eimreiðarelítan“. Þar má t.d. sjá hvernig hægt er að halda einni þjóð í heljargreipum og græða á henni svo lítið ber á. Undirritaður er gróðafíkill og áhugamaður í póltík, Megi hinn blessaði Mammon líkna oss á Aðventu. Gjört í Upphæðum 29. nóvember 2024, Hannes Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson Skoðun Þegar skoðanir drepa samtalið Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Er popúlismi kenning um siðferði? Einar Gísli Gunnarsson Skoðun Útgerðin skuldar okkur skýringar Guðmundur Helgi Þórarinsson Skoðun Umferðaröryggi barna í Kópavogi Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Þreytt og drullug börn Guðmundur Finnbogason Skoðun Ekki gera ekki neitt Gunnhildur Sveinsdóttir Skoðun Fjölbreytt námsmat Steinn Jóhannsson Skoðun Margföldun þjóðarverðmæta: Meira virði úr sömu orku Árni Sigurðsson Skoðun Virðing og framkoma í rökræðum um málefni minnihlutahópa Esjar Smári Blær Gunnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Er popúlismi kenning um siðferði? Einar Gísli Gunnarsson skrifar Skoðun Umferðaröryggi barna í Kópavogi Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ákalli um samræmingu í eftirliti svarað Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Virðing og framkoma í rökræðum um málefni minnihlutahópa Esjar Smári Blær Gunnarsson skrifar Skoðun Ekki gera ekki neitt Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert heilbrigðiseftirlit á Íslandi? Pétur Halldórsson skrifar Skoðun Útgerðin skuldar okkur skýringar Guðmundur Helgi Þórarinsson skrifar Skoðun Þreytt og drullug börn Guðmundur Finnbogason skrifar Skoðun Betri kvikmyndaskóli Þór Pálsson skrifar Skoðun Fyrirhugað böl við Bústaðaveg og Blesugróf Sveinn Þórhallsson skrifar Skoðun Fjölbreytt námsmat Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Að þvælast fyrir atvinnurekstri - á þeim forsendum sem henta Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Margföldun þjóðarverðmæta: Meira virði úr sömu orku Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Þegar skoðanir drepa samtalið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Leysum heimatilbúinn vanda á húsnæðismarkaði Jóhanna Klara Stefánsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum að tala saman Páll Rafnar Þorsteinsson skrifar Skoðun Veðmál í fótbolta – aðgerðir áður en skaðinn verður Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Hataðu mig af því að ég er í Viðreisn, ekki af því að ég er hommi Oddgeir Georgsson skrifar Skoðun Símafrí á skólatíma Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ömurlegur fyrri hálfleikur – en er enn von? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Vitund, virðing og von: Jafningjastuðningur í brennidepli Nína Eck skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra – Um þögnina sem styður ofbeldi Halldóra Sigríður Sveinsdóttir skrifar Skoðun Ein saga af sextíu þúsund Halldór Ísak Ólafsson skrifar Skoðun Að láta mata sig er svo þægilegt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Nýjar reglur um réttindi fólks í ráðningarsambandi Ingvar Sverrisson skrifar Skoðun Ofbeldi í skólum: Áskoranir og leiðir til lausna Soffía Ámundadóttir skrifar Skoðun Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson skrifar Skoðun Eplin í andlitshæð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Bataskólinn – fyrir þig? Guðný Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Ég undirritaður milljóneri og fjárfestir hef vart verið mönnum sinnandi hina síðustu mánuði. Skoðanakannanir sýndu svart á hvítu að Sjálfstæðisfálkanum hafði verulega daprast flugið. Kannanir sýndu glögglega að hann stóð lengi vel í tíu til ellefu prósentum. En nú er landið aldeilis farið að rísa víðast hvar. Í Bandaríkjunum hafa kolsvartir (Hér er of djúpt í árina tekið, eigum ekki frekar að segja helbláir) hægrimenn verið á fleygiferð og nú blasir við að ríkisstjórn milljarðamæringa og fjárfesta fái öll völd í hendur undir forsæti hins heiðgula sjarmörs (sem er sko aldeilis ekkert yellow í fasi) D. Trumps. Hann hefur lofað því að lækka skatta á stórfyrirtækjum og milljónerum, loka landamærum fyrir óþjóðalýð, og setja toll á kinverskar vörur. Þetta hefur aldeilis fallið í kramið hjá Sjálfstæðisfálkanum okkar sem og okkar ástsæla ritstjóra Morgunblaðsins. Hér heima bendir nú allt til þess að við þessi tíu prósent sem eigum nánast allt hér á landi séum að ná vopnum okkar og stefnum nú yfir tuttugu prósent kjörfylgi og skjótumst þannig framúr henni Kristrúnu og hljótum aftur forsætis- og fjármálaráðuneytið a.m.k. Við viljum benda á að fátæklingum hefur alltaf liðið vel undir okkar stjórn eins og frú Áslaug ráðfrú komst að orði um daginn. En við megum náttúrulega ekki kalla stefnu okkar helbláa. Eigum við ekki heldur að nefna hana „Bleu Royale. þ.e. kóngabláa. Með sigri okkar verður því forðað að vinstri stjórn setjist hér að völdum í herrans nafni og fjörutíu og Mammons og við fáum haldið áfram því góða starfi sem við höfum sinnt áratugum saman. Við vorum lengi vel uggandi um það að þessi tíu prósent okkar dyggu og ómissandi húskarla og griðkvenna hefðu snúið við okkur baki en þau hafa séð að sér og fylkja sér á nýja leik undir gunnfána Fálkans. En hverjir skyldu nú vera líklegir til að ganga til liðs við okkar forystu. Skyldu það það vera klaustursknaparnir knáu (þeir sem veifa hrossinu á fána sínum). Þeir eru sannir íslendingar, eldri og yngri ungmennafélagar, þ.e. Íslandi allt, Útlandi ekkert og vilja líka lækka skatta á okkur milljónerana. Við munum allvega þreifa á þeim. Þá þykir einboðið að reyna við (máski óheppilega orðað) hina glæsilegu völvu Viðreisnar, frú Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, sem kann að hugsa í krónum en daðrar ógætilega við evrur en hún er fyrrverandi liðskona okkar sjálfstæðismanna. Það er náttúrulega umhugsunarefni hvernig kjósendur leggja flokka þá í rúst sem voga sér í samstarf við okkur en sosum ekkert skrítið því allt sem miður fer er þeim sjálfum að kenna. Svavarsdóttir lenti í þessu „hvalræði" við Gunnarsson og Loftsson og Sigurður Ingi, sem brýrnar byggir, brenndi auðvitað nokkrar að baki sér er hann gekk í eina sæng með okkur. Þá mun Fálkinn reyna að læsa klónum í frú Kristrúnu. En útá hvaða mið skal nú halda? Það er í rauninni einfalt. Við stefnum í nákvæmlega sömu átt og áður. Í fyrsta lagi munum við hlúa vel að bönkum okkar og bankastjórum sem hafa vaxið og dafnað undir okkar stjórn árum saman. Og vei þeim sem tala illa um þá og segja að þeir hafi fitnað eins og púkarnir á fjósbitunum. Og vei þeim sem halda því fram að segja að þeir hafi haft hreðjatök á íslenskri þjóð. Þeir hafa þjónað okkur dyggilega lengi og vel og gert okkur unnt að græða á háum vöxtum. Í öðru lagi munum við stuðla að því að einkavæða læknavesenið sem gerir okkur milljónerum kleift að vera framarlega í röðinni. Í þriðja lagi munum við hlúa að stórútgerð og stóriðju auðvitað, en hjala blíðlega við trillukalla og grásleppu, item garðyrkjubændur undir rós (takið eftir snilldinni). Sumsé við fjárfestar munum leggja okkur fram við sinna okkar íslensku þjóð að öllu afli. Í fjórða lagi munum við hlúa vel að tvöhundruðogfimmtíu fyrirtækjum sem díla í dollurum og evrum en ríghöldum í krónuna því hún er nógu góð fyrir pöpulinn. EN EN ALDREI MUNUM VIÐ LÁTA ESB GLEYPA OKKUR, því sá félagsskapur er vís með að setja okkur ýmsa stóla fyrir dyr. Í fimmta lagi munum láta reisa hundruði íbúða til þess að við fjárfestar getum fest kaup í þeim og selt þær svo á uppsprengdu verði. Við munum og leggja leigusölum lið í hverju máli nær þeir hyggjast hækka leiguverð Í sjetta lagi lagi er rétt að guma af handbók okkar milljónera sem ber hið hógværa heiti „Eimreiðarelítan“. Við munum hugsanlega bjóða uppá námskeið í þeirri bók ef samningar takast við dr. próf. emerítus Hannes Hólmstein, hinn rómaða læriföður í efnahags- og heimspekistefnu nýfrjálshyggjunnar, sem er eiginlega nýtt vín á gömlum belgjum en eins og áhugamenn um vínmenningu vita þá getur nýtt vín verið soldið súrt og beiskt. Í raun er þetta ævaforn speki hirðingja og safnara ef ekki frumskógarlögmál í anda Darwins (en. survival of the fittest; éta eða vera étinn) og snýst um samkeppni í nútímanum. En sá galli á samkeppni er sá að einhverjir verða láta undan sem er allt í lagi hvað pöpulinn varðar en þá bregðum hinir meiri og öflugri á það ráð að setjast niður með keppinautum og ræða saman bak við luktar dyr svona til að linna sársaukann. Að lokum þetta .Við mælum eindregið með því að áhugamenn um fjárfestingar taki sér áðurnefnda bók í hönd, semsé „Eimreiðarelítan“. Þar má t.d. sjá hvernig hægt er að halda einni þjóð í heljargreipum og græða á henni svo lítið ber á. Undirritaður er gróðafíkill og áhugamaður í póltík, Megi hinn blessaði Mammon líkna oss á Aðventu. Gjört í Upphæðum 29. nóvember 2024, Hannes
Skoðun Virðing og framkoma í rökræðum um málefni minnihlutahópa Esjar Smári Blær Gunnarsson skrifar
Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson skrifar