Viðskipti innlent

Hvert er planið?

Skjóðan skrifar
Skuldaleiðrétting ríkisstjórnarinnar var öðru fremur sérstök ríkisniðurgreiðsla til bankakerfisins sem tryggir bönkum endurheimtur á óinnheimtanlegum lánunum.
Skuldaleiðrétting ríkisstjórnarinnar var öðru fremur sérstök ríkisniðurgreiðsla til bankakerfisins sem tryggir bönkum endurheimtur á óinnheimtanlegum lánunum.
Óvissa ríkir í heilbrigðismálum þjóðarinnar. Fram undan virðast vera átök á vinnumarkaði og hagvöxtur er orðinn neikvæður samkvæmt mælingum Hagstofunnar. Forsætisráðherra kemur í viðtal á Sprengisandi og talar um að slíta formlega aðildarviðræðum við ESB í trássi við kosningaloforð og vilja þjóðarinnar og reynir að sannfæra þjóðina um að leki út úr stjórnkerfinu sé algengur og eðlilegur.

Matar- og bókaskattar voru hækkaðir mikið um áramótin en efra þrep virðisaukaskatts lækkað lítið eitt. Ríkisstjórnin gerði engar ráðstafanir til að tryggja að lækkun efra þrepsins skilaði sér til neytenda heldur treystir á að markaðurinn sjái um það. Fyrstu merki benda til að lækkun efra þrepsins muni ekki skila sér til neytenda heldur fari hún í hærri álagningu.

Skuldaleiðrétting ríkisstjórnarinnar var öðru fremur sérstök ríkisniðurgreiðsla til bankakerfisins sem tryggir bönkum endurheimtur á óinnheimtanlegum lánunum. Bankarnir hagnast um milljarðatugi á fákeppni og vaxtaokri en lána ekki til nýrrar verðmætasköpunar. Engin krafa er gerð um að bankakerfið sníði sér stakk eftir vexti og skeri niður kostnað og yfirbyggingu.

Ríkisstjórnin virðist staðráðin í að festa raunverulegt eignarhald á fiskinum í sjónum varanlega í höndum örfárra. Markaðslausnum er ekki beitt til að tryggja ríkissjóði, fyrir hönd þjóðarinnar, eðlilegt endurgjald fyrir nýtingu fiskistofna og útgerðarfyrirtæki verða í skjóli einkaréttar til auðlindarinnar æ fyrirferðarmeiri á öllum sviðum fjármála- og atvinnulífs.

Útgerðarfyrirtæki setja milljarða í rekstur fjölmiðla og kaup á innflutnings- og olíudreifingarfyrirtækjum – allt í skjóli ríkisverndaðrar einokunar.

Helstu lausnir ríkisstjórnarinnar og meirihluta hennar á Alþingi í atvinnumálum virðast vera nauðaflutningar á ríkisstofnunum úr borg til landsbyggðar og fyrirheit um áburðarverksmiðju.

Á meðan notast er við minnsta og óstöðugasta gjaldmiðil í heimi verður engin erlend fjárfesting í nýjum atvinnugreinum, sem nauðsynlegar eru til að skapa þau verðmæti sem þarf til þess að þjóðin standi jafnfætis nágrannaþjóðum. Án sterks alþjóðlegs gjaldmiðils verður ekki samkeppni á íslenskum fjármála- og lánamarkaði. Ekki er nóg að lyfta gjaldeyrishöftunum ef ekki er ráðist að rótum vandans. Þrátt fyrir næstum milljón ferðamenn á síðasta ári mælist enginn hagvöxtur.

Einkaneysla Íslendinga er á svo hraðri niðurleið að stórfjölgun ferðamanna vegur ekki upp á móti. Getur það verið forgangsverkefni ríkisstjórnarinnar við þessar aðstæður að loka endanlega á glufuna til Evrópu og festa í sessi einkarétt örfárra aðila til helstu þjóðarauðlindar Íslendinga? Engin stefna er sjáanleg í peningamálum. Hafa menn einhverja hugmynd um hvernig gera má Ísland að eftirsóttum kosti fyrir alþjóðlegar fjárfestingar og atvinnustarfsemi? Ríkisstjórnin hefur nú setið tæpt hálft kjörtímabil en ekkert örlar á framtíðarsýn.

Er ekkert plan?



Skjóðan skrifar í Markaðinn í Fréttablaðinu á miðvikudögum. Hún er frekju- og leiðindaskjóða, sem lætur ekkert mannlegt sér óviðkomandi.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×