„Wild Boys“ opinbera kylfuna Þorbjörn Þórðarson skrifar 26. janúar 2014 08:00 Það var engin tilviljun að Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, forsætisráðherra, mætti í viðtal hjá Bloomberg á fimmtudag sl. til að segja að engar viðræður væru eða yrðu á dagskrá við kröfuhafa föllnu bankanna. Þetta var í raun óvitlaus taktík ráðherrans því ríkisstjórnin er löngu búin að opinbera „kylfuna“ frægu úr kosningabaráttunni. Bankaskatturinn er kylfan. 0,376 prósenta skattur á skuldir fjármálafyrirtækja og fjármálafyrirtækja í slitameðferð, sem síðasta ríkisstjórn taldi óraunhæft skattandlag, er aðferðafræði ríkisstjórnarinnar til að knýja fram „högg“ hjá kröfuhöfum föllnu bankanna. Þessu 80 milljarða króna höggi er síðan ætlað að greiða fyrir niðurfærslu á verðtryggðum húsnæðislánum. Gjaldeyrishöft verða aldrei afnumin nema eigendur þrotabúa Kaupþings og Glitnis, þ.e kröfuhafarnir, taki á sig myndarlega niðurfærslu á krónueignum sínum sem hlaupa á hundruðum milljarða og ógna fjármálastöðugleika í landinu. Þetta er hið eiginlega og raunverulega „högg.“ Bankaskatturinn er útspil sem löggjafinn getur horfið frá hvenær sem er. Hinn 17. janúar var Barry Russell, lögmaður hjá Bingham McCutchen stofunni sem er ráðgjafi kröfuhafa föllnu bankanna, í viðtali við Reuters þar sem hann gagnrýndi stjórnvöld fyrir aðgerðaleysi varðandi nauðasamninga bankanna. Russell er einn af ráðgjöfum kröfuhafaráða bæði Kaupþings og Glitnis. Í sama viðtali gagnrýndi Matt Hinds, fjármálaráðgjafi hjá Talbot Hughes McKillop tómlæti stjórnvalda. "We have had no feedback from the other side yet," sagði hann, en Hinds vinnur fyrir kröfuhafaráð Glitnis. Það var skynsamlegt hjá forsætisráðherra að segja við Bloomberg: Það er ekkert að semja um. Og tímasetningin á viðtalinu var engin tilviljun. Þannig er boltinn í raun hjá kröfuhöfum. Fyrr í haust gerði slitastjórn Glitnis tvívegis heiðarlegar tilraunir til þess að koma nauðasamningum bankans í gegn. Í bæði skiptin voru viðbrögð Seðlabankans, sem lögum samkvæmt á að gæta að fjármálastöðugleika á Íslandi, á þá lund að ekki væri um eiginlegar viðræður að ræða heldur þyrftu þrotabú bankanna að senda umsóknir um undanþágur sem uppfylltu skilyrði laga um gjaldeyrismál. Svör forsætisráðherra hjá Bloomberg eru efnislega sama sinnis. Ekki séu eiginlegar viðræður í gangi við kröfuhafa föllnu bankanna og slíkar viðræður séu ekki á dagskrá. Þetta er bara samningatækni. Forsætisráðherrann er að reyna að þrýsta kröfuhöfunum að samningaborðinu hjá Seðlabankanum með því að segja að það standi ekki til að ræða við þá. Þannig skildi sá sem þetta ritar viðtalið. Frumkvæði að högginu þurfi að koma þaðan, frá þrotabúunum og kröfuhafaráðunum. Þá verði aldrei hægt að segja að stjórnvöld hafi þrýst þeim í höggið sem þeir þurfa óhjákvæmilega að taka. Fordæmi um beina aðkomu stjórnvalda liggja fyrir sem hafa verið öðrum ríkjum víti til varnaðar, t.d í Argentínu. Þess vegna skiptir mjög miklu máli hver bein aðkoma stjórnvalda er að slíkum viðræðum, m.a. vegna álitaefna um bótaskyldu. Staðan er viðkvæm og hana þarf að meðhöndla eftir því. Ekki er ósennilegt að fjármálaráðherra hafi bak við luktar dyr komist að slíkri niðurstöðu enda var hann í lögmennsku áður en hann settist á þing fyrir rúmum áratug og kom að samningagerð fyrir íslensk stórfyrirtæki.Fjármálaráðherra og forsætisráðherra vita að þeir geta alltaf lagt það til innan sinna þingflokka að afnema löggjöf um bankaskattinn ef aðrar fjármögnunarleiðir eru fastar í hendi. Þeir geta m.