Bakþankar

Fækkum frídögunum

Atli Fannar Bjarkason skrifar
Ég veit ekki hvað ég geri ef ég les aðra dramatíska frétt um frestun á þinglokum og möguleikana á sumarþingi. Ég geri örugglega eitthvað mjög slæmt. Byrja að stunda utanvegaakstur, gera símaat í neyðarlínunni eða freta á börn.

Gríðarlegt álag er á þingmönnum. Þau þurfa að kynna sér mörg mál og sitja langa fundi þar sem hagsmunir heillar þjóðar eru undir. Stundum þurfa þau að funda langt fram á nótt og mæta snemma morguns daginn eftir. Þetta er langt frá því að vera fjölskylduvænt umhverfi og sumir þingmenn hafa kvartað undan því að þingmennskan hafi á einhvern hátt rofið tengslin við fjölskylduna. Sem er skelfilegt.

Ég legg því til lausn. Fjölgum vinnudögum Alþingis og hættum að miða þingfundardaga við heyskap og sauðburð eða hvað það er sem þau miða við. Starfsáætlun þingsins er enn þá samin út frá gömlum hefðum vegna þess að þannig hefur það alltaf verið. Sem er versta afsökunin.

Það er rétt að vinnudagarnir eru miklu fleiri en þingfundirnir. Og það er líka rétt að álagið er mikið, málin mörg og tilfinningahitinn á krónískum suðupunkti. Það væri hins vegar hægt að dreifa álaginu betur ef jólafríið væri ekki mánuður, páskafríið annað eins og sumarfríið svo langt að þriggja vikna ferð til Tenerife nær ekki að fylla helminginn af því.

Væl um að þing teygi sig inn í sumarið er því marklaust og óþolandi. Það kemur almenningi ekki við. Staðreyndin er sú að fjölmörg verkefni liggja fyrir. Verkefni sem þarf að klára og það er öllum sama ef það tekur sinn tíma. Þegar þeim lýkur er hægt að fara í frí í fimm vikur eins og við hin og lepja volgan bjór á sundlaugarbakka einhvers staðar í Andalúsíu.

Svo er hægt að snúa aftur og byrja að huga að traustinu á Alþingi. Það gerist hins vegar ekkert í þeim málum á meðan keppnin í hver talar hæst og mest í ræðustól stendur yfir.






×