Hættulegt hættumat Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 11. júní 2008 06:00 Vegvilltur túristi á unglingsaldri var í síðustu viku skotinn á færi í fjallshlíð í Skagafirði. Alfriðaður og hopandi inn í þoku undan kúrekum norðursins sem ekki datt í hug friðsöm leið að lausn málsins. Þetta var að sönnu enginn kettlingur en skyndiniðurstaða málsins var flaustursleg og barbarísk. Hvítabjörninn var reyndar svo lánsamur að aftökuna tók fljótt af, frændi hans fyrir vestan var ekki eins heppinn hér um árið. Af fréttum mætti áætla að sums staðar á landinu byggi fólk með mjög lágt enni og skósíða handleggi. Auðvitað er eðlilegt að hrökkva í kút í tvísýnu, en yfirvegun viðbragða eru einn mælikvarðinn á menningarstig. En þótt skyndihvöt til að afstýra hættuástandi geti hlaupið með fólk í gönur eins og sannaðist í hvítabjarnarmálinu, þá virðist fágunin líka geta gengið út í öfgar. Svo mjög að augljóst hættuástand fær að njóta vafans langt út fyrir alla skynsemi. Þórður Jónsteinsson er sá ógæfumaður að hafa með vítaverðum akstri orðið valdur að dauða farþega síns og lítillar stúlku í bílnum sem hann keyrði á. Í árekstrinum slasaðist bróðir litlu stúlkunnar svo mjög að síðan er hann bundinn við hjólastól. Hverri heilbrigðri sál væri það óbærilegur harmleikur að hafa orðið slíkur örlagavaldur í lífi og dauða annars fólks. En Þórður iðrast einskis því þetta var ekki honum að kenna. Hann var nebblega ekki að taka framúr skiluru. Frá því aksturslag hans drap tvær manneskjur og örkumlaði barn hefur hann reyndar verið tekinn fyrir ofsaakstur níu sinnum. Kannski þýðir það sturlaðan akstur í hundrað skipti? Hinn fágaði héraðsdómur úrskurðaði þennan stórhættulega mann í eins árs fangelsi og svipti ökuréttindum í fjögur ár. Eftir þann tíma getur hann skellt sér aftur löglega á rúntinn. Samviskan tandurhrein, hann var ekki að taka framúr, manstu? Réttlætiskenndin æpir og veinar. Ef til vill gæti hið umburðarlynda réttarkerfi tileinkað sér aggalítið af taugaveikluninni fyrir norðan eða vestan. Sumar lífverur eru nefnilega hættulegar í alvörunni. Kannski ættum við ekki að dæma þær í kurteislegt fangelsi og svipta ökuleyfi, heldur senda í almennilega fjallgöngu í Skagafirði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Að apa eða skapa Rósa Dögg Ægisdóttir Skoðun Gangast við mistökum Júlíus Birgir Jóhannsson Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson Skoðun Að vilja meira og meira, meira í dag en í gær Harpa Fönn Sigurjónsdóttir Skoðun Lífsnauðsynlegt aðgengi Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Kallað eftir málefnalegri umræðu um kröfur um íslenskukunnáttu Eiríkur Rögnvaldsson Skoðun
Vegvilltur túristi á unglingsaldri var í síðustu viku skotinn á færi í fjallshlíð í Skagafirði. Alfriðaður og hopandi inn í þoku undan kúrekum norðursins sem ekki datt í hug friðsöm leið að lausn málsins. Þetta var að sönnu enginn kettlingur en skyndiniðurstaða málsins var flaustursleg og barbarísk. Hvítabjörninn var reyndar svo lánsamur að aftökuna tók fljótt af, frændi hans fyrir vestan var ekki eins heppinn hér um árið. Af fréttum mætti áætla að sums staðar á landinu byggi fólk með mjög lágt enni og skósíða handleggi. Auðvitað er eðlilegt að hrökkva í kút í tvísýnu, en yfirvegun viðbragða eru einn mælikvarðinn á menningarstig. En þótt skyndihvöt til að afstýra hættuástandi geti hlaupið með fólk í gönur eins og sannaðist í hvítabjarnarmálinu, þá virðist fágunin líka geta gengið út í öfgar. Svo mjög að augljóst hættuástand fær að njóta vafans langt út fyrir alla skynsemi. Þórður Jónsteinsson er sá ógæfumaður að hafa með vítaverðum akstri orðið valdur að dauða farþega síns og lítillar stúlku í bílnum sem hann keyrði á. Í árekstrinum slasaðist bróðir litlu stúlkunnar svo mjög að síðan er hann bundinn við hjólastól. Hverri heilbrigðri sál væri það óbærilegur harmleikur að hafa orðið slíkur örlagavaldur í lífi og dauða annars fólks. En Þórður iðrast einskis því þetta var ekki honum að kenna. Hann var nebblega ekki að taka framúr skiluru. Frá því aksturslag hans drap tvær manneskjur og örkumlaði barn hefur hann reyndar verið tekinn fyrir ofsaakstur níu sinnum. Kannski þýðir það sturlaðan akstur í hundrað skipti? Hinn fágaði héraðsdómur úrskurðaði þennan stórhættulega mann í eins árs fangelsi og svipti ökuréttindum í fjögur ár. Eftir þann tíma getur hann skellt sér aftur löglega á rúntinn. Samviskan tandurhrein, hann var ekki að taka framúr, manstu? Réttlætiskenndin æpir og veinar. Ef til vill gæti hið umburðarlynda réttarkerfi tileinkað sér aggalítið af taugaveikluninni fyrir norðan eða vestan. Sumar lífverur eru nefnilega hættulegar í alvörunni. Kannski ættum við ekki að dæma þær í kurteislegt fangelsi og svipta ökuleyfi, heldur senda í almennilega fjallgöngu í Skagafirði.
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun