Stuðningsgrein: Forseti, alþingi og traust Þórður Helgason skrifar 27. júní 2012 14:30 Ísland er góður bústaður. Hér eru auðlindir, fiskimið, orka í fallvötnum, jarðvarmi, stórt ræktanlegt land og mikið rými fyrir núverandi íbúafjölda og síðast en ekki síst hér býr vel menntað, duglegt og að jafnaði vel meinandi fólk. Atvinnuvegir okkar ganga líka vel. Fiskur selst alltaf vel og gerir enn. Við erum nýbúin að auka álframleiðslu umtalsvert, langt í tvöfaldað hana. Og ferðamannaiðnaðurinn vex ár frá ári, hröðum skrefum. Tekjur þjóðfélagsins í heild eru góðar og sóknarfærin mörg. Við búum líka við gott þjófélag í samanburði við flesta jarðarbúa og sambærilegt við hin Norðurlöndin. Allir hafa aðgang að góðri heilbrigðisþjónustu og menntakerfi. Fleira mætti telja. Hér varð samt einhver versta fjármálakreppa sem þekkst hefur. Ástæður þess eru marvíslegar og eru að einhverju leiti tíundaðar í rannsóknarskýrslu alþingis. Andvaraleysi stjórnmálamanna eða jafnvel von þeirra um auknar tekjur sér til handa væri atvinnulífið látið óafskipt réð nokkuð för. Stjórnmál og peningaöfl héldust í hendur, hvað studdi annað. Auk þess hafa rannsóknir sérstaks saksóknara og annara sýnt að töluvert siðleysi og beinlínis lögbrot áttu líka stóran þátt í hruninu. Nýlegir dómar staðfesta það. Hlutir sem ekki hefðu þurft að koma til ef hið opinbera hefði sinnt skyldu sinni og eftirlit verið í lagi. Niðurstaðan er ekki aðeins fjármálahrun heldur er traust manna á lykilstofnunum lýðveldisins næstum horfið. En traust á þeim þarf til að byggja hér gott þjóðfélag til framtíðar. Mikilvægur þáttur í að byggja upp traust er að valdamenn séu ekki flæktir í misjafnar fjármálagörðir, hafa ekki haft hag af siðlausum gjörningum sem leiddu til hrunsins og hafi í einu og öllu fylgt lögum landsins. M.o.ö.forsenda trausts er að valdafólk hafi í fortíð verið traustsins vert. Að það hafi ekki sögu um þjónkun við lögbrjóta eða þegið af þeim greiða. Allt of margir íslenskir stjórmálamenn liggja a.m.k. undir grun um andvaraleysi, hafi ekki sinnt skyldum sínum og jafnvel þátttöku í gráum leik. Þetta kom m.a. í ljós í umræðunni um hvern ætti að lögsækja af ráðherrum og alþingismönnum. Fjórir voru tilnefndir og einn lögsóttur. Rannsóknarskýrsla alþingis gefur tilefni til að ætla að hópurinn hefði átt að vera stærri, að fleiri hefðu ekki fylgt lögum, en ákvörðunin um lögsókn var í höndum þeirra sjálfra og því fór sem fór. Það er auðveldara að sjá flísina í auga náungans en bjálkann í eigin auga. En nú höfum við kjósendur kost á að skipta út. Og það eigum við að gera. Við getum kosið nýjan forseta á laugardag og eftir nokkra mánuði getum við skipt út þingliði. Við eigum gefa þeim frí sem ekki hafa hreinan skjöld og við verðum að muna að þeir telja sig allir með tölu hafa hreinan skjöld. Við verðum sjálf að hafa dómgreind til að skilja þarna á milli. Við eigum að fá ungt fók með skýra sýn á framtíðina og fært um málefnalega umræðu. Fólk sem er í stöðu til að taka ákvarðanir samkvæmt eigin samvisku þjóðinni til heilla. Þóra Arnórsdóttir er fulltrúi þessa fólks, hún er ung, það er kostur enda ekki of ung, hún býr að víðtækri reynslu og er vel menntuð. Hún er föst fyrir, sleppir mönnum ekki með moðreyk og lætur ekki setja sig úr jafnvægi. Það sýndi hún í Kastljósi við mörg tækifæri og hefur sýnt í kosningabaráttunni. Ég styð Þóru. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2012 Mest lesið 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Sjá meira
Ísland er góður bústaður. Hér eru auðlindir, fiskimið, orka í fallvötnum, jarðvarmi, stórt ræktanlegt land og mikið rými fyrir núverandi íbúafjölda og síðast en ekki síst hér býr vel menntað, duglegt og að jafnaði vel meinandi fólk. Atvinnuvegir okkar ganga líka vel. Fiskur selst alltaf vel og gerir enn. Við erum nýbúin að auka álframleiðslu umtalsvert, langt í tvöfaldað hana. Og ferðamannaiðnaðurinn vex ár frá ári, hröðum skrefum. Tekjur þjóðfélagsins í heild eru góðar og sóknarfærin mörg. Við búum líka við gott þjófélag í samanburði við flesta jarðarbúa og sambærilegt við hin Norðurlöndin. Allir hafa aðgang að góðri heilbrigðisþjónustu og menntakerfi. Fleira mætti telja. Hér varð samt einhver versta fjármálakreppa sem þekkst hefur. Ástæður þess eru marvíslegar og eru að einhverju leiti tíundaðar í rannsóknarskýrslu alþingis. Andvaraleysi stjórnmálamanna eða jafnvel von þeirra um auknar tekjur sér til handa væri atvinnulífið látið óafskipt réð nokkuð för. Stjórnmál og peningaöfl héldust í hendur, hvað studdi annað. Auk þess hafa rannsóknir sérstaks saksóknara og annara sýnt að töluvert siðleysi og beinlínis lögbrot áttu líka stóran þátt í hruninu. Nýlegir dómar staðfesta það. Hlutir sem ekki hefðu þurft að koma til ef hið opinbera hefði sinnt skyldu sinni og eftirlit verið í lagi. Niðurstaðan er ekki aðeins fjármálahrun heldur er traust manna á lykilstofnunum lýðveldisins næstum horfið. En traust á þeim þarf til að byggja hér gott þjóðfélag til framtíðar. Mikilvægur þáttur í að byggja upp traust er að valdamenn séu ekki flæktir í misjafnar fjármálagörðir, hafa ekki haft hag af siðlausum gjörningum sem leiddu til hrunsins og hafi í einu og öllu fylgt lögum landsins. M.o.ö.forsenda trausts er að valdafólk hafi í fortíð verið traustsins vert. Að það hafi ekki sögu um þjónkun við lögbrjóta eða þegið af þeim greiða. Allt of margir íslenskir stjórmálamenn liggja a.m.k. undir grun um andvaraleysi, hafi ekki sinnt skyldum sínum og jafnvel þátttöku í gráum leik. Þetta kom m.a. í ljós í umræðunni um hvern ætti að lögsækja af ráðherrum og alþingismönnum. Fjórir voru tilnefndir og einn lögsóttur. Rannsóknarskýrsla alþingis gefur tilefni til að ætla að hópurinn hefði átt að vera stærri, að fleiri hefðu ekki fylgt lögum, en ákvörðunin um lögsókn var í höndum þeirra sjálfra og því fór sem fór. Það er auðveldara að sjá flísina í auga náungans en bjálkann í eigin auga. En nú höfum við kjósendur kost á að skipta út. Og það eigum við að gera. Við getum kosið nýjan forseta á laugardag og eftir nokkra mánuði getum við skipt út þingliði. Við eigum gefa þeim frí sem ekki hafa hreinan skjöld og við verðum að muna að þeir telja sig allir með tölu hafa hreinan skjöld. Við verðum sjálf að hafa dómgreind til að skilja þarna á milli. Við eigum að fá ungt fók með skýra sýn á framtíðina og fært um málefnalega umræðu. Fólk sem er í stöðu til að taka ákvarðanir samkvæmt eigin samvisku þjóðinni til heilla. Þóra Arnórsdóttir er fulltrúi þessa fólks, hún er ung, það er kostur enda ekki of ung, hún býr að víðtækri reynslu og er vel menntuð. Hún er föst fyrir, sleppir mönnum ekki með moðreyk og lætur ekki setja sig úr jafnvægi. Það sýndi hún í Kastljósi við mörg tækifæri og hefur sýnt í kosningabaráttunni. Ég styð Þóru.
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun