Í kosningamánuði Hannes Pétursson skrifar 8. júní 2012 06:00 Við erum nokkrir sem vinnum að því saman með hægð og lagni að Ólafur Ragnar Grímsson verði tilnefndur til friðarverðlauna Nóbels fyrstur Íslendinga. Að sjálfsögðu skortir okkur kennivald, en erum bjartsýnir, treystum því að þegar nær dregur hafi forsetahjónin þá sem endranær nógan mannskap erlendis (lobbýista) til þessa verkefnis sem annarra hluta í framdráttarskyni, allt frá kokkaþáttum í sjónvarpi upp í Davos-ráðstefnur hákapítalistanna. Við í hópnum gerum því skóna að tilnefningin gleðji ekki sízt nánustu trúnaðarvini forsetans í Hinu íslenzka fræðafélagi hrunsins, til að mynda ritstjóra Morgunblaðsins. Eitt varpar þó skugga á starf samtakanna: Forsetinn hefur viðurkennt að á útrásaröld hafi klókir fésýslumenn „misnotað forsetaembættið". Af þeirri ástæðu vakna spurningar: Hvernig fóru þeir að því? Misnotuðu þeir síma embættisins og tölvur, bifreiðar þess og risnu? Gátu þeir misnotað forsetaembættið án þess að misnota forsetann sjálfan? Nei, það gátu þeir ekki. Forsetinn hefur því hlotið að vera verkfæri í höndum fépúkanna, en sá þegar ballið var búið að hann hafði hlaupið á sig. Og skellti skuld á „embættið" eins og væri það óhlutbundin stærð, kom sér ekki til að játa beinum orðum að sá sem fór með forsetaembættið hefði verið misnotaður. Ekki minnumst við þess að nokkur annar forseti íslenzka lýðveldisins hafi þurft að viðurkenna að á sinni vakt væri æðsta embætti þjóðarinnar misnotað. En svo vel vill til að þetta telst styrkleikamerki, því hinn telefóníski útvarpsmaður, Pétur Gunnlaugsson á Sögu, mælir mjög fyrir endurkjöri Ólafs Ragnars Grímssonar á þeirri forsendu „að þjóðin vilji sterkan forseta". Og ef einhver þekkir hjörtun og nýrun símleiðis þá er það Pétur. Reyndar á hann hér úr vöndu að ráða að einu leyti. Hann hefur nefnilega dögum oftar horn í síðu útlendinga sem hingað leita, ég tala nú ekki um séu þeir óskírðir til kristinnar trúar. Sögu-Pétur verður því heldur betur að gæta tungu sinnar þar sem er frú Dorrit Moussaieff. Hún er óbeinlínis í framboði líka, ef ekki beinlínis, sbr. fyrirtækið „Ólafur & Dorrit". Og annar heitur stuðningsmaður Ólafs Ragnars Grímssonar, guðfræðingurinn Jón Valur Jensson, ætti einnig að vara sig á því að halda Nýja testamentinu mikið að frúnni, það er trúvillurit, fyrir hennar fólki lýkur hinni einu og sönnu Biblíu á punktinum aftan við Gamla testamentið. Við sem vinnum að tilnefningu Ólafs Ragnars Grímssonar til friðarverðlauna Nóbels vonum að sjálf kosningabarátta hans núna eftir sextán ára setu í embætti spilli á engan hátt fyrir. Ekki mátti miklu muna þegar forsetinn afréð að klæðast leðjugallanum í upphafi baráttunnar, því óvíst er að hann komist nokkurn tíma úr honum aftur, hvernig sem hann að venju hagar svip eftir sveitum og seglum eftir vindi. Kannski hefur hann fyrir bragðið tapað kosningunum nú þegar á vissan hátt, þótt hann næði endurkjöri. Á hinn bóginn dáumst við að þeim tveimur meginviðmiðum sem leynast undir niðri í öllum framboðsræðum hans, ávörpum og svörum. Þau viðmið endurspegla annars vegar frægt tilsvar í mannkynssögunni: „Ríkið, það er ég!", hins vegar hvatningarorð lausnarans í Mattheusarguðspjalli: „Komið til mín, allir þér sem erfiði hafið og þungar byrðar, og ég mun veita yður hvíld." Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2012 Hannes Pétursson Mest lesið Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal skrifar Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson skrifar Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Sjá meira
Við erum nokkrir sem vinnum að því saman með hægð og lagni að Ólafur Ragnar Grímsson verði tilnefndur til friðarverðlauna Nóbels fyrstur Íslendinga. Að sjálfsögðu skortir okkur kennivald, en erum bjartsýnir, treystum því að þegar nær dregur hafi forsetahjónin þá sem endranær nógan mannskap erlendis (lobbýista) til þessa verkefnis sem annarra hluta í framdráttarskyni, allt frá kokkaþáttum í sjónvarpi upp í Davos-ráðstefnur hákapítalistanna. Við í hópnum gerum því skóna að tilnefningin gleðji ekki sízt nánustu trúnaðarvini forsetans í Hinu íslenzka fræðafélagi hrunsins, til að mynda ritstjóra Morgunblaðsins. Eitt varpar þó skugga á starf samtakanna: Forsetinn hefur viðurkennt að á útrásaröld hafi klókir fésýslumenn „misnotað forsetaembættið". Af þeirri ástæðu vakna spurningar: Hvernig fóru þeir að því? Misnotuðu þeir síma embættisins og tölvur, bifreiðar þess og risnu? Gátu þeir misnotað forsetaembættið án þess að misnota forsetann sjálfan? Nei, það gátu þeir ekki. Forsetinn hefur því hlotið að vera verkfæri í höndum fépúkanna, en sá þegar ballið var búið að hann hafði hlaupið á sig. Og skellti skuld á „embættið" eins og væri það óhlutbundin stærð, kom sér ekki til að játa beinum orðum að sá sem fór með forsetaembættið hefði verið misnotaður. Ekki minnumst við þess að nokkur annar forseti íslenzka lýðveldisins hafi þurft að viðurkenna að á sinni vakt væri æðsta embætti þjóðarinnar misnotað. En svo vel vill til að þetta telst styrkleikamerki, því hinn telefóníski útvarpsmaður, Pétur Gunnlaugsson á Sögu, mælir mjög fyrir endurkjöri Ólafs Ragnars Grímssonar á þeirri forsendu „að þjóðin vilji sterkan forseta". Og ef einhver þekkir hjörtun og nýrun símleiðis þá er það Pétur. Reyndar á hann hér úr vöndu að ráða að einu leyti. Hann hefur nefnilega dögum oftar horn í síðu útlendinga sem hingað leita, ég tala nú ekki um séu þeir óskírðir til kristinnar trúar. Sögu-Pétur verður því heldur betur að gæta tungu sinnar þar sem er frú Dorrit Moussaieff. Hún er óbeinlínis í framboði líka, ef ekki beinlínis, sbr. fyrirtækið „Ólafur & Dorrit". Og annar heitur stuðningsmaður Ólafs Ragnars Grímssonar, guðfræðingurinn Jón Valur Jensson, ætti einnig að vara sig á því að halda Nýja testamentinu mikið að frúnni, það er trúvillurit, fyrir hennar fólki lýkur hinni einu og sönnu Biblíu á punktinum aftan við Gamla testamentið. Við sem vinnum að tilnefningu Ólafs Ragnars Grímssonar til friðarverðlauna Nóbels vonum að sjálf kosningabarátta hans núna eftir sextán ára setu í embætti spilli á engan hátt fyrir. Ekki mátti miklu muna þegar forsetinn afréð að klæðast leðjugallanum í upphafi baráttunnar, því óvíst er að hann komist nokkurn tíma úr honum aftur, hvernig sem hann að venju hagar svip eftir sveitum og seglum eftir vindi. Kannski hefur hann fyrir bragðið tapað kosningunum nú þegar á vissan hátt, þótt hann næði endurkjöri. Á hinn bóginn dáumst við að þeim tveimur meginviðmiðum sem leynast undir niðri í öllum framboðsræðum hans, ávörpum og svörum. Þau viðmið endurspegla annars vegar frægt tilsvar í mannkynssögunni: „Ríkið, það er ég!", hins vegar hvatningarorð lausnarans í Mattheusarguðspjalli: „Komið til mín, allir þér sem erfiði hafið og þungar byrðar, og ég mun veita yður hvíld."
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun