Fyrirgefðu dr. Gunni skrifar 19. febrúar 2009 00:01 Sorry seems to be the hardest word, söng Elton John um árið. Hann hitti í mark því flestir kannast við þetta: Það er bara svo fjári erfitt að biðjast afsökunar. Sérstaklega ef manni finnst maður ekki hafa gert neitt rangt. Hversu mörg pör hafa ekki setið í þrúgandi þögn yfir sjónvarpinu eftir að annað lét eitthvað vanhugsað út úr sér eða gerði einhverja vitleysu sem hitt er hundfúlt yfir? Ekkert fær haggað þannig þögn nema eitt almennilegt „fyrirgefðu". Og hvílíkur léttir sem það er. Það er ekki í íslenskum þjóðarkarakter að biðjast afsökunar. Meira svona fyrir Kana sem alltaf eru vælandi. Að þessu komst Felix Bergsson þegar hann sá um vonlausan þátt á Skjá einum um árið, Fyrirgefðu. Þetta var pínlegt prógramm og fáir þættir. Það fannst bara ekkert fólk sem vildi koma og biðjast afsökunar. Nú ætti ekki að vera erfitt að finna fólk í Fyrirgefðu. Stjórnmálalið, bankakarlar og afturbata peningapungar gætu viku eftir viku, mánuð eftir mánuð, mætt með tárin í augunum og sagst vera sorrí. Elsku þjóð, viltu fyrirgefa mér fyrir að hafa komið Íslandi á hausinn? Ég vissi ekki betur. Ég var bara svona gráðugur og heimskur. Allt sem ég stóð fyrir er della. Nú skal ég taka mig á. Alveg satt! Ég spái hrinu afsökunarbeiðna. Þótt Geir sé enn harður af sér er járnkarlinn Árni Mathiesen byrjaður að bogna. „Við þurfum að gæta hófs og virða gömul gildi og gæta þess að fara ekki yfir þau strik sem ofbjóða umhverfinu. Samskipti við nágranna eiga ekki að vera í formi keppni um hver eigi stærsta garðinn eða stærsta bílinn. Við eigum að leitast við að láta okkur líða vel saman í okkar umhverfi og sýna hvert öðru meiri umhyggju," segir Árni í Mogganum eins og hver annar afturhaldskommatittur. Nei, sko! Skærasta stjarna annars frumskógarlögmáls, Annþór Karlsson, kemur líka sterkur til leiks, alveg bullandi sorrí, strokinn og lítandi út eins og hann ætli að biðja mann um að styrkja Amnesty frekar en að berja mann í klessu. Húrra fyrir því! Auðvitað á að gefa öllum - flestum - séns. Batnandi mönnum er best að lifa. Svo er bara að vona að menn byrji ekki aftur að handrukka þegar þeir sleppa úr steininum. Eða verða kosnir aftur á þing. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun
Sorry seems to be the hardest word, söng Elton John um árið. Hann hitti í mark því flestir kannast við þetta: Það er bara svo fjári erfitt að biðjast afsökunar. Sérstaklega ef manni finnst maður ekki hafa gert neitt rangt. Hversu mörg pör hafa ekki setið í þrúgandi þögn yfir sjónvarpinu eftir að annað lét eitthvað vanhugsað út úr sér eða gerði einhverja vitleysu sem hitt er hundfúlt yfir? Ekkert fær haggað þannig þögn nema eitt almennilegt „fyrirgefðu". Og hvílíkur léttir sem það er. Það er ekki í íslenskum þjóðarkarakter að biðjast afsökunar. Meira svona fyrir Kana sem alltaf eru vælandi. Að þessu komst Felix Bergsson þegar hann sá um vonlausan þátt á Skjá einum um árið, Fyrirgefðu. Þetta var pínlegt prógramm og fáir þættir. Það fannst bara ekkert fólk sem vildi koma og biðjast afsökunar. Nú ætti ekki að vera erfitt að finna fólk í Fyrirgefðu. Stjórnmálalið, bankakarlar og afturbata peningapungar gætu viku eftir viku, mánuð eftir mánuð, mætt með tárin í augunum og sagst vera sorrí. Elsku þjóð, viltu fyrirgefa mér fyrir að hafa komið Íslandi á hausinn? Ég vissi ekki betur. Ég var bara svona gráðugur og heimskur. Allt sem ég stóð fyrir er della. Nú skal ég taka mig á. Alveg satt! Ég spái hrinu afsökunarbeiðna. Þótt Geir sé enn harður af sér er járnkarlinn Árni Mathiesen byrjaður að bogna. „Við þurfum að gæta hófs og virða gömul gildi og gæta þess að fara ekki yfir þau strik sem ofbjóða umhverfinu. Samskipti við nágranna eiga ekki að vera í formi keppni um hver eigi stærsta garðinn eða stærsta bílinn. Við eigum að leitast við að láta okkur líða vel saman í okkar umhverfi og sýna hvert öðru meiri umhyggju," segir Árni í Mogganum eins og hver annar afturhaldskommatittur. Nei, sko! Skærasta stjarna annars frumskógarlögmáls, Annþór Karlsson, kemur líka sterkur til leiks, alveg bullandi sorrí, strokinn og lítandi út eins og hann ætli að biðja mann um að styrkja Amnesty frekar en að berja mann í klessu. Húrra fyrir því! Auðvitað á að gefa öllum - flestum - séns. Batnandi mönnum er best að lifa. Svo er bara að vona að menn byrji ekki aftur að handrukka þegar þeir sleppa úr steininum. Eða verða kosnir aftur á þing.