Milljónerí Hannes Örn Blandon skrifar 4. desember 2024 07:47 Ég undirritaður milljóneri og fjárfestir hef vart verið mönnum sinnandi hina síðustu mánuði. Skoðanakannanir sýndu svart á hvítu að Sjálfstæðisfálkanum hafði verulega daprast flugið. Kannanir sýndu glögglega að hann stóð lengi vel í tíu til ellefu prósentum. En nú er landið aldeilis farið að rísa víðast hvar. Í Bandaríkjunum hafa kolsvartir (Hér er of djúpt í árina tekið, eigum ekki frekar að segja helbláir) hægrimenn verið á fleygiferð og nú blasir við að ríkisstjórn milljarðamæringa og fjárfesta fái öll völd í hendur undir forsæti hins heiðgula sjarmörs (sem er sko aldeilis ekkert yellow í fasi) D. Trumps. Hann hefur lofað því að lækka skatta á stórfyrirtækjum og milljónerum, loka landamærum fyrir óþjóðalýð, og setja toll á kinverskar vörur. Þetta hefur aldeilis fallið í kramið hjá Sjálfstæðisfálkanum okkar sem og okkar ástsæla ritstjóra Morgunblaðsins. Hér heima bendir nú allt til þess að við þessi tíu prósent sem eigum nánast allt hér á landi séum að ná vopnum okkar og stefnum nú yfir tuttugu prósent kjörfylgi og skjótumst þannig framúr henni Kristrúnu og hljótum aftur forsætis- og fjármálaráðuneytið a.m.k. Við viljum benda á að fátæklingum hefur alltaf liðið vel undir okkar stjórn eins og frú Áslaug ráðfrú komst að orði um daginn. En við megum náttúrulega ekki kalla stefnu okkar helbláa. Eigum við ekki heldur að nefna hana „Bleu Royale. þ.e. kóngabláa. Með sigri okkar verður því forðað að vinstri stjórn setjist hér að völdum í herrans nafni og fjörutíu og Mammons og við fáum haldið áfram því góða starfi sem við höfum sinnt áratugum saman. Við vorum lengi vel uggandi um það að þessi tíu prósent okkar dyggu og ómissandi húskarla og griðkvenna hefðu snúið við okkur baki en þau hafa séð að sér og fylkja sér á nýja leik undir gunnfána Fálkans. En hverjir skyldu nú vera líklegir til að ganga til liðs við okkar forystu. Skyldu það það vera klaustursknaparnir knáu (þeir sem veifa hrossinu á fána sínum). Þeir eru sannir íslendingar, eldri og yngri ungmennafélagar, þ.e. Íslandi allt, Útlandi ekkert og vilja líka lækka skatta á okkur milljónerana. Við munum allvega þreifa á þeim. Þá þykir einboðið að reyna við (máski óheppilega orðað) hina glæsilegu völvu Viðreisnar, frú Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, sem kann að hugsa í krónum en daðrar ógætilega við evrur en hún er fyrrverandi liðskona okkar sjálfstæðismanna. Það er náttúrulega umhugsunarefni hvernig kjósendur leggja flokka þá í rúst sem voga sér í samstarf við okkur en sosum ekkert skrítið því allt sem miður fer er þeim sjálfum að kenna. Svavarsdóttir lenti í þessu „hvalræði" við Gunnarsson og Loftsson og Sigurður Ingi, sem brýrnar byggir, brenndi auðvitað nokkrar að baki sér er hann gekk í eina sæng með okkur. Þá mun Fálkinn reyna að læsa klónum í frú Kristrúnu. En útá hvaða mið skal nú halda? Það er í rauninni einfalt. Við stefnum í nákvæmlega sömu átt og áður. Í fyrsta lagi munum við hlúa vel að bönkum okkar og bankastjórum sem hafa vaxið og dafnað undir okkar stjórn árum saman. Og vei þeim sem tala illa um þá og segja að þeir hafi fitnað eins og púkarnir á fjósbitunum. Og vei þeim sem halda því fram að segja að þeir hafi haft hreðjatök á íslenskri þjóð. Þeir hafa þjónað okkur dyggilega lengi og vel og gert okkur unnt að græða á háum vöxtum. Í öðru lagi munum við stuðla að því að einkavæða læknavesenið sem gerir okkur milljónerum kleift að vera framarlega í röðinni. Í þriðja lagi munum við hlúa að stórútgerð og stóriðju auðvitað, en hjala blíðlega við trillukalla og grásleppu, item garðyrkjubændur undir rós (takið eftir snilldinni). Sumsé við fjárfestar munum leggja okkur fram við sinna okkar íslensku þjóð að öllu afli. Í fjórða lagi munum við hlúa vel að tvöhundruðogfimmtíu fyrirtækjum sem díla í dollurum og evrum en ríghöldum í krónuna því hún er nógu góð fyrir pöpulinn. EN EN ALDREI MUNUM VIÐ LÁTA ESB GLEYPA OKKUR, því sá félagsskapur er vís með að setja okkur ýmsa stóla fyrir dyr. Í fimmta lagi munum láta reisa hundruði íbúða til þess að við fjárfestar getum fest kaup í þeim og selt þær svo á uppsprengdu verði. Við munum og leggja leigusölum lið í hverju máli nær þeir hyggjast hækka leiguverð Í sjetta lagi lagi er rétt að guma af handbók okkar milljónera sem ber hið hógværa heiti „Eimreiðarelítan“. Við munum hugsanlega bjóða uppá námskeið í þeirri bók ef samningar takast við dr. próf. emerítus Hannes Hólmstein, hinn rómaða læriföður í efnahags- og heimspekistefnu nýfrjálshyggjunnar, sem er eiginlega nýtt vín á gömlum belgjum en eins og áhugamenn um vínmenningu vita þá getur nýtt vín verið soldið súrt og beiskt. Í raun er þetta ævaforn speki hirðingja og safnara ef ekki frumskógarlögmál í anda Darwins (en. survival of the fittest; éta eða vera étinn) og snýst um samkeppni í nútímanum. En sá galli á samkeppni er sá að einhverjir verða láta undan sem er allt í lagi hvað pöpulinn varðar en þá bregðum hinir meiri og öflugri á það ráð að setjast niður með keppinautum og ræða saman bak við luktar dyr svona til að linna sársaukann. Að lokum þetta .Við mælum eindregið með því að áhugamenn um fjárfestingar taki sér áðurnefnda bók í hönd, semsé „Eimreiðarelítan“. Þar má t.d. sjá hvernig hægt er að halda einni þjóð í heljargreipum og græða á henni svo lítið ber á. Undirritaður er gróðafíkill og áhugamaður í póltík, Megi hinn blessaði Mammon líkna oss á Aðventu. Gjört í Upphæðum 29. nóvember 2024, Hannes Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Landsvirkjun vill meiri orku (en ekki samt í orkuskipti) Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Allir eru að gera það gott…. Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Að taka á móti börnum á forsendum þeirra Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldislaust ævikvöld Gestur Pálsson skrifar Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Vegatálmar á skólagöngunni Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson skrifar Sjá meira
Ég undirritaður milljóneri og fjárfestir hef vart verið mönnum sinnandi hina síðustu mánuði. Skoðanakannanir sýndu svart á hvítu að Sjálfstæðisfálkanum hafði verulega daprast flugið. Kannanir sýndu glögglega að hann stóð lengi vel í tíu til ellefu prósentum. En nú er landið aldeilis farið að rísa víðast hvar. Í Bandaríkjunum hafa kolsvartir (Hér er of djúpt í árina tekið, eigum ekki frekar að segja helbláir) hægrimenn verið á fleygiferð og nú blasir við að ríkisstjórn milljarðamæringa og fjárfesta fái öll völd í hendur undir forsæti hins heiðgula sjarmörs (sem er sko aldeilis ekkert yellow í fasi) D. Trumps. Hann hefur lofað því að lækka skatta á stórfyrirtækjum og milljónerum, loka landamærum fyrir óþjóðalýð, og setja toll á kinverskar vörur. Þetta hefur aldeilis fallið í kramið hjá Sjálfstæðisfálkanum okkar sem og okkar ástsæla ritstjóra Morgunblaðsins. Hér heima bendir nú allt til þess að við þessi tíu prósent sem eigum nánast allt hér á landi séum að ná vopnum okkar og stefnum nú yfir tuttugu prósent kjörfylgi og skjótumst þannig framúr henni Kristrúnu og hljótum aftur forsætis- og fjármálaráðuneytið a.m.k. Við viljum benda á að fátæklingum hefur alltaf liðið vel undir okkar stjórn eins og frú Áslaug ráðfrú komst að orði um daginn. En við megum náttúrulega ekki kalla stefnu okkar helbláa. Eigum við ekki heldur að nefna hana „Bleu Royale. þ.e. kóngabláa. Með sigri okkar verður því forðað að vinstri stjórn setjist hér að völdum í herrans nafni og fjörutíu og Mammons og við fáum haldið áfram því góða starfi sem við höfum sinnt áratugum saman. Við vorum lengi vel uggandi um það að þessi tíu prósent okkar dyggu og ómissandi húskarla og griðkvenna hefðu snúið við okkur baki en þau hafa séð að sér og fylkja sér á nýja leik undir gunnfána Fálkans. En hverjir skyldu nú vera líklegir til að ganga til liðs við okkar forystu. Skyldu það það vera klaustursknaparnir knáu (þeir sem veifa hrossinu á fána sínum). Þeir eru sannir íslendingar, eldri og yngri ungmennafélagar, þ.e. Íslandi allt, Útlandi ekkert og vilja líka lækka skatta á okkur milljónerana. Við munum allvega þreifa á þeim. Þá þykir einboðið að reyna við (máski óheppilega orðað) hina glæsilegu völvu Viðreisnar, frú Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, sem kann að hugsa í krónum en daðrar ógætilega við evrur en hún er fyrrverandi liðskona okkar sjálfstæðismanna. Það er náttúrulega umhugsunarefni hvernig kjósendur leggja flokka þá í rúst sem voga sér í samstarf við okkur en sosum ekkert skrítið því allt sem miður fer er þeim sjálfum að kenna. Svavarsdóttir lenti í þessu „hvalræði" við Gunnarsson og Loftsson og Sigurður Ingi, sem brýrnar byggir, brenndi auðvitað nokkrar að baki sér er hann gekk í eina sæng með okkur. Þá mun Fálkinn reyna að læsa klónum í frú Kristrúnu. En útá hvaða mið skal nú halda? Það er í rauninni einfalt. Við stefnum í nákvæmlega sömu átt og áður. Í fyrsta lagi munum við hlúa vel að bönkum okkar og bankastjórum sem hafa vaxið og dafnað undir okkar stjórn árum saman. Og vei þeim sem tala illa um þá og segja að þeir hafi fitnað eins og púkarnir á fjósbitunum. Og vei þeim sem halda því fram að segja að þeir hafi haft hreðjatök á íslenskri þjóð. Þeir hafa þjónað okkur dyggilega lengi og vel og gert okkur unnt að græða á háum vöxtum. Í öðru lagi munum við stuðla að því að einkavæða læknavesenið sem gerir okkur milljónerum kleift að vera framarlega í röðinni. Í þriðja lagi munum við hlúa að stórútgerð og stóriðju auðvitað, en hjala blíðlega við trillukalla og grásleppu, item garðyrkjubændur undir rós (takið eftir snilldinni). Sumsé við fjárfestar munum leggja okkur fram við sinna okkar íslensku þjóð að öllu afli. Í fjórða lagi munum við hlúa vel að tvöhundruðogfimmtíu fyrirtækjum sem díla í dollurum og evrum en ríghöldum í krónuna því hún er nógu góð fyrir pöpulinn. EN EN ALDREI MUNUM VIÐ LÁTA ESB GLEYPA OKKUR, því sá félagsskapur er vís með að setja okkur ýmsa stóla fyrir dyr. Í fimmta lagi munum láta reisa hundruði íbúða til þess að við fjárfestar getum fest kaup í þeim og selt þær svo á uppsprengdu verði. Við munum og leggja leigusölum lið í hverju máli nær þeir hyggjast hækka leiguverð Í sjetta lagi lagi er rétt að guma af handbók okkar milljónera sem ber hið hógværa heiti „Eimreiðarelítan“. Við munum hugsanlega bjóða uppá námskeið í þeirri bók ef samningar takast við dr. próf. emerítus Hannes Hólmstein, hinn rómaða læriföður í efnahags- og heimspekistefnu nýfrjálshyggjunnar, sem er eiginlega nýtt vín á gömlum belgjum en eins og áhugamenn um vínmenningu vita þá getur nýtt vín verið soldið súrt og beiskt. Í raun er þetta ævaforn speki hirðingja og safnara ef ekki frumskógarlögmál í anda Darwins (en. survival of the fittest; éta eða vera étinn) og snýst um samkeppni í nútímanum. En sá galli á samkeppni er sá að einhverjir verða láta undan sem er allt í lagi hvað pöpulinn varðar en þá bregðum hinir meiri og öflugri á það ráð að setjast niður með keppinautum og ræða saman bak við luktar dyr svona til að linna sársaukann. Að lokum þetta .Við mælum eindregið með því að áhugamenn um fjárfestingar taki sér áðurnefnda bók í hönd, semsé „Eimreiðarelítan“. Þar má t.d. sjá hvernig hægt er að halda einni þjóð í heljargreipum og græða á henni svo lítið ber á. Undirritaður er gróðafíkill og áhugamaður í póltík, Megi hinn blessaði Mammon líkna oss á Aðventu. Gjört í Upphæðum 29. nóvember 2024, Hannes
Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun
Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar
Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar
Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun