Ljósadýrð um áramót 30. desember 2004 00:01 Áramótin eru framundan með tilheyrandi ljósadýrð í háloftunum. Ýmsir velta í ár vöngum yfir því hvort þeir eigi að draga úr flugeldakaupum, eða jafnvel sleppa þeim alveg, og verja þess í stað fé til hjálparstarfsins í kjölfar flóðanna við Indlandshaf. Aðrir benda á að fjárhagslegur grundvöllur hjálparsveita hér á landi hvílir að stórum hluta á flugeldasölu og því sé afar óviturlegt í strjálbýlu landi þar sem allra veðra er von að breyta flugeldakaupvenjum sínum. Ef að líkum lætur munu margir tugir milljóna króna springa í loft upp í formi flugelda og annarra áramótasprenginga annað kvöld. Þannig hefur það verið undanfarin ár og heldur aukist ár frá ári. Nú er svo komið að hér á höfuðborgarsvæðinu, að minnsta kosti, minna göturnar á nýársnótt helst á götur í striðshrjáðri borg, slíkt er draslið eftir sprengjur kvöldsins og næturinnar og mökkurinn. Mökkurinn er raunar víða svo mikill um áramótin að hann spillir verulega útsýni til flugelda. Í raun þyrfti því ekki neyðarástand í annarri álfu að koma til, til þess að raunhæft og eðlilegt væri að velta fyrir sér á hvaða leið við erum í flugeldasprengingum um áramót. Flóðin við Indlandshaf nú gera það hins vegar að verkum að spurningin verður áleitnari en ella. Óneitanlega er fallegur siður að kveðja liðið ár með flugeldum. Hvergi í heiminum tíðkast að gera það með viðlíka hætti og hér á landi og ástæðulaust er annað en að halda þennan sið í heiðri þótt ekki sé hann nema fárra áratuga gamall. Hingað kemur líka um hver áramót vaxandi fjöldi ferðamanna til að fylgjast með háloftasprengingum Íslendinga þannig að við erum orðin þekkt meðal þjóða fyrir það hversu hressilega hér er tekið á í áramótasprenginum. Öllu má hins vegar ofgera, einnig þessu. Fjármagnið sem fer í flugeldana er gríðarlegt og ekki nema von að einhverjir hugleiði hvort einhverju af þessu fé væri betur varið í að styðja við það umfangsmikla hjálparstarf sem nú fer fram við strendur Indlandshafs og ófyrirsjáanlegt er hversu umfangsmikið muni verða og hversu lengi það mun standa. Björgunarsveitir á Íslandi vinna gríðarlega öflugt og mikilvægt starf. Þær hafa bjargað mörgum mannslífum sem seint verður fullþakkað og í landi þar sem enginn her er gegna björgunarsveitir vissulega lykilhlutverki. Það er því afar mikilvægt fyrir þær að hafa góðar og traustar tekjur. Velta má fyrir sér hvort tekjur af flugeldasölu hljóti ekki að vera of hverful tekjulind fyrir svo mikilvæga starfsemi sem starf björgunarsveita á Íslandi er. Sömuleiðis er íhugunarefni hvort rekstrargrundvöllur lífsnauðsynlegs björgunarstarfs eins og það sem björgunarsveitirnar í landinu inna af hendi ætti ekki í meira mæli að vera tryggður með skattfé en nú er, á sama hátt og til dæmis almannavarnir og Landhelgisgæslan. Loks má má benda á að til eru fleiri leiðir til að styðja við starf björgunarsveita en með flugeldakaupum, til dæmis bein og milliliðalaus fjárframlög. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Steinunn Stefánsdóttir Mest lesið Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
Áramótin eru framundan með tilheyrandi ljósadýrð í háloftunum. Ýmsir velta í ár vöngum yfir því hvort þeir eigi að draga úr flugeldakaupum, eða jafnvel sleppa þeim alveg, og verja þess í stað fé til hjálparstarfsins í kjölfar flóðanna við Indlandshaf. Aðrir benda á að fjárhagslegur grundvöllur hjálparsveita hér á landi hvílir að stórum hluta á flugeldasölu og því sé afar óviturlegt í strjálbýlu landi þar sem allra veðra er von að breyta flugeldakaupvenjum sínum. Ef að líkum lætur munu margir tugir milljóna króna springa í loft upp í formi flugelda og annarra áramótasprenginga annað kvöld. Þannig hefur það verið undanfarin ár og heldur aukist ár frá ári. Nú er svo komið að hér á höfuðborgarsvæðinu, að minnsta kosti, minna göturnar á nýársnótt helst á götur í striðshrjáðri borg, slíkt er draslið eftir sprengjur kvöldsins og næturinnar og mökkurinn. Mökkurinn er raunar víða svo mikill um áramótin að hann spillir verulega útsýni til flugelda. Í raun þyrfti því ekki neyðarástand í annarri álfu að koma til, til þess að raunhæft og eðlilegt væri að velta fyrir sér á hvaða leið við erum í flugeldasprengingum um áramót. Flóðin við Indlandshaf nú gera það hins vegar að verkum að spurningin verður áleitnari en ella. Óneitanlega er fallegur siður að kveðja liðið ár með flugeldum. Hvergi í heiminum tíðkast að gera það með viðlíka hætti og hér á landi og ástæðulaust er annað en að halda þennan sið í heiðri þótt ekki sé hann nema fárra áratuga gamall. Hingað kemur líka um hver áramót vaxandi fjöldi ferðamanna til að fylgjast með háloftasprengingum Íslendinga þannig að við erum orðin þekkt meðal þjóða fyrir það hversu hressilega hér er tekið á í áramótasprenginum. Öllu má hins vegar ofgera, einnig þessu. Fjármagnið sem fer í flugeldana er gríðarlegt og ekki nema von að einhverjir hugleiði hvort einhverju af þessu fé væri betur varið í að styðja við það umfangsmikla hjálparstarf sem nú fer fram við strendur Indlandshafs og ófyrirsjáanlegt er hversu umfangsmikið muni verða og hversu lengi það mun standa. Björgunarsveitir á Íslandi vinna gríðarlega öflugt og mikilvægt starf. Þær hafa bjargað mörgum mannslífum sem seint verður fullþakkað og í landi þar sem enginn her er gegna björgunarsveitir vissulega lykilhlutverki. Það er því afar mikilvægt fyrir þær að hafa góðar og traustar tekjur. Velta má fyrir sér hvort tekjur af flugeldasölu hljóti ekki að vera of hverful tekjulind fyrir svo mikilvæga starfsemi sem starf björgunarsveita á Íslandi er. Sömuleiðis er íhugunarefni hvort rekstrargrundvöllur lífsnauðsynlegs björgunarstarfs eins og það sem björgunarsveitirnar í landinu inna af hendi ætti ekki í meira mæli að vera tryggður með skattfé en nú er, á sama hátt og til dæmis almannavarnir og Landhelgisgæslan. Loks má má benda á að til eru fleiri leiðir til að styðja við starf björgunarsveita en með flugeldakaupum, til dæmis bein og milliliðalaus fjárframlög.