ö.o hvílt kylfuna ef önnur betri býðst. Það er skynsamlegt að reyna að virkja sköpunargleði kröfuhafa þrotabúa Glitnis og Kaupþings um aðferðir til að hleypa nauðasamningum og þar með krónueignum í gegn. Slíkri sköpunargleði er ekki til að dreifa hjá slitastjórnum bankanna. Að minnsta kosti ekki Kaupþings sem ekki hefur gert tilraunir, sem opinberlega er vitað um, til að fá Seðlabankann til að samþykkja nauðasamninga. Báðar slitastjórnirnar hafa setið að kjötkötlunum frá hruni og á sama tíma fengið í gegn umdeildar lagabreytingar til að framlengja uppgjör þrotabúanna. Tenging hagsmuna einstaklinganna sem stýra þrotabúunum við slíkar breytingar er augljós því þeir geta rukkað áfram á kostnað kröfuhafanna. Slitastjórnir Kaupþings og Glitnis þurfa að fara að útskýra fyrir kröfuhöfum að þessir nauðasamningar fara ekki í gegn fyrr en þeir afskrifa krónueignirnar, en rætt hefur verið um allt að 75 prósenta niðurfærslu í þeim efnum. Þannig að boltinn er alltaf hjá þrotabúunum, ekki stjórnvöldum. Að því leyti er stöðumat fjármálaráðherra og forsætisráðherra rétt. Og á meðan sitja kröfuhafarnir fastir inni í höftum og slitastjórnirnar geta rukkað þá áfram. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þorbjörn Þórðarson Mest lesið Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson Skoðun Skoðun Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Það var engin tilviljun að Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, forsætisráðherra, mætti í viðtal hjá Bloomberg á fimmtudag sl. til að segja að engar viðræður væru eða yrðu á dagskrá við kröfuhafa föllnu bankanna. Þetta var í raun óvitlaus taktík ráðherrans því ríkisstjórnin er löngu búin að opinbera „kylfuna“ frægu úr kosningabaráttunni. Bankaskatturinn er kylfan. 0,376 prósenta skattur á skuldir fjármálafyrirtækja og fjármálafyrirtækja í slitameðferð, sem síðasta ríkisstjórn taldi óraunhæft skattandlag, er aðferðafræði ríkisstjórnarinnar til að knýja fram „högg“ hjá kröfuhöfum föllnu bankanna. Þessu 80 milljarða króna höggi er síðan ætlað að greiða fyrir niðurfærslu á verðtryggðum húsnæðislánum. Gjaldeyrishöft verða aldrei afnumin nema eigendur þrotabúa Kaupþings og Glitnis, þ.e kröfuhafarnir, taki á sig myndarlega niðurfærslu á krónueignum sínum sem hlaupa á hundruðum milljarða og ógna fjármálastöðugleika í landinu. Þetta er hið eiginlega og raunverulega „högg.“ Bankaskatturinn er útspil sem löggjafinn getur horfið frá hvenær sem er. Hinn 17. janúar var Barry Russell, lögmaður hjá Bingham McCutchen stofunni sem er ráðgjafi kröfuhafa föllnu bankanna, í viðtali við Reuters þar sem hann gagnrýndi stjórnvöld fyrir aðgerðaleysi varðandi nauðasamninga bankanna. Russell er einn af ráðgjöfum kröfuhafaráða bæði Kaupþings og Glitnis. Í sama viðtali gagnrýndi Matt Hinds, fjármálaráðgjafi hjá Talbot Hughes McKillop tómlæti stjórnvalda. "We have had no feedback from the other side yet," sagði hann, en Hinds vinnur fyrir kröfuhafaráð Glitnis. Það var skynsamlegt hjá forsætisráðherra að segja við Bloomberg: Það er ekkert að semja um. Og tímasetningin á viðtalinu var engin tilviljun. Þannig er boltinn í raun hjá kröfuhöfum. Fyrr í haust gerði slitastjórn Glitnis tvívegis heiðarlegar tilraunir til þess að koma nauðasamningum bankans í gegn. Í bæði skiptin voru viðbrögð Seðlabankans, sem lögum samkvæmt á að gæta að fjármálastöðugleika á Íslandi, á þá lund að ekki væri um eiginlegar viðræður að ræða heldur þyrftu þrotabú bankanna að senda umsóknir um undanþágur sem uppfylltu skilyrði laga um gjaldeyrismál. Svör forsætisráðherra hjá Bloomberg eru efnislega sama sinnis. Ekki séu eiginlegar viðræður í gangi við kröfuhafa föllnu bankanna og slíkar viðræður séu ekki á dagskrá. Þetta er bara samningatækni. Forsætisráðherrann er að reyna að þrýsta kröfuhöfunum að samningaborðinu hjá Seðlabankanum með því að segja að það standi ekki til að ræða við þá. Þannig skildi sá sem þetta ritar viðtalið. Frumkvæði að högginu þurfi að koma þaðan, frá þrotabúunum og kröfuhafaráðunum. Þá verði aldrei hægt að segja að stjórnvöld hafi þrýst þeim í höggið sem þeir þurfa óhjákvæmilega að taka. Fordæmi um beina aðkomu stjórnvalda liggja fyrir sem hafa verið öðrum ríkjum víti til varnaðar, t.d í Argentínu. Þess vegna skiptir mjög miklu máli hver bein aðkoma stjórnvalda er að slíkum viðræðum, m.a. vegna álitaefna um bótaskyldu. Staðan er viðkvæm og hana þarf að meðhöndla eftir því. Ekki er ósennilegt að fjármálaráðherra hafi bak við luktar dyr komist að slíkri niðurstöðu enda var hann í lögmennsku áður en hann settist á þing fyrir rúmum áratug og kom að samningagerð fyrir íslensk stórfyrirtæki.Fjármálaráðherra og forsætisráðherra vita að þeir geta alltaf lagt það til innan sinna þingflokka að afnema löggjöf um bankaskattinn ef aðrar fjármögnunarleiðir eru fastar í hendi. Þeir geta m.ö.o hvílt kylfuna ef önnur betri býðst. Það er skynsamlegt að reyna að virkja sköpunargleði kröfuhafa þrotabúa Glitnis og Kaupþings um aðferðir til að hleypa nauðasamningum og þar með krónueignum í gegn. Slíkri sköpunargleði er ekki til að dreifa hjá slitastjórnum bankanna. Að minnsta kosti ekki Kaupþings sem ekki hefur gert tilraunir, sem opinberlega er vitað um, til að fá Seðlabankann til að samþykkja nauðasamninga. Báðar slitastjórnirnar hafa setið að kjötkötlunum frá hruni og á sama tíma fengið í gegn umdeildar lagabreytingar til að framlengja uppgjör þrotabúanna. Tenging hagsmuna einstaklinganna sem stýra þrotabúunum við slíkar breytingar er augljós því þeir geta rukkað áfram á kostnað kröfuhafanna. Slitastjórnir Kaupþings og Glitnis þurfa að fara að útskýra fyrir kröfuhöfum að þessir nauðasamningar fara ekki í gegn fyrr en þeir afskrifa krónueignirnar, en rætt hefur verið um allt að 75 prósenta niðurfærslu í þeim efnum. Þannig að boltinn er alltaf hjá þrotabúunum, ekki stjórnvöldum. Að því leyti er stöðumat fjármálaráðherra og forsætisráðherra rétt. Og á meðan sitja kröfuhafarnir fastir inni í höftum og slitastjórnirnar geta rukkað þá áfram.
Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar
Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun