Ráðherra og valdníðsla í hans nafni Örn Pálmason skrifar 15. apríl 2025 08:00 Opið bréf til ráð og embættismanna Meira um málefnum Kvikmyndaskóla Íslands. Ég er maður sem tel að einkaframtak eigi fullan rétt á sér. Finnst alltaf holur hljómur þegar hátekjumenn á framfæri ríkisins tala niðrandi og jafnvel ásakandi um einkaframtak og getu þess til verðmætasköpunar og góðra verka. Gengur jafnvel svo langt að það er lagður steinn í götu og hraðahindranir byggðar í nafni réttlætingar á hættum einkaframtaks. Ég hef ekkert á móti ríkisrekstri. Ekki neinum rekstri yfir höfuð ef hann laðar fram það besta í einstaklingum fjöldanum til hagsbóta. Ríkinu hefur ekkert gengið sérstaklega vel að reka stofnanir þar sem mennskan og geta einstaklings blómstrar þó mjög margt hafi sem betur fer gengið vel. Ég ætla ekki að fara í neina upptalningu á því sem miður hefur farið en minni bara á sanngirnisbætur sem hafa verið greiddar ítrekað vegna stórkostlegra mistaka þegar menn í ríkiskerfinu standa í stjórnun á rekstri sem þeir hafa ekki nálægð við eða kunnáttu til að stjórna. Enn er verið að skoða þau mál og von á meiri sanngirnisbótum úr ríkissjóði. Enn eru menn á því að talnaglöggur menn inn í ráðuneyti séu bestir í að stýra málum og koma í veg fyrir ímyndaðan eða hugsanlegan hagnað einkaframtaksins á kostnað skattgreiðenda. Mín skoðun er að ríkið eigi að einbeita sér að góðu skilvirku regluverki, sem vinnur á jafnréttisgrundvelli og aftengi persónuleg afskipti því þar blómstar spillingin. Byggja góðan grunn að réttlátum leikvelli, samfélagi og borgurum til heilla. Hvað kemur þetta Kvikmyndaskóla Íslands við. Fyrir mörgum árum fékk æskuvinur minn Böðvar Bjarki Pétursson áhuga á kvikmyndagerð eftir að hafa unnið við gerð kvikmynda. Hann var ungur, hæfileikaríkur og uppfullur af hugmyndum og kvikmyndum. Hann sá líka fram í tímann. Þetta var í kringum 1990 og hann fór að tala um að kvikmynda og sköpunar iðnaðurinn ætti eftir að verða stór og að það þurfi sérmenntað fólk sem geti starfað í þessum iðnaði. Það var ekki mikinn hljómgrunn að fá við hans hugmyndum innan ríkisgeirans þá, en framsýnir menn innan kvikmyndageirans áttuðu sig á þessu og voru til í að leggja málinu lið. Ég tek fram að Böðvar Bjarki er ekki stóreignamaður eða fjárfestir heldur var þetta framkvæmt á ímyndunaraflinu og sköpunarkraftinum. Það fæddist frumkvöðull, kraftmikill frumkvöðull sem gekk af stað og hefur háð margar orrustur við kerfi sem er í eðli sínu ekki skapandi. Ég vísa í fyrri grein mína um sögu Kvikmyndaskóla Íslands þar sem má lesa að 1992 byrjaði Böðvar Bjarki námskeiðahald. Það var gert af miklum vanefndum en eldmóðurinn var mikil og fólk hreifst með. Það er galdurinn við Kvikmyndaskólann og frumkvöðulinn. Sjaldan hef hef ég séð embættismenn hrífa fólk með sér nema þá kannski í kóveit enda var stunduð kvikmyndagerð við útsendingu upplýsingafunda. Án efa einhverjir nemendur frá Kvikmyndaskólanum unnið við þær útsendingar. Eftir þetta frumkvöðulsstarf hafa yfir 600 manns aflað sér menntunar til að sinna þeim fjölmörgu verkefnum í kvikmynda og þáttagerð sem koma hingað til lands erlendis frá ásamt innlendum verkefnum. Ég fullyrði að í yfir 90% af öllum kvikmyndaverkefnum í dag má finna einhvern eða einhverja af starfsmönnum þar með menntun frá Kvikmyndaskólanum. Ef þetta fólk stæði ekki starfsgreininni til boða þá kæmu framleiðendur með starfsfólk erlendis frá. Böðvar Bjarki Pétursson hefur unnið þrekvirki ásamt fjöldanum öllum af hæfileikaríku fólki, hinni sönnu grasrót kvikmyndageirans. Rekstrarfélag fer í þrot. Það er vegna áfalla í rekstri og er tæknilegt atriði í viðskiptum. Svo má skoða ástæður og læra af þeim. Ég hefði miklu meiri áhyggjur ef rekstrarfélagið blómstraði en skólastarfið væri ómögulegt. Því er ekki svo farið í Kvikmyndaskólanum og sést í samstöðu kennara og nemanda og hvaða hug þau bera til stofnunarinnar. Skólinn er í fullu fjöri, þarf bara sínar réttmætu viðurkenningar, samninga og námslána rétt. Að tala niður það frumkvöðulsstarf sem Kvikmyndaskóli Íslands er, er hreint með ólíkindum og ekki til sóma fyrir ráðamenn né embættismenn. Núna horfir Böðvar Bjarki fram á gjaldþrot og að lífsstarfið sé brotið niður og þeir sem vilja leggja þessu máli lið fá yfirlæti frá ráðamönnum. Menna-og barnamálaráðherra segir að honum komi þetta ekki við á sama tíma og það á að stofna til kennslu á einni helgi í Tækniskólanum á grunni Kvikmyndaskólans í krafti hans ráðuneytis. Það er allt í einu góð hugmynd að keyra Kvikmyndaskóla Ísland í þrot og stofna (líknar)deild í Tækniskólanum á leifunum. Rektor Tækniskólans gengur jafnvel svo langt að tilkynna í fréttum RÚV að þeir vilji bjóða kennurum að koma í viðtal en ekkert samtal né samstarf hefur farið fram á þeim 1,5 mánuði sem þetta fólk hefur haldið skólanum gangandi án allrar aðstoðar. Það kom tölvupóstur til kennara eftir viðtalið. Ekki fagleg vinnubrögð. Held að það sé ráð að skipta út þeim sem stýrir aðgerðum á vegum ráðuneytisins barna og menntamála. Kvikmyndaskóli Íslands hefur skilað góðu starfi og getur gert það áfram ef heift og fáviska ráða ekki för. Þessi aðgerð föstudaginn 11/4 2025 gegn Kvikmyndaskóla íslands afhjúpar vondan hug til stofnunarinnar sem hefur verið vandamál lengi í samskiptum. Tækniskólinn getur vel farið sínu fram og gleður mig að Tækniskólinn vilji mennta fólk til starfa í kvikmyndagerð. Einnig frábært að Listaháskólinn sé með sitt nám. Þörfin er vissulega til staðar og samkeppni er góð en það er óþarfi að eyðileggja það sem hefur verið vel gert. Þeir sem stjórna þessum aðgerðum á vegum ráðuneytis mennta og barnamála hafa ekki komið og kynnt sér sérstöðu Kvikmyndaskólans né átt í neimun viðræðum við starfsmenn eða nemendur en það væri ágætis byrjun. Í burðarliðum er stofnun samtaka hollvina Kvikmyndaskóla Íslands og er undirskriftasöfnun á ísland. is . Þegar þetta er skrifað hafa á annað þúsund undirskriftir borist. Það er vitneskja út í þjóðfélaginu fyrir hvað Kvikmyndaskóli Íslands stendur þó svo að mennta og barnamálaráðuneytið eigi í erfiðleikum með að átta sig . Hendum þessari vitleysu út í hafsauga og vinnum saman. Að endingu langar mig að biðja Ingu Sæland hæstvirtum félags og húsnæðismálaráðherra að bjóða hæstvirtum Guðmund Inga Kristinssyni í kaffi í kvöld og syngja fyrir hann lag John Lennon “Power to the People”. Ná upp andanum til góðra verka og afhenda boltann yfir til menningar-nýsköpunar og háskólaráðuneytis því þar á Kvikmyndaskóli Íslands heima. Virðingarfyllst, Örn Pálmason, fyrrum stjórnarmaður Kvikmyndaskóla Íslands menntastofnunar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Málefni Kvikmyndaskóla Íslands Mest lesið Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann Skoðun Á uppgjör frá TR að koma eldri borgurum á óvart? Björn Snæbjörnsson Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð Skoðun Ritunarramminn - verkfæri fyrir kennara! Katrín Ósk Þráinsdóttir Skoðun Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann skrifar Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Nokkur orð um stöðuna Dögg Þrastardóttir skrifar Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun #blessmeta – þriðja grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir skrifar Skoðun Ritunarramminn - verkfæri fyrir kennara! Katrín Ósk Þráinsdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason skrifar Skoðun Spólum til baka Snævar Ingi Sveinsson skrifar Skoðun Sögulegur dómur Hæstaréttar – staðfestir sjálfstæði Alþingis Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að vera fatlaður á Íslandi er full vinna Birna Ösp Traustadóttir skrifar Skoðun Sæluríkið Ísland Einar Helgason skrifar Skoðun Áskorun til Alþingis: Tryggið almannahagsmuni - afnemið samkeppnisundanþágu afurðastöðvanna Benedikt S. Benediktsson,Breki Karlsson,Halla Gunnarsdóttir,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Stormurinn gegn stóðhryssunni Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Kallið þið þetta fjölbreytni? Hermann Borgar Jakobsson skrifar Skoðun Til varnar Eyjafjöllum - og Íslandi öllu Pétur Jónasson skrifar Skoðun Réttlætið sem refsar Jóni Hjálmar Vilhjálmsson skrifar Skoðun Guðmundur Hrafn Arngrímsson er maður sem hefur aldrei rúllað sexum Kristján Blöndal skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár Katrín Matthíasdóttir skrifar Sjá meira
Opið bréf til ráð og embættismanna Meira um málefnum Kvikmyndaskóla Íslands. Ég er maður sem tel að einkaframtak eigi fullan rétt á sér. Finnst alltaf holur hljómur þegar hátekjumenn á framfæri ríkisins tala niðrandi og jafnvel ásakandi um einkaframtak og getu þess til verðmætasköpunar og góðra verka. Gengur jafnvel svo langt að það er lagður steinn í götu og hraðahindranir byggðar í nafni réttlætingar á hættum einkaframtaks. Ég hef ekkert á móti ríkisrekstri. Ekki neinum rekstri yfir höfuð ef hann laðar fram það besta í einstaklingum fjöldanum til hagsbóta. Ríkinu hefur ekkert gengið sérstaklega vel að reka stofnanir þar sem mennskan og geta einstaklings blómstrar þó mjög margt hafi sem betur fer gengið vel. Ég ætla ekki að fara í neina upptalningu á því sem miður hefur farið en minni bara á sanngirnisbætur sem hafa verið greiddar ítrekað vegna stórkostlegra mistaka þegar menn í ríkiskerfinu standa í stjórnun á rekstri sem þeir hafa ekki nálægð við eða kunnáttu til að stjórna. Enn er verið að skoða þau mál og von á meiri sanngirnisbótum úr ríkissjóði. Enn eru menn á því að talnaglöggur menn inn í ráðuneyti séu bestir í að stýra málum og koma í veg fyrir ímyndaðan eða hugsanlegan hagnað einkaframtaksins á kostnað skattgreiðenda. Mín skoðun er að ríkið eigi að einbeita sér að góðu skilvirku regluverki, sem vinnur á jafnréttisgrundvelli og aftengi persónuleg afskipti því þar blómstar spillingin. Byggja góðan grunn að réttlátum leikvelli, samfélagi og borgurum til heilla. Hvað kemur þetta Kvikmyndaskóla Íslands við. Fyrir mörgum árum fékk æskuvinur minn Böðvar Bjarki Pétursson áhuga á kvikmyndagerð eftir að hafa unnið við gerð kvikmynda. Hann var ungur, hæfileikaríkur og uppfullur af hugmyndum og kvikmyndum. Hann sá líka fram í tímann. Þetta var í kringum 1990 og hann fór að tala um að kvikmynda og sköpunar iðnaðurinn ætti eftir að verða stór og að það þurfi sérmenntað fólk sem geti starfað í þessum iðnaði. Það var ekki mikinn hljómgrunn að fá við hans hugmyndum innan ríkisgeirans þá, en framsýnir menn innan kvikmyndageirans áttuðu sig á þessu og voru til í að leggja málinu lið. Ég tek fram að Böðvar Bjarki er ekki stóreignamaður eða fjárfestir heldur var þetta framkvæmt á ímyndunaraflinu og sköpunarkraftinum. Það fæddist frumkvöðull, kraftmikill frumkvöðull sem gekk af stað og hefur háð margar orrustur við kerfi sem er í eðli sínu ekki skapandi. Ég vísa í fyrri grein mína um sögu Kvikmyndaskóla Íslands þar sem má lesa að 1992 byrjaði Böðvar Bjarki námskeiðahald. Það var gert af miklum vanefndum en eldmóðurinn var mikil og fólk hreifst með. Það er galdurinn við Kvikmyndaskólann og frumkvöðulinn. Sjaldan hef hef ég séð embættismenn hrífa fólk með sér nema þá kannski í kóveit enda var stunduð kvikmyndagerð við útsendingu upplýsingafunda. Án efa einhverjir nemendur frá Kvikmyndaskólanum unnið við þær útsendingar. Eftir þetta frumkvöðulsstarf hafa yfir 600 manns aflað sér menntunar til að sinna þeim fjölmörgu verkefnum í kvikmynda og þáttagerð sem koma hingað til lands erlendis frá ásamt innlendum verkefnum. Ég fullyrði að í yfir 90% af öllum kvikmyndaverkefnum í dag má finna einhvern eða einhverja af starfsmönnum þar með menntun frá Kvikmyndaskólanum. Ef þetta fólk stæði ekki starfsgreininni til boða þá kæmu framleiðendur með starfsfólk erlendis frá. Böðvar Bjarki Pétursson hefur unnið þrekvirki ásamt fjöldanum öllum af hæfileikaríku fólki, hinni sönnu grasrót kvikmyndageirans. Rekstrarfélag fer í þrot. Það er vegna áfalla í rekstri og er tæknilegt atriði í viðskiptum. Svo má skoða ástæður og læra af þeim. Ég hefði miklu meiri áhyggjur ef rekstrarfélagið blómstraði en skólastarfið væri ómögulegt. Því er ekki svo farið í Kvikmyndaskólanum og sést í samstöðu kennara og nemanda og hvaða hug þau bera til stofnunarinnar. Skólinn er í fullu fjöri, þarf bara sínar réttmætu viðurkenningar, samninga og námslána rétt. Að tala niður það frumkvöðulsstarf sem Kvikmyndaskóli Íslands er, er hreint með ólíkindum og ekki til sóma fyrir ráðamenn né embættismenn. Núna horfir Böðvar Bjarki fram á gjaldþrot og að lífsstarfið sé brotið niður og þeir sem vilja leggja þessu máli lið fá yfirlæti frá ráðamönnum. Menna-og barnamálaráðherra segir að honum komi þetta ekki við á sama tíma og það á að stofna til kennslu á einni helgi í Tækniskólanum á grunni Kvikmyndaskólans í krafti hans ráðuneytis. Það er allt í einu góð hugmynd að keyra Kvikmyndaskóla Ísland í þrot og stofna (líknar)deild í Tækniskólanum á leifunum. Rektor Tækniskólans gengur jafnvel svo langt að tilkynna í fréttum RÚV að þeir vilji bjóða kennurum að koma í viðtal en ekkert samtal né samstarf hefur farið fram á þeim 1,5 mánuði sem þetta fólk hefur haldið skólanum gangandi án allrar aðstoðar. Það kom tölvupóstur til kennara eftir viðtalið. Ekki fagleg vinnubrögð. Held að það sé ráð að skipta út þeim sem stýrir aðgerðum á vegum ráðuneytisins barna og menntamála. Kvikmyndaskóli Íslands hefur skilað góðu starfi og getur gert það áfram ef heift og fáviska ráða ekki för. Þessi aðgerð föstudaginn 11/4 2025 gegn Kvikmyndaskóla íslands afhjúpar vondan hug til stofnunarinnar sem hefur verið vandamál lengi í samskiptum. Tækniskólinn getur vel farið sínu fram og gleður mig að Tækniskólinn vilji mennta fólk til starfa í kvikmyndagerð. Einnig frábært að Listaháskólinn sé með sitt nám. Þörfin er vissulega til staðar og samkeppni er góð en það er óþarfi að eyðileggja það sem hefur verið vel gert. Þeir sem stjórna þessum aðgerðum á vegum ráðuneytis mennta og barnamála hafa ekki komið og kynnt sér sérstöðu Kvikmyndaskólans né átt í neimun viðræðum við starfsmenn eða nemendur en það væri ágætis byrjun. Í burðarliðum er stofnun samtaka hollvina Kvikmyndaskóla Íslands og er undirskriftasöfnun á ísland. is . Þegar þetta er skrifað hafa á annað þúsund undirskriftir borist. Það er vitneskja út í þjóðfélaginu fyrir hvað Kvikmyndaskóli Íslands stendur þó svo að mennta og barnamálaráðuneytið eigi í erfiðleikum með að átta sig . Hendum þessari vitleysu út í hafsauga og vinnum saman. Að endingu langar mig að biðja Ingu Sæland hæstvirtum félags og húsnæðismálaráðherra að bjóða hæstvirtum Guðmund Inga Kristinssyni í kaffi í kvöld og syngja fyrir hann lag John Lennon “Power to the People”. Ná upp andanum til góðra verka og afhenda boltann yfir til menningar-nýsköpunar og háskólaráðuneytis því þar á Kvikmyndaskóli Íslands heima. Virðingarfyllst, Örn Pálmason, fyrrum stjórnarmaður Kvikmyndaskóla Íslands menntastofnunar.
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar
Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar
Skoðun Áskorun til Alþingis: Tryggið almannahagsmuni - afnemið samkeppnisundanþágu afurðastöðvanna Benedikt S. Benediktsson,Breki Karlsson,Halla Gunnarsdóttir,Ólafur Stephensen skrifar
Skoðun Guðmundur Hrafn Arngrímsson er maður sem hefur aldrei rúllað sexum Kristján Blöndal skrifar
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun