Forvirkar rannsóknir Þráinn Bertelsson skrifar 14. júlí 2008 06:00 Sumar ríkisstjórnir fylgjast vel með þegnum sínum. Í bók sinni um "Sögu Bretlands frá stríðslokum", segir Andrew Marr (bls. 580), að eftir því sem næst verði komist sé nú um fjórum komma tveimur milljónum eftirlitsmyndavéla beint að íbúum landsins. Lundúnabúi sem heldur til vinnu sinnar og heim aftur hefur verið kvikmyndaður að meðaltali þrjúhundruð sinnum þegar hann kemur heim aftur. Þar að auki hefur verið fylgst með honum úr lofti, úr þyrlum og gervihnöttum, auk þess sem staðsetningartæki í bíl og farsíma gefa upplýsingar um hvar hann er staddur hverju sinni. Andrew Marr telur að nákvæmara eftirlit með borgurum þekkist hvergi, nema ef vera kynni í Kína. Þessu til viðbótar hefur lögreglan í Bretlandi leyfi til að taka DNA-sýni úr öllum þeim sem eru handteknir, auk þess sem henni er gert að safna ljósmyndum af lithimnum augans úr sem allra flestum borgurum. Skattrannsóknamenn í Bretlandi hafa heimild til að fara inn á heimili fólks og taka ljósmyndir til að staðfesta hvort innbúið sé verðmætara en skattframtalið gefur til kynna ellegar hvort fólk hefur laumast til að koma sér upp glerhúsi á svölum eða að húsabaki án tilskilinna leyfa. Allt þetta gerir stjórnin af umhyggju fyrir þjóðinni, til að auka öryggi og draga úr glæpum og einkum hryðjuverkum. Það er að vísu óleyst vandamál hvernig hægt sé að nota allt þetta gífurlega efni í forvarnaskyni, því að það þyrfti stjarnfræðilegan fjölda fólks til að skoða daglega þrjúhundruð kvikmyndir um hvern Lundúnabúa og ráða það af svip hans og fasi hvort hann hafi illt í hyggju. Þó er mögulegt í ákveðnum tilvikum að nota þetta mikla upplýsingasafn til að auðvelda lögreglunni að upplýsa glæpi sem þegar hafa verið framdir. Forvirkar rannsóknaraðferðir til að koma í veg fyrir glæpi hafa ennþá ekki verið fundnar upp. Njósnir virðast ekki duga til að draga úr glæpum. Það gerir hins vegar gamaldags umhyggja og virðing fólks hvert fyrir öðru. Þar sem yfirvöld bera virðingu fyrir almenningi ber almenningur virðingu fyrir yfirvöldum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þráinn Bertelsson Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
Sumar ríkisstjórnir fylgjast vel með þegnum sínum. Í bók sinni um "Sögu Bretlands frá stríðslokum", segir Andrew Marr (bls. 580), að eftir því sem næst verði komist sé nú um fjórum komma tveimur milljónum eftirlitsmyndavéla beint að íbúum landsins. Lundúnabúi sem heldur til vinnu sinnar og heim aftur hefur verið kvikmyndaður að meðaltali þrjúhundruð sinnum þegar hann kemur heim aftur. Þar að auki hefur verið fylgst með honum úr lofti, úr þyrlum og gervihnöttum, auk þess sem staðsetningartæki í bíl og farsíma gefa upplýsingar um hvar hann er staddur hverju sinni. Andrew Marr telur að nákvæmara eftirlit með borgurum þekkist hvergi, nema ef vera kynni í Kína. Þessu til viðbótar hefur lögreglan í Bretlandi leyfi til að taka DNA-sýni úr öllum þeim sem eru handteknir, auk þess sem henni er gert að safna ljósmyndum af lithimnum augans úr sem allra flestum borgurum. Skattrannsóknamenn í Bretlandi hafa heimild til að fara inn á heimili fólks og taka ljósmyndir til að staðfesta hvort innbúið sé verðmætara en skattframtalið gefur til kynna ellegar hvort fólk hefur laumast til að koma sér upp glerhúsi á svölum eða að húsabaki án tilskilinna leyfa. Allt þetta gerir stjórnin af umhyggju fyrir þjóðinni, til að auka öryggi og draga úr glæpum og einkum hryðjuverkum. Það er að vísu óleyst vandamál hvernig hægt sé að nota allt þetta gífurlega efni í forvarnaskyni, því að það þyrfti stjarnfræðilegan fjölda fólks til að skoða daglega þrjúhundruð kvikmyndir um hvern Lundúnabúa og ráða það af svip hans og fasi hvort hann hafi illt í hyggju. Þó er mögulegt í ákveðnum tilvikum að nota þetta mikla upplýsingasafn til að auðvelda lögreglunni að upplýsa glæpi sem þegar hafa verið framdir. Forvirkar rannsóknaraðferðir til að koma í veg fyrir glæpi hafa ennþá ekki verið fundnar upp. Njósnir virðast ekki duga til að draga úr glæpum. Það gerir hins vegar gamaldags umhyggja og virðing fólks hvert fyrir öðru. Þar sem yfirvöld bera virðingu fyrir almenningi ber almenningur virðingu fyrir yfirvöldum